Ölüm ile yaşam arasında bir şeydi belki bu.
Her şey bir başlangıç ve bir sondan ibaret.
Ne zalime zulmümüz vardı, ne de sevene bir ihanetimiz.
Ben, seninle biz olup var olmaktan ziyade
Hiç olup yok olmayı diledim.
Belki ben, yalnız kaderimin esiriydim.
Hani ben aşktım senin için.
Hani ben sevdaydım kanayan yüreğinde.
Hani sen dünyaydın,
Bense sana en yakın yıldızındım güneş isminde.
Sabahında aydınlıkla severdim o güzel kalbini.
Gecende bir yıldız olup, parıldardım o mahzun gözlerinde.
Hani sen bende sendin. Ben de sende bendim.
Aslında biz, birbirimizdik belki de.
Hayalim sen üzerine kuruluyken, v
Vazgeçemem ki ben bu sevdadan.
Kalbim ille de sen derken,
Nasıl vazgeç derim ki bu sevgiden aşktan.
Anlaşılan o ki sevgili, ne seni seninle yaşamak mümkün.
Ne de seni sensiz yaşamak mümkün.
Ve şuan öyle bir haldeyim ki öksüz çocuklar gibi mahzun.
Biçare beklerken, yüzümde beliren tek şey,
Hüznüm ve yorgunluğum, çaresizliğim ve suskunluğum.
Belki kaderime boyun eğip
Her şeyi bir kenara bırakmaktı en güzeli.
Ama mümkünatı olmayan sıradan bir istekti bu.
Ne başkalaşmış aşklar istiyorum.
Ne başkasından gelen âşıklar.
Sevginin varlığı,
Sensizliğin yokluğundan beter bir yara açmışken kalbime.
Ve eğer ölümde tek çareyse bu aşk uğrunda.
Ben seni severken ölüyormuşum zaten.
Sevginin varlığı, tüm yokluğumu alırken.
Suskunluğumla yok oluyormuşum zaten.
Ölüm, sadece hayata gözlerini yummak değil sevgili.
Aşk yaşarken de öldürebiliyor her an.
Nefes alıyor seven ama
Ölümü hissetmek onun için tek derman.
Eğer ki sevmek kaybetmekse sevgili.
Her şey yalan üzerine kurulu bir senaryo gibi.
Oynanmak için yazılan perdenin kapanmasıyla
Son bulan bir oyun be sevgili.
Yazılması güç oynanması kolay bir oyun gibi.
Ben seni hiçbir şiire hiçbir söze sığdıramazken,
Sen beni iki kelimeye sığdırıp gittin be sevgili.
Ben çarem sensin derken.
Sen yalanın kendisiymişsin be sevgili.
Ben dünyamı sen kabul etmiştim.
Ama dünyada yalanın merkezi gibi.
Aslında her şey sen gibi yalan sevgili, yalan sevgili,
YALANMIŞ BE SEVGİLİ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acı Tebessüm
RomanceÖlecek kadar yaşamadım seni severken, Yeni doğmuş bir çocuk gibi masum ve çaresizdim. Anne şefkatiyle yaklaşmanı bekledim hep, Sıcacık ellerinle ellerimi tut istedim. Çok sevdim seni ve severken yaşlandım sana. Ömrüm oldun, geçen günüm oldun ve sonu...
