«បង!អូនក្ដៅណាស់!»ជីមីនពេលបបូរមាត់មានសេរីភាពក៏សម្លឹងមុខគេហើយនិយាយទាំងអន្ទះអន្ទែង
«ដកដៃចេញ!»នាយនិយាយសម្ដៅទៅលើដៃរាងតូចដែរអង្អែកខ្នងគេ
«បង!»ជីមីនពេបមាត់ដូចកូនក្មេងច្បាស់ណាស់ថានិងចង់ធ្វើរឿងនោះហើយ
«យ៉ាងមិច?»
«អត់អីទេ!»ជីមីនដកដៃចេញទាំងអន់ចិត្ត គេសុខចិត្តដេកទ្រាំទៅចុះ ហើយដេកក្បែរខ្នងដាក់នាយ
«កុំធ្វើក្បាលរឹង!»នាយទាញគេមកវិញហើយនិយាយ
ជីមីនធ្វើមុខឡេឡឺ ក្បាលរឹងអី គេធ្វើតាមសម្ដីនាយហើយតើ
«អឹម!»ដោយជីមីនមិននិយាយអីនាយក៏អោនទៅថើបបបូរមាត់ផ្កាឈូកស្រាលនោះបឺតខាំជញ្ជក់លូក
អណ្ដាតក្ដៅៗចូលទៅដួសដងរស់ជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ ឯជីមីនក៏មិនបានប្រកែកអីដែរ គេក៏តបតនិងនាយវិញទាំងឡេឡឺ ព្រោះមិនមានជំនាញនោះទេ
ដៃមាំធំមានជំនាញ សម្រាតសម្លៀតបំពាក់រាងតូចខ្ទេចអស់គ្មានសល់ ឯសាមីខ្លួនក៏មិនដឹងអីដែរព្រោះគេរវល់និងឈ្លក់វង្វេងនិងស្នាមថើបមួយនោះដ៏ក្ដៅ
កគុកជាទីបំផុត
«អ្ហាស៎!»ជីមីនធ្លោយសម្លេងថ្ងូរព្រោះយ៉ុនហ្គីលូក
ដៃមកច្របាច់ចុងស្រួចពណ៍ផ្កាឈូកស្រាលៗ
យ៉ុនហ្គីងើបឡើងដោះអាវរបស់នាយចេញរួចអោន
មកប្រលែងបបូរមាត់និងចុងទ្រូងពណ៍ផ្កាឈូកឆើតនោះជញ្ជក់មិនដកមាត់ព្រោះតែកំពុងញៀនញាម
និងរស់ជាតិ ថែមទាំងគួរឲ្យគ្រឺតខ្នាញ់ថែមទៀតគេរឹតតែញៀនញាមលើសដើម
ជីមីនអន្ទះអន្ទែងនៅមិនសុខ នៅពេលគេបំបោសអង្អែលផ្នែកខាងក្រាម បូកសមនិងនាយកំពុងតែអឹមដោះរបស់គេថែមទៀត ហើយខ្លួនឯងកំពុងតែក្ដៅអន្ទះសារទៀត កាន់តែឲ្យគេនៅមិនសុខ
រឹងខ្លួនបញ្ចេញទឹកស្នេហ៍មកពេញពោះខ្លួនឯង ដល់គោលដៅទាំងដែរគ្រាន់តែអង្អែលតែប៉ុណ្ណោះ
«ហឹមម!»ជីមីនក្រហឹមហត់គឃូសលើកដៃស្រលូនមកប៉ះពោះខ្លួនឯង ប៉ះចំទឹកដោះគោខាប់
យ៉ុនហ្គីឃើញដូចច្នេះលើកដៃតូចស្រលូនមកលិឌបាត់ដៃដែរប្រលាក់ទឹកដោះគោខាប់នោះទាល់តែអស់ រួចអោនទៅថើបបបូរមាត់ស្ពេសដូចជាខ្លេបក្រូចលូកអណ្ដាតលិឌក្រលាស់និងអណ្ដាតរាងតូតជំពាក់ជំពិនគ្នាមិនលែង
YOU ARE READING
ម្ចាស់ចិត្តមីនយ៉ុនហ្គី
Romanceបងនិយាយថាបងស្រលាញ់អូន តែបងតែងតែធ្វើឲ្យយំរហូត ហើយចុងក្រោយបងក៏ចាកចេញពីអូនជារៀងរហូតទៅ...នេះមែនទេដែរគេហៅថាស្រលាញ់នោះ មីនយ៉ុនហ្គី?? មីនយ៉ុនហ្គី/ផាកជីមីន និពន្ធដោយ:Mîñ Mīń
