Taehyun, okulun en zeki öğrencisiydi. Bütün denemelerde hep birinci olur, birinciliğini asla kimseye vermezdi. Ama bir gün okula yeni bir çocuk gelir; Kai Kamal Huening. Geldiği hafta bir deneme sınavı olurlar ve bütün okulu şoka uğratan bir sonuç i...
Cumartesi olmuştu ve Taehyun sözünde duracaktı. Kai'nin randevusuna gidecekti.
Aslında gitmek ile gitmemek arasında kalmıştı ama sonuçta o kadar kendisini kurtarmıştı. Ayıp olmaması için gidecekti.
Diğerleriyle de artık konuşuyordu. Zar zor diğerleri ikna etmişti.
Şimdi Taehyun son defa kendisine bakıyordu.
Kısa kollu mavi crop giymişti. Onun altına da yüksek bel kahverengi oversize pantalon ve beyaz ayakkabı ile kombinlemişti. Pantalon yüksek bel olduğu için karnı pek görünmüyordu ama kollarını kaldırdığında görünüyordu.
Bunu pek dert etmemişti. Hızlıca kendi parfümünü sıktı ve çilek lipbalmını da sürdükten sonra kahverengi ufak çantasını ve beyaz ceketini giyip evden çıktı.
Normalde de dudakları çilek tadında olsa da bugün ayrı tadda olmasın istemişti.
Buluşacakları kafeye geldiklerinde onu beklemeye başladı.
Çok sürmeden Kai de gelmişti. Onu görünce bir süre onu uzaktan süzdü ve yutkundu. Bu hali çok hoştu.
Bir süre ona baktıktan sonra derin nefes aldı ve yanına ilerlemeye başladı.
Kendisi de lacivert kısa kollu bol gömlek giymişti. Yine birkaç düğme açık bırakmıştı. Beyaz dar pantalon ve beyaz ayakkabı ile kombinlemişti. Ayrıca siyah güneş gözlüğü de takmıştı. Tabii ki Taehyun'un en iyi bildiği parfümü de sıkmıştı.
Onun yanına gelince durdu ve ona baktı.
Taehyun'da ona baktı.
İkili bir süre birbirlerine baktılar sadece.
Kai, gözlüklerini gömleğine astı ve Taehyun'a tekrar baktı.
"Teklifimi kırmadığın için teşekkür ederim Taehyun"
Taehyun, başını biraz eğdi konuşurken.
"Rica ederim"
"Çok hoş duruyorsun bu arada"
Taehyun, hafifçe gülümsedi ve başını öne eğdi utandığı için.
"Teşekkür ederim"
Kai, hafifçe gülümsedi ona bakarken.
"Rica ederim. İstersen içeri de oturabiliriz"
"Fark etmez bana"
"Peki içeri geçelim"
"Olur"
Kai, kolunu Taehyun'un omzuna attı.
Taehyun, çekinerek ona baktı. Ama ters tepki vermemişti.
｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆
İçeri geçtikten sonra ikili kahvelerini söylediler ve kahveleri geldikten sonra Kai herşeyi anlatmaya başlamıştı.
"Bak gerçekten başta benim hiçbir şeyden haberim yoktu. Sana öyle sorular sormamın nedeni de merak etmiştim. Hep bana karşı böyle ters davranıyorsun. Altında ki sebebi merak etmiştim. Ondan hep sordum. Ayrıca seni o gün öpme sebebim de bağırabilirdin. Elimle kapasam da uğultu ile duyulurdu. En azından öpme ile bunu biraz daha azalttım. Seni kucağıma da bilerek aldım. Çünkü parmak uçlarına kalkıyordun ve bu da birinin olduğunu kesinleştirirdi. Bende Bahiyyih sayesinde öğrendim zaten. Olay tamamen bu. Ayrıca geçen gün o çocuğa sevgilin olduğunu söyledim. Duymamışsındır belki bayılmıştın çünkü. En azından peşini bırakır benden korkar diye düşündüm. Öyle de oldu"
Taehyun, Kai'yi dinlerken içten içe ona ne kadar kaba davrandığını düşünmeden edemedi. Bir süre ona baktı.
"Yani istersen affetmeyebilirsin. Sana kalmış birşey ama ben bir şansı hakettiğimizi düşünüyorum. Yani arkadaş anlamında. İstersen deneyebiliriz"
Taehyun, elinde ki kahvesini masaya koydu ve bu sefer kendisi konuşmaya başladı.
"Ben gerçekten başta seni dinlemediğim için çok özür dilerim. O gün sana tokat attığım içinde özür dilerim. Gerçekten, ben hırsıma çok çabuk yenilen biriyim. Beni yürüyen hırs diye tanımlıyor herkes zaten. Hırsım yüzünden sana hep kötü davrandım gerçekten çok özür dilerim. Yani bu kadar şey yaptın ama ben hırsıma hiç karşı koyamadım. Tekrardan çok özür dilerim. Ne kadar özür dilerim daha bilmiyorum ama hiçbirini hak etmiyordun"
Konuşurken gözleri dolmuştu. Başını öne eğdi ve birkaç yaş akmasına izin verdi kısa boylu.
Kai, bunu fark edince hafifçe ona yaklaştı ve çenesinden nazikçe tuttu ve baş parmağı ile akan yaşlarını sildi.
"Özür dilemeni istemiyorum Taehyun. Gerçekten sorun değil. Hırsına karşı gelemediğinin farkındayım. Bir kere bile olsun o hırsına karşı gel diye senin peşini bırakmadım ve sen şuan farkında olmadan hırsına karşı geliyorsun. Bu iyi birşey. Ayrıca benden gerçekten özür dileme. Şuan randevuya gelmen bile bana yetti"
"Gerçekten mi?"
"Evet"
Taehyun, hafifçe gülümsedi.
"Peki o zaman affedebilirim seni"
"Gerçekten mi?"
Taehyun kıkırdadı ve az önce Kai'nin sesini yapmaya çalışarak konuştu.
"Evet"
İkili bu sefer çok olmadan gülmüşlerdi.
"O zaman deneyebilir miyiz?"
Taehyun, bir süre düşündü. Gerçekten de şuan hırsına karşı geliyordu ve bu çok iyi bir haberdi.
Hırsı yıllar boyu onu esir almıştı ama bu çocuk, onu esir alındığı şeyden kurtarıyordu.
Taehyun, bekletmeden cevabı verdi.
"Deneyelim"
༶•┈┈⛧┈♛♛┈⛧┈┈•༶
selamm
evet aralarini iyi yaptim
bundan sonra artiklovers olurlar belki 🤭😋
oy verip yorum yazmayiunutmayinn
gorusuruzzz <333
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
