Yemeğimizi yemiş şuanda Arda,Efe ve bana dedikodu anlatıyordu.
Annem,babam biz her güldüğümüzde bunlardan olmaz bakışı atıyorlardı.
Sizce bu bizim umrumuzdamıydı?
Tabiki de hayır
İki abim ise bir koltuğa oturmuşlar bazen annem veya babamla sohbet ediyorlar bazen de bizi izliyorlardı.
Arda:İşte ondan sonra bizim Fatma kaçmış.
Efe heycanla "kime kaçmış" dedi.
İşte Arda ve Efe konuşmaya devam ederken ben saate baktığımda 9.35 di
Ben annem ve babama dönüp
Elisa:Anne geç oldu biz kalkalım.
Deyince Emre abim de kafa sallayıp yerinden kalktı ve "Çok teşekkürler Barın bey herşey için" dedi babam ise ona hafif kızgınlık ile baktı.
Ve konuşmaya başladı.
Babam:Ben senin kan bağı olmasa da çocuğum olarak görüyorum.
Ne o öyle resmiyet baba anne de sen bize
Diyince Emre abim gülümseyim
"Peki...Baba herşey için çok teşekkürler"diyip babamın elini öptü.
Ve annemin yanına geldi.
"Çok teşekkürler ve yemekler çok güzeldi anne"diyip onunda elini öptü.
Bizde vedalaşınca Emre abim,Efe,ben ve Mert abim arabaya bindik.
Yolda bana telefon aldılar ve yeni hat da verdiler.
Eve gelince Mert abimle vedalaştık ve eve girdik.
Keşke girmeseydik!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA GİBİ
Teen Fiction(Arkadaşlar sayfalar karıştı hikayeye devam ettmiyorum başka bir şekilde yeni kitabım YENİ AİLEM de) Elisa'nın değişen hayatı. 14/07/2006 tarihinde bir hemşire yüzünden bebekler karıştırılıyor. Elisa yeni hayatında abileri,ikizi ve kardeşleri ile an...
