Kath P. O. V.
Hi guys. Ako si Katherine Ignacio Venavista... Kath for short... 15 yr. Single at msaya sa life
Actually short talaga ako sabi nga nila ung pagka short ko daw ay ang pagka dagdag ng kacutetan ko.. Haha.. Pero echos...
Ang buhay ko!? Simple lng may dalawang kapatid isang nanay at isang tatay (malamang) at isang asong situi na nag ngangalang chloe Venavista ----- diba parang mas maganda pa ang pangalan ng aso ko sa pangalan ko...
May blank pa siya kasi wala pa ung prince charming ko un ung apilyedo nun ay apilyedo ng aso ko...
Anyways napunta na tayo sa usapang aso... Basta sila ang nagpapagulo at nagpapaingay sa bahay na tinitirahan ko pero nagbago ang lahat ng isang araw...
FlashBack
Galing akong school at sinalubong ako ng kuya kong di magkaugaga kung anong sasabihin...
"kath!!! "
"bakit kuya??!"
"kasi ano kath... Kath kasi ano eii.. "
"Kuya kumalma ka!!! Anu ba un!! Kuya!!"
"KATH TUMAWAG ANG OSPITAL NA MALAMIT DITO... NASA OSPITAL DAW SI MAMA AT PAPA NA AKSIDENTE SILA"
Napa nga nga ako at parang huminto ang mundo ko ng narinig ko un galing kay kuya... Tumulo nalng ang luha ko ng bigla napa upo ako sa kalsada nanlambot ang mga hita ko at naramdaman ko na parang wala na kong saysay sa mundo... Nanghina ako naparang naging slime ako.. Di na ko halos maka tayo..
Mas tumindi pa ang pagkalungkot ko nung nakita ko sila mama at papa sa ICU na may naka salaksak ng anu ano...
Pinapasok ako ng doktor sa loob naka robe ako at naka mask... Una kong nakita si mama lumuha ako at umiyak sa harap niya ng narinig ko ang *toot* *toot* *toot*
Nabingi ako sa narinig ko nanlabo ang paningin ko na natakpan ng luha na umaagos sa mga mata ko...
Narinig ko nalng si kuya na tinatawag si mama.. Nagdatingan ang mga doktor at nurse..
"dun muna po kau sa labas"
"CLEAR"
"CLEAR"
"CLEAR"
Wala kong ibang masabi kung di "mama? Bakit?" habang lumuluha...
At in the end di na narecover si mama nawala na siya sa mundo... si papa nmn di pa ren nagigising hangang ngayun...
Close kami ni mama kaya ganun nlng ang pagdadalamhati ko nung nawala siya...
Ayaw kong pumunta sa burol ni mama mas lalo lng kasi ako na lungkot... Kaya ako ang taga bantay kay papa sa ospital hindi iyon naging madali ayoko ren kasi na nakikita na naka latay ang masipag ko at masayahin kong tatay...
Nung naka tatlong araw na malungkot paden ako at di pa ren nagigising si tatay... Natigil na nga lng ako sa kakaiyak dahil napagod na ko at wala ng luha na umaagos sa mata ko pero actually nung time na yun wala kong masabi at magawa kung di "bakit Lord?" at ang umiyak...
Pero di nag tagal narinig ko na nmn ang tunog na *toot toot toot*
Ganun ulit napa luha na nmn ako ung tila lahat na nag luha ay nalabas ko na at namumula na ko sa kaka iyak.. .
Dalawa na ang kabaong na nasa burol si mama at papa... Na parehas na mahala sa amin ni kuya at Jenny... Btw wala si jenny ng panahon na yan dahil dun siya sa america nagaaral dun kasi naka tira ang isponsor niya...
Back to FlashBacks...
ililibing si mama at papa sa private dahil kaya pa nmn ni kuya ang badget dahil malaki laking pera den ang iniwan samin ni mama at papa...
Sa burol ng mga magulang ko dun den nag usap ang ninang ko at si kuya dahil nga malapit ng umalis ng bansa si kuya bago pa ma aksidente sila mama at papa saan nmn ako maiiwan diba?
Si ninang Edna Rodriguez at tito Robert Rodriguez na ang mga aampon sakin.. Medyo mayaman sila kaya sila na ang nag prisinta na ampunin ako... Mababait nmn sila at kilalang kilala ko na ang mga anak nila...
Nang mailibing sila mama at papa... Ilang linggo lng ay umalis ni si kuya hinatid muna namin siya nila ninang at tito saka ako pumuntang bahay nila at nadaanan ren namin ang school na papasukan ko na...
3rd yr. High school na ko ngayun mahirap dahil mag aaral ako na walang Jenny na manggugulo ng projects ko... Kuya na mang aasar pag may nag hatid saking boy at mama at papang mag susundo sakin araw araw sa eskwelayan...
'Wilson Christian Academy'
Yan ang papasukan ko ngaun hays konteng adjustment pero exciting kasi ang ganda ganda ng school na yun sobra...
And now! In reality wala ng flash backs.. Heto ako ngayun tinititigan ang kisami at iniisip kung saan ako pepwesto sa firstday of school at gaano kami karami sa isang room sana hindi crowded... Hindi katulad sa public grabe 55 kami sa buong room.. Ang init kaya nun.. Pero sana may pogi at walang mokong na lalaking mang aasar araw araw...
*tok tok tok*
"pasok"
"Ate! ;) "
"Hi Rv!"
Si Rv ang pumasok sa kwarto ko.. Rv Rodriguez ang magandang only daughter nila ninang 11 yrs. Old pero kita mo nmn batang bata pa ang isip..
"Hi ate den!"
Si Jc nmn ang biglang pumasok ang poging at makulit na bunso sa balat ng lupa! Minsan na aalala ko saknya si Jenny pero pinapasaya den nila ako pag katapos nun... 9 yrs old na si Jc..
"teh excited ka na ba? Sa first day mo? "
" sus Rv parang yun lng... Hindi ah"
"deny pa more teh"
"haha oo nga Jc.. Excited na excited na ko"
"RV! JC! KATH! TARA NAT AALIS NA TAYO!"
Sabi ni ninang na nasa baba na...
Nagtinginan kami at sumigaw ako ng...
"mahuli panget! Walang bawian period.. "
Sabay takbo palabas ng kwrto ko at pababa sa hagdanan.. Asusual si Rv na nmn nanalo at si Jc ang Panget...
"ang gulo niyo nmn"
"masanay ka na Kuya JP"
