are you falling in love? | yoonmin

18|Ölüm Nedir? [Y]

Yoongi, annesinin cenazesinde oldukça fazla ağlamıştı. Belki annesi, artık daha mutluydu. Fakat Yoongi? Aynısı onun için söylenemezdi. Kan kusuyordu. Sadece kan.

Midesi; çalkalanıyor, acıyor, sanki büzüşüyordu. Uzun süre bekledi. Herkes gidene kadar, annesinin gülümseyen o güzel fotoğrafını izledi.

Somurttu. Sonrasında, oradan çıkmak zorunda kaldı. Annesini özlemişti. O güzel kokusunu, her şeye rağmen gülüşünü, gözlerini... Mırıldandı sessizce.

"Niye... Niye gittin? Bu bencilliği... Neden yaptın ki?" Annesine, sinirli değildi.

Haklıydı. Kimse dayanamaz, herkes bırakırdı. Olması gereken, belki de buydu.

Sabaha kadar, bankta yattı. Parkın ortasında, o minik bankta öylece yattı. Sabah, gelip geçen birkaç kişi onu süzdü. Umurunda değildi.

Okulun açılış saatinde, koştura koştura hiçbir şey almadan okula gitti. Piyanonun başına geçti. En güvenli yerdi, orası. Parmak uçlarını, usulca kağıtta yazan notaların üzerinde gezdirdi. Gözyaşları ile taçlanmış notalar, ona gülümsüyordu. Elini, tuşlara indirdi. Kendi bestelediği şarkıyı, sakince çalmaya başladı.

Bir yandan mırıldanıyor, diğer taraftan ağlıyordu. Gözünden sızan her bir yaş, elmas misali parlayıp düşüyordu. Çocuk, kapıda onu izleyen Park Jimin'in farkında bile değildi.

"Çok güzel..." Sessize mırıldandı, Jimin. Duyulmak istemedi.

Yoongi, çalmayı bitince gülümsedi. Sonrasında, sakince orayı terk etti. Onun ayak seslerini duyan, Yoongi ise; başını arkasına çevirdi. Kimseyi göremeyince, başını piyanoya yaslayıp iç çekti.

Ayağa kalktı, notalarını da alıp uzaklaştı. Müdürün odasına, ilerledi. Kapıyı çaldı, ses gelmesini bekledi. Ses gelmedi.

Kapıya baktı, kilitlenmişti. Müdür Han, henüz gelmemişti. Adımlarını, boş sınıfa çevirdi. Orası, daha huzurlu olacaktı. Girdiği sınıf, bomboştu. Uzun zamandır böyleydi. Yoongi, kendini cam kenarındaki sıraya bıraktı. Kafasını, sıraya yasladı. Kafasının hemen altında, notalar vardı. Zaten ezberlemişti, yeniden yazardı. Birkaç gözyaşından, zarar gelmezdi.

Ağlayarak uyudu, acıyla uyudu. Uyanınca, başında bulduğu kruvasan ve meyve suyu ile kaşlarını çattı. Bir de not vardı.

"Gece, parkta otururken seni gördüm. Uyuyordun. Üşüme diye, sana bir ceket bıraktım. Sabah onu görünce, afallayışın çok sevimliydi, hyung. Beni tanımıyorsun, ama ben seni tanıyorum. Lütfen, aç kalma. Bunları ye. Gece, okulda saklan. Gitme o eve. Alt kata, sesleriniz çok net geliyor. Üzme daha fazla, kendini. Bunları ye, hyung. Bu arada hyung, ölüm nedir?"

Aklına, şu an üzerinde olan sabahki ceket geldi. Çilek gibi kokuyordu. Çok güzeldi. Kimin diye baktı. Kimse yoktu. Alt kat... Orada mı oturuyordu? Kağıdın arkasında, Jim yazıyordu. Jim, kimdi? Teşekkür etmeliydi. Peki ya... Ölüm neydi? Yoongi, düşündü.

Kağıt kalem, çıkardı. Yazmaya başladı.

"Kimsin bilmiyorum, Jim. Teşekkür ederim. Sana teşekkür olarak, ölümü kendimce anlatabilirim."

Kalkıp, içi okul malzemeleri ile dolu bir dolaba gitti. Zımba aldı. Sıraya dönüp yeni bir kağıt çıkardı ve koyu kırmızı, eşsiz bir kalem çıkardı. Yeni kağıda:

"Ölüm, rahatlamaktır. Bazen kurtuluş, bazen yalnızca kaçıştır. Kaçan, arkasında iz bırakır. Kurtulan, sessizce her şeyi yitirir. Evrenin sonsuzluğuna, karışır. Ölüm, karanlıktır. Sanılanın aksine, kırmızı ile alakasızdır. Sana kırmızı ile yazıyorum, çünkü siyah belirsizdir. İz bırakmaz. Aynı kurtuluşu bulanlar gibi. Ben, sende kaçanların izini bırakmak istiyorum. Kırmızı kaçıştır, Jim. Unutma bunu. Karanlık, ölümdür; kırmızı yalnızca kaçış. Kaçanlar ölmez, Jim. Kaçanlar, gider. Yalnızca terk eder. Kaçanlar, arkasından ağlayanlar ölünce cidden ölürler. Belki saçma bunlar. Ama emin ol, mantıklı yanları da var."

Yazmayı bitirince, iki kağıdı birbirine zımbaladı. Not kağıdına yazdığı, ilk notu başa koydu. "Ölüm" yazısını ise sona. Kırmızı kalemini, notun üstüne bıraktı. İz bırakmak istedi.

--------

Selaaam kurgularını terk eden şerefsiz yazar geldi

Yani okuyan pek kalmamıştır muhtemelen ama olsun ben yine de yazayım belki okursunuz belki denk gelirsiniz

Bir daha ki bölüm de Yoongi'nin geçmişi olacak hızla atmaya çalışacağım

Umarım seversiniz oy verip yorum yapmayı unutmayınn<3333