#GoodnightStranger
Night breeze,starry sky,and a beautiful maiden walking barefoot in the sand.
Sinasayaw ng hangin ang mahaba at maalon niyang buhok,at ang laylayan ng puti niyang damit ay hinahalikan ng maliliit na alon pabalik sa dalampasigan.
The distance between us didn't hinder the fact that my heart knew her.Kilala siya ng puso ko kahit nasa malayo siya at hindi abot ng aking mga kamay ang magagandang hubog ng daliri niya.
My empress.
Hindi na ako nakapagpigil at umalis na sa balcony para lapitan si Karry. Hindi ko alam ang sasabihin ko,ang alam ko lang, I want to get close to her at ayoko siyang mawala sa paningin ko.
"Hi."
She didn't hear me.
"Hi!"nilakasan ko ng kunti.
She looked at me and...smile.May dimple siya sa kanang pisngi and when she smile,her eyes are smiling too.
"You are..our guest,right?"
"Ye-yeah."
"Bored ka ba?"
Nagkibit balikat ako.
"Ako din."She smiled.
"Hindi ka ba nilalamig?"pansin ko kasing nakaspaghetti strap ang long dress niya.
She checked her shoulders."Sanay na."Sagot niya then she sat down.
Ginaya ko siya,at umupo sa tabi niya,pinatili ang maliit na pagitan naming dalawa.
She hugged her knees.
"Iniisip mo ba siya?"hindi ko na talaga mapigilan ang mga katanungan sa utak ko.
Taka siyang tumingin sa akin."Si Enrique ba ang tinutukoy mo?"
I nod. "Why him?"as if I have the right to ask her huh!I am shameless I know, pero gusto kong malaman,kahit matagal na,gusto ko paring malaman kung anong meron kay Enrique at mas pinili niyang makasama ito kesa balikan ako.
She bit her lower lip and sighed.
"Hindi ko rin alam,basta naramdaman ko nalang isang araw,na nahulog na ako sa kanya."
"Isn't it shallow?"
"Shallow?"
"Yung reason mo para mahalin siya."
She shook her head and looked at me."Ginawa niya akong parte ng mundo niya."she said.
Parang may punyal na bumaon sa puso ko.Gusto kong isigaw na...I've made you my world too,Kristina!
Sa halip na ipagsigawan yun,mas pinili ko nalang kagatin ang ibaba ng labi ko at tumingin sa dagat.
The hell!akala ko okay na ako!hindi pa nga ako siguradong siya si Kristina pero bakit ang sakitsakit na!
"Hindi magulo ang mundo niya, simple at madaling sabayan."aniya
Sa tuwing nagsasalita siya at tipong yung punyal sa puso ko ay mas bumabaon pa.
I cleared my throat."Hindi ba boring pag ganun?"
Ngumiti siya."Ikaw ba,mas pipiliin mo ba ang magulong mundo,kesa sa mundong malaya kang nakakasama ang lalaking gagawin kang mundo niya?"
Hindi ako nakasagot.
I was once your world Kristina.
I was once.....The thoughts in my brain stopped when our eyes met.
Her almond shape hazel brown eyes is too beautiful for me to looked away. May kung ano sa simoy ng hangin,may kung anong sa hampas ng alon sa dalampasigan,may kung anong emosyong hatid ng mabituing kalangitan,I can't stop now,so I....I leaned forward and ........
Tried.....
Tried to kiss her kung hindi lang siya umatras at takang tumingin sa akin.
"Ba-bakit mo ako hahalikan?"
Dahandahan siyang tumayo,at humakbang ng paatras.
"I'm...I'm sorry...ma-may na-naalala lang ako.Na-nadala lang ako sa...."
"May naaalala ka?"
I am speechless for a second and replied with just a nod.
Kumalma siya at tila nabura ang lahat ng takot kanina.
"Sino?"she asked.
"Ang mundo ko."
She looked confused.
"I had a woman,and...."my throat hurts for controlling my emotions."Ginulo ko ang mundo niya,at hindi napanindigan that is why she left me and never came back."
She bit her lower lip and stepped forward,bago pa man ako makapag react ay bigla nalang niya akong niyakap ng mahigpit.
"Baka...kaya umalis siya dahil ayaw na rin niya sa mundo niyang kasama ka.Baka..gusto niyang huminga na hindi ka na kasama.Baka sakaling pag umalis siya,mas magiging okay ka."
A tear fell from my right eye.
She held my arms and smile."Kahit malungkot ka,huwag kang manghahalik ng taong hindi mo sayo,baka mapahamak ka.Sige ha,hinihintay na ako ng taong mahal ko. Goodnight."
Napasinghap ako at nakagat ang labi saka hinatid siya ng tanaw.
My lips parted ng humarap siyang muli at magsalita.
"Matulog ka na,malamig ang panahon,baka magkasakit ka.Goodnight stranger."Aniya saka ngumiti at tuluyan na akong tinalikuran.
-Samantala-
Karry
Malayo na ako sa dalampasigan at nagkubli sa puno ng niyog at sumandal sa katawan non.
I placed my right hand in my chest and closed my eyes.
Naninikip ang dibdib ko,at para bang sumasakit ang puso ko.I pretended na hindi ako naapektuhan sa nangyari kanina,dahil ayoko,ayokong magulo ang tahimik kong mundo ng isang estranghero.
Pero bakit ganun?hindi ko siya kilala pero nasasaktan ako,ang tanong...BAKIT AKO MASASAKTAN SA ISANG ESTRANGHERO?
YOU ARE READING
Ikaw,Ako,Tayo (SANDROMARCOSFANFICTION) Completed
Romance"Mahal?mahal mo lang ako dahil kailangan mo ako,Sandro!kailangan mo ng isang taong sasalo ng lahat ng frustrations mo!lahat ng problema mo,kailangan mo lang ng isang tangang katulad ko na handang ibigay ang buong sarili niya sa kama,para sa isang ka...