Soğuktan titreyerek gözlerimi açtım . Karanlığı ayın ışığı aydınlatıyordu. Etrafa bakındığımda ormanda olduğumu anladım. Yine uyurgezerliğim tutmuştu anlaşılan.
Buz tutmuş bedenimi kaldırdığımda spor ayakkabılarıma şükür ettim , pijamalarıma hiç uymasa bile .Bu takımla bu ayakkabıları anca gözüm kapalıyken seçmiş olabilirim zaten .Gecenin bi vakti kayıp olmuşken rüküşlüğümün bir önemi yok sanırım. Ve donuyorken .
Aslında kayıp olmuş sayılmam çünkü bir çok gözerimi ormanda açtığım olmuştu .Ormanı biliyorum ama bu tehlikede olduğum gerçeğini değiştirmiyor. Eh öylece durmanın bir yararı olmayacağı için sakin ama hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Benim ayak seslerimden başka ses yoktu demeği o kadar isterdim ki. Bu hayvanlar d niye uyumuyor? Yatın zıbarın işte .Yanımdan bir şey geçtiğine yemin ede bilirim ama kanıtlayamam.
Arkamdan gelen hışırtı sesleriyle oraya baktım. Ormanda seslerin olması normaldi ama bunların ormana ait olmadığını benden daha iyi kimse bilemezdi. Tenime diken gibi batan rüzgar sanki hislerim gibi beni arkama bakmadan kaçmam için uyarıyordu. Sorun şu ki doğru tarafı bilmiyordum. Kalbim korkuyla titredi. Damarlarımda akan his mantıklı düşünmeme engel oldu ve son sürat koşmaya başladım. Etrafımda bir şeyler olmaya başladı. Koşan sadece ben değildim, incelemeye fırsatım olmadığı şeyler benden daha hızlıydı.
Tüylü bir şeyin bana çarpmasıyla yere çakıldım. Dirseklerim ve sırtımın ağrısı yetmezmiş gibi bir de ayağımda his ettiğim ısırıkla bağırmamak için kendimi zor tuttum. Başımı kaldırdığımda koşuşmalar durmuş, sağımda ve solumda olmak üzere iki yere ayrılmışlardı. Bir kuzgun, kurtlar, bir oğlan ve bir kız görmek korkumu azaltmadı. Sonrasında olanlarsa Alice'in harikalar diyarında olduğumu düşünmeme sebep oldu.
Kuzgun kanat çırptı ve bir kadına dönüştü.
VAY CANINA!
Ben daha şaşkınlığımdan kurtulamadan kurtların hepsi, hem de HEPSİ normal insanlara dönüştü.
VAY CANINA!
Kurtlardan daha doğrusu adamlardan biri "Bunu bir ölümlünün önünde yapamayız" dedi
İçlerinden sarışın olansa "O artık bir ölümlü değil" dedi ve herkes bir-birinin üzerine atladı.
VAY CANINA!
Burayı vahşet bürüdü. Karşımdaki manzara bana cehennemin böyle bir yer olduğunu düşündürttü. Gözlerimi kapattım ve burada olmamayı diledim. Gözlerimi kapattım ve bu vahşetin son bulmasını diledim. Gözlerimi kapattım ve haykırışımla ormanı inlettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahperi
FantasyO geceden sonra serüvenine başlayan Vavelyanın büyük sorumlulukları vardı .Vavelya onu bekleyen kapıları açmayı başarıp sorumluluğunu yerine getire bilecek mi?
