Bizim Bebeğimiz

Hayatım Yalanmış(Finale Adım Adım)

Mediada Eray yani "Eren" var.

Eray:"En baştan başlamam gerekicek içeri geçmek ister misin?"

Evet anlamında başımı salladım ve salona geçtik.Karşı koltuğa oturdu ve konuşmaya başadı.

Eray:"En baştan başlıycaksak adım Eray değil,Eren."

...

~Ekin~

"Eren mi?"

Eren:"Evet Eren."Dediğinde saçlarımı arkaya doğru attım elimle ve ellerimi ağzımda birleştirdim.

Eren:"Bak sana her şeyi anlatamam ama ben senin güvenliğin için burdayım seni korumak için."

Anlamamış şekilde baktım.

"Beni neyden koruycaksın ki?"

Eren:"Her şeyi anlatamam dedim."

"Bilmeye hakkım var."

Eren:"Evet hakkın var ama.."sözünü kestim ona çok dikkatli bakıyordum.

"18 yaşında falan değilsin sen di mi?"

Hafif bi şekilde gülümsedi saçlarını arkaya attı ve koltuğa yaslanarak

Eren:"Hayır değilim."dedi

"Kaç yaşındasın?"

Eren:"23"

"Olsun gençmişsin."dediğimde güdü.

"Beni neyden koruyosun hala soruma cevap vermedin."

Eren:"Öğrenene kadar sorucaksın di mi?"

"Hahahh evet."

Eren:"Annenin ve babanın başına açtığı şeylerden."

"Nasıl yani ailem tehlikede mi?"

Eren:"Evet ama asıl tehlikede olan sensin."

"Eğer onlar başlarına dert açtıysa ben ne alaka."

Eren:"Kendilerinin başına nasıl dert açtılarsa seninde aynı şekilde bu yüzden yanında değiller."

"Ve hiç bir zamanda olmadı."

Eren:"Evet."

"Peki neden şimdi ortaya çıktın?"

Eren:"Senin peşindeler çünkü."

"Anlamadım."

Eren:"Bak bilmemen gereken şeyler var.Sana daha açık bi şekilde anlatmak isterdim ama ne kadar az bilirsen o kadar iyi."

"Ama.."

Eren:"Bebeğin içinde öyle.Ben sadece seni koruycağımı sanıyodum ama iki kişiymişsiniz meğer."

Konuşamıyodum çünkü duyduklarım normal şeyler değildi.Ailem için edişelenmemiştim çünkü ne olursa olsun beni bu durumda bırakmalarının bi açıklaması olamazdı.

Eren:"Ekin gel seni eve bırakıyım sonra konuşalım."

"Yok konuşmamız gerekmiyo ben bu konuyu kapatmak istiyorum."

Eren:"En iyisi.Hadi gel."diyip kapıyı açtı gelmemi bekledi.Kapıdan çıktığımda arkamdan gelmeye devam etti.

"Eve kadar kendim yürüyebilirim."

Eren:"Biliyorum."dedi

Kapıyı açtığım gibi Skittles dışarı çıktı.Tuvalete çıkarmayı unutmuştum.İçeriden tasmasını aldım ve taktım Eren hala yanımdaydı.

"Sadece köpeği gezdiricem Eren nolucak 5 dakika."

Eren:"5 dakikaysa bende geliyim nolucak?"dediğinde cevap vermedim Skittles'ı alıp sitenin parkına doğru yürümeye başladım.

Eren:"Hamilelik nasıl?"diye sordu

"Güzel aslında."

Eren:"Kaç aylık?"

"Az kaldı."

Eren:"Doğum için ya da daha sonrası için bi planın var mı?"

"Var."

Eren:"Ne mesela?"

"Mesela çocuğuma hem annelik hem babalık yapıcam."

Eren:"Batuhan'ın çocuğu istemiyceğini düşünmem bence buna gerek yok."

"Ama ben istemiyorum."

Eren:"Anlıyorum seni de."dediğinde geri dönüş yoluna geçmiştik.5-10 dakika sonra evin kapısına geldim.Anahtarı soktum çevirdim ve kapıyı açtım.Eren'e bakmamaya çalışıyordum.

"İyi geceler."diyip hemen eve giricekken kolumdan tuttu kendisine doğru çevirdi beni.Gözlerine bakıyordum.O da benimkilere.

Eren:"Gerçekten çok güzelsin."diyip saçımı kulağımın arkasına attı.Geri çektim kendimi ama kolumu bırakmamıştı.Yavaş yavaş yaklaşıyordu bana doğru.Öpücekti sanırım.Ama buna izin vermedim kendimi geri çektim,eve girdim ve kapıyı direk kapıdım.Bu da neydi böyle? 23 yaşındasın sen kendine gel bi di mi yani?

Skittles'ın tasmasını açtım be tezgahın üstüne koydum.Tek tek merdivenlerdem çıktım odamdaydım artık.Yatağımın içine girdim.Kafamda bir sürü soru yüzünden kalkmıştım ama şimdi bir sürü soru geri yatıyorum.Düşündüğüm tek şey hayatımın yalan üstüne kurulu olmasıydı.Gözlerimi sıkı sıkı kapadım.Umarım uyuyabilirdim...