Keyifli okumalar dilerim! 🫶🏻
🎶Derya Uluğ - Sana Çıkıyor Yollar.
🎶Sezen Aksu - Geçer.
🫀
Körelen ruhumun derinliklerine yansıyan küçük bir ışık vardı. Milyonlarcasının arasında rengini kaybetmeyen tek yıldız, oydu. Aydınlığın inceliği bir iple eş değerken bile umudu yeşertmeye yetiyordu.
Gücün kaynağı dev alevler değil, küçük bir yıldızın verdiği parlaklıktı.
Sırtımdaki onlarca hançer daha da derin yaralar açılırken nefes alışlarım gittikçe ağırlaşmak yerine rahatlıyordu.
Ruhumda ki keskin hançerlere alışmış onlarla yaşamayı öğrenmiştim.
Nefes almak bu denli zor olamazdı, kolaylaştırılabilirdi ve ben bunu başarmıştım.
İnsanoğlu her zorlukta çareyi vazgeçişte buluyordu; isyan ediyordu, canını teslim etmek için yakarıyordu, yürüdüğü bataklıkta ne kadar hata yapılabilirse yaparak saplanıyordu.
Kaybettiklerine, başarısızlığı kendilerine musallat edecek kadar inanmışlardı helki de inandırılmışlardı.
🍀
Üzerime giydiğim rastgele kombinin üzerinde daha fazla durmadan çantamı ve telefonumu alıp odadan çıkarak mutfağa yöneldim. Bulut ve Nalan tabakları toparlayarak koyu bir sohbetin tam ortasına dalıp gitmişti.
"Ben çıkıyorum, geç kalmam." diye mırıldanarak evden ayrıldım.
Güneş gökle vedalaşırken yer yüzünü turuncu alevler sarmıştı. Durmak bilmeden esen keskin rüzgara rağmen güneş gidişini ışıklarıyla taçlandırıyordu. Adımlarım sokağın çıkışında Poyraz'ın arabasının görüş açıma girmesiyle kesildi.
Oyalanmadan arabaya bindikten sonra sessizliğin arafına yenik düşen yolculuk su gibi akıp geçmişti.
"Büyükbaban çok anlayışlı ve iyi niyetli birisine benziyor." diye mırıldandım, sabah ki olanlardan bahsederek.
"Öyledir." dedi gülümseyerek. "Eryiğit'lerin iskeletidir, büyükbabam. Bizi diri tutan o."
"Abin için aynı şeyi söyleyemeyeceğim." Abisi ya genelleme olarak çok tuhaf bir tipti ya da rahatsız olduğu bir şeyler vardı.
Poyraz dişlerini gösterek güldüğünde bakışları da üzerime değiniyordu. Bu aralar rol gereği değil, çok samimi gülümsüyordu bana. "Benimle ailemin dedikodusunu yapıyorsun. İçinde kalmasın, başka çekiştirmek istediğin birisi var mı?" dedi gülmeye devam ederken.
"Evet! Şu Şevval kim ya? O da ayrı bir konu. Galiba aranızda tek normal kişi Eda ve Ruhi amca." dedim, dediğini ikiletmeden çekiştirmeye devam etme kararına vararak.
"Şevval Hanım, büyükbabamın ikinci eşi. İlk eşi öldükten uzun yıllar sonra ikinci bir evliliği oldu. Bana kalırsa sevdiği için değil, ama tabii kişiden kişiye değişir bu fikir. Mesela abim, büyükbabamın ona deli divane aşık olduğunu düşünüyor. Aynı zamanda kimse sorgulamadı daha doğrusu sorgulayamadı. Sonuçta ailenin tüm kararlarını veren, atasına 'neden bu kişiyle evleniyorsun?' diye hesap soracak değiliz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş ve Su
Teen Fiction"Birbirlerine uygun değiller diyorum abi. Mona, Poyraz'a yalan söylüyor." Aralık duran kapıdan babamla halamın konuşmalarını dinlerken babamın söyledikleriyle kaşlarım çatıldı. "Sanki tek yalan söyleyen Mona." Babamın sıkıntı dolu bir nefes aldığın...
