kurtuluştan doğan aşk~ \BAKUDEKU

''gerçekler''

İ: b-ben nasıl anlatacağımı bilmiyorum...

K: benim evimdesin, benimle yaşıyorsun, baban gelip olay çıkartıyor ve sen bana gerçekleri anlatmıyor musun?

bunları söylerken biraz sinirli gibiydi. Acaba bana karşı olan tutumu değişmiş miydi? bir yandan da haklıydı, onunlaydım , evindeydim , birbirimizi seviyorduk fakat ben sır saklıyordum...

K: sana karşı tutumumun değiştiğini de düşünme, ben seni ne yaparsan yap ne yapmış olursan ol her halinle seveceğim... ve korkma , heyecanlanma yanındayım ve gerçekleri anlatmanı bekliyorum.

şuan birisi benim bir şeyleri anlatmamı bekliyor, gerisinde bırakmıyor, önümden gitmiyor... sadece bekliyor...

İ: a-abimin ölümünde benimde suçum var...

yavaş yavaş gözlerim dolmaya başlamıştı.

İ: b-ben sadece 6 yaşındaydım, bilmiyordum. Abimin benim o sözlerimden sonra kendini öldüreceğini , hayata tutunmasının tek sebebi ben olduğumu bilmiyordum...

kacchan yüzüme ''hangi sözleri?'' der gibi bakıyordu.

İ: abim kendini öldürmeden önce yine babamızdan dayak yediğimiz bi gündü... O gün o küçücük boyumla canıma tak etmişti... Kızdım ama ne kendime ne de babama, ben o gün abime kızdım...

ağlıyordum,

(abisine A koyucam)  (bir yandan da bu olanları anlatıyor bilginize)

(10 yıl önce izuku ve abisi)

İ: ''neden beni koruyamıyorsun?! neden dayak yememize göz yumuyorsun? neden babama dur artık diyemiyorsun? sen abim değil misin?''

o küçücük bedenimle, morluklar içerisinde , ağlayarak abime kızıyordum...

A: i-izuku b-ben yapabilsem yapardım, bende seni korumak istiyorum, evet ama b-ben... ben yapamıyorum izuku 

İ: o zaman neden abimsin sen? abiler kardeşlerini korumak için vardır...

bu sözlerimle abimi de ağlatmıştım ve hayattan koparmıştım ama hiç bir şeyden haberim yoktu daha... 

örneğin bizi dinleyen babamızdan...

(günümüz)

İ: k-kacchan! b-ben onları söylemeseydim abim ölmeyecekti, babam bizi dinlemeseydi tüm suç bana kalmayacaktı... k-kacchan ne y-yaptım ben!?

K: sen hiç bir şey yapmadın izuku... küçüktün , bilmiyordun , bunu kendin söyledin... kendini suçlama artık...

İ: babam artık beni abimin ölümüyle suçlarken b-bende kendimi ö-öldürmeye çalıştım , abimin o son mektubunu umursamadan, benim yüzümden ölen abimi umursamadan isteklerini önemsemeden....

kacchan bana sarılmış sırtımı sıvazlıyordu , en son bende ona sarıldım , ağladım...

K: bugünlük yeter izuku, kendini suçlama, üzme artık

burnumu çektim,

K: hadi gel , yatalım 

ve başımı salladım....

----------------------------------------------------------------------------------ivit arkideşlar bu kadardı beklediğim gibi oldu sanirim yada daha iyi bilemiyorum 

diğer bölümde ne olcak hiç bi fikrim yok olay bitti amk fikir ve okuyan varsa yazabilir hosuma giderse yazarım 

gece gece yb atan ultra mega zeka yazarınız iyi geceler diler! IFHEORIGREJGPE