Set Yourself Free

PROLOGUE

Disclaimer: This is a work of fiction.
Names, characters, business, places,
events,and incident are just the author's
imagination.

                       ----------

I can wipe my tears from my eyes, but I can't wipe the pain in my heart.

It was just too...heavy. Gulong gulo na
ang buhay ko. Why do they need to control my decision in life if that's what I want and that's the only thing that makes me happy?
Kung ano naman gusto nila sinusunod ko
naman. Ever since I was a child, they couldn't give me space in my own life.

Nakaupo ako sa buhangin ng dagat
habang dinadamdam ang maamong
simoy nang hangin. I wore a simple beach dress na ba-bagay sa akin. Ayoko munang
makisalamuha sa mga tao roon, masyadong
crowded dahil sa inimbitang mga bisita.
Kahit kailan hindi ako nag stay kahit isang oras sa loob kapag may gatherings or party.

"Hoy! ginagawa mo mag isa dito?" Travis asked while walking towards me. He's a friend of mine. "Nag mo-moment siguro"
sagot ko. Ano nga bang ginagawa ko rito?,
nag papahangin siguro, ah ewan basta.

"Sama ka sakin bukas ha?"

"Saan?" I asked.

"Mag e-enjoy lang, lagi akong naka home
quarantine e."

I just nodded and gave him a small smile.

Ten PM na bago kami bumalik sa party. Hinawakan agad ni mommy ang balikat
ko para hatakin upang makapag picture
kami ng family ko. "Ouch," I whispered.
Masakit ang hatak ni mommy saakin, alam
kong may galit s'ya saakin dahil sa pag
sagot-sagot ko sakanya kanina. Tama naman ako e', kaya ko s'ya sinagot, ayokong manahimik kapag may patunay ako at totoo ang sinasabi ko.

Naka hawak s'ya sa bewang ko at kinurot
ang bewang ko. "Smile." Mommy said.
I made a fake smile on the camera.
Pag katapos noon ay umuwi na kami.

"Mi, ansakit po nang kurot mo kanina."
Yumuko ako pag ka tapos iyong sabihin.
She just rolled her eyes at tumalikod saakin. She didn't say sorry.

Umakyat nalang ako para mag ayos ng
sarili ko at matulog. Naligo nalang ako
kahit alam kong papagalitan ako kapag
nalaman nilang naligo ako ng madaling araw na. Nag suot nalang ako ng pang
sleep suit para warm at comfortable
sa body ko. Nag charge muna ako at humiga na sa kama.

Hindi pa ako dinadalaw ng antok kaya
nakatulala nalang ako sa ding ding at
maraming iniisip. My tears suddenly fall
from my eyes, hearing those words from
my mother literally ruin my mood.

Kung andito lang si papa lagi sana akong
masaya. Gusto ko na mabuhay ng normal.
Kailan ko ba 'yon mararanasan, 20 years old na ako oh, may mga desisyon na
akong gustong gawin para sa sarili ko pero
bakit si mommy ang mag dedesisyon?

Ilang minuto ako bago nakatulog habang
umiiyak sa kama na nakatakip ang mukha
para doon bumuhos ang mga luha ko.

Kinaumagahan, nagising ako around six AM
kaya nag bihis muna ako. Naka tank top
ako at color black na pants, mag e-excersice muna ako sa labas dahil kailangan 'yon ng katawan ko.

Hindi na ako nag paalam dahil alam
kong tulog pa si mommy kaya nag bigay nalang ako kay yaya ng sign na lalabas
ako para mag jogging. Pag labas ko nakita
kong may batang nag hahanap ng mga bote. Tinanong ko s'ya kung para saan iyon,
sabi niya ay ibebenta n'ya raw iyon sa mangangalakal para makakuha ng pera pambili ng pagkain niya.

Kumuha ako sa wallet ng pera at binigay ko sakanya. Nakita ko ang masayang ngiti sa
mukha niya.

Pag katapos ko ay umuwi kaagad ako.
Naligo na ako pag dating sa bahay para
umalis ulit, sabi ni travis ay sasama raw
ako sakanya, ewan kung saan n'ya ako
dadalhin basta mag e-enjoy raw.