"Bir şeyler ye Taehyung"
Kadın ısrarla oğlanın ağzına kaşığı götürmeye çalışıyordu fakat oğlan ağzını açmıyordu bile
"Yemeyeceğim"
Kadın derin bir nefes alarak yerine oturdu, elinde ki yemek tepsisini baş ucunda ki masaya bıraktı
"O kadını yeniden görmek istiyorum"
"Hangi kadın?"
"Meleğimi"
Taehyung'un yanı başında ki kadın gözlerini olabildiğince açmıştı
Durumu kötüye mi gidiyor?
Diye düşündü
"Tamam Taehyung. Biraz dinlen, ben gidip doktorunla konuşacağım"
Hemencecik ayağa kalkarak dışarı çıktı kadın
Oğlan ise yalnız başına kaldı
Hafifçe gülümseyerek tavanı izledi
"Nerdesin meleğim?"
Diye mırıldandı kendi kendine
Biraz sonra mayıştığını hissederek gözlerini kapadı ve uykuya daldı
...
"Taehyung?"
Oğlan gözlerini açtığında bembeyaz elbisesiyle adeta parıldayan meleğini gördü
"Jisoo!"
Ayağa kalkıp ona doğru koşmaya başladı
Jisoo'nun bulunduğu dünyada Taehyung hasta değildi
Koşabiliyor, rahatça nefes alabiliyor, vücudun da hissettiği sızılar kayboluyordu
"Seni yeniden gördüğüme sevindim"
Diyerek oğlana sarıldı güzel melek
Çilek gibi kokuyordu
Taehyung çok seviyordu bu kokuyu
Onu rahatlatıyor, bütün dertlerini unutturuyordu çilek kokusu
"Neden yanıma gelmedin? Seni çok özledim"
"Taehyung, konuştuğumuz şeyleri hatırlıyor musun?"
Oğlanın gülümsemesi soldu
"Hatırlıyorum, Jisoo"
"Kararın nedir?"
"Bilmiyorum. Yanına gelmek istiyorum evet ama yanına gelmek ölüm demekse eğer..."
Oğlan bir süreliğine konuşmadı
Gözlerini kapatarak rüzgarın esişini hissetti teninde
"Peki ya teyzem? O çok üzülür"
...
"Neye üzülürüm Taehyung?"
Oğlan gözünü açtığında kendisini hastane odasında buldu
Tatlı çilek kokusu gitmiş yerine serumlar, türlü türlü ilaçlar hatta birazcık da plastik kokusu doldurmuştu odayı
