Çocukluğumda her yaz californiadaki sahil kasabasına gelirdik. . Burada aile dostlarımız olan larsenler ile tuttuğumuz villa da kalırdık Ve tüm yazı onlarla bir sürü eğlenceli şey yaparak geçirirdik ta ki 12. Yaza kadar . Ben şuan 20 yaşındayım ve 12 yaşımdan beri o kasabaya geri dönmedik . Nedeni ne bilmiyorum . Babam öldükten sonra annem ile oraya gitmeyi bıraktık . Daha doğrusu annem gitmek istemedi ve evet nedenini yine bilmiyorum doğrusunu söylemek gerekirse ben pek annemle zaman geçirmiyorum yazdan yaza nerdeyse görüşüyoruz. Bi kafede çalışıyorum bu yüzden sabah erken kalkıp akşam geç geliyorum annem bi sokak aşağıda otursada 1 hafta hiç görüşmediğimiz bile oluyor .
Bu sabah her sabah olduğu gibi erken kalkmadım saat 12 ye geliyordu ki kapının çalması ile uyandım. Gelen annemdi . Ednişeli görünüyordu ve yanında bavulu da vardı yo yo yo hayır bavulları da vardı . Neden yanında 1 den fazla bavulu vardı ?
Annem- neden hala uyuyorsun elena?! kaç defa aradım seni !
Elena-ne neden erken uyanayım ki ?
Annem- bil bakalım bugün kim aradı ?
Elena- kim aradı ?
Annem - Jessica Larsen
Elena-ne ?
Annem- tatlım bence sende hazırlanan iyi olur çünkü California ya davet edildik.
Elena - ne? Nasıl ? Sen hani-
Annem-biliyorum biliyorum sadece bi farklılık olsun istedim zaten David orada değil yani sadece kadınlar ve çocuklar tıpkı eskiden olduğu gibi.
Elena - anne 20 yaşındayım
Annem-biliyorum tatlım ama Nicolas da orada olucak henüz evlenmediyse hala bir şansın var demek bu
Elena- anne!
Annem- tamam sen bilirisn ( saatine bakıp) ama hemen hazırlanmassan uçağa geç kalıcaz .
Elena-( hemen kalkıp hazırlanmaya başladım ve 1 30 saat içinde hazır olup uçağa bindik . Yolculuk 3 saat sürdü ve vardığımızda hava kararmaya başlamıştı bile . Taksiye bavullarımızı yükleyip eve doğru yola çıktık.
California hala aynı Californiaydı. insanlar aynı insanlardı. Ama ben farklıydım. Elena aynı Elena değildi. Buraya son geldiğimde babamı kaybettim. Ama burdan son ayrıldığımızda tüm dostlarımı kaybettim. Babam ve David ( bay Larsen ) çok iyi anlaşırlarmış annem ve Jessica teyze de ama ben ve nico tanrım nicosuz günüm geçmiyordu nicoyla yatıp nicoyla kalkıyordum. Yaz bittiğinde ayrılırken bile birbirimizi aramayı bırakmıyorduk her zaman birbirimizden haberdardık . Ama o yazdan sonra biz bile birbirimizi aramayı bıraktık nedenini bilmiyorum . Benim babam ölmüştü arayamamıştım. Peki ya o ? O neden aramadı ki. Bi nedeni yada bi açıklaması olmalı ...
Annem - tatlım ? Nereye daldın?
Elena- ha ne ?
Annem-geldik hadi inelim
Elena-tamam
Annemle bavulları indirdik ve bahçeye girer girmez bayan Larsen bizi karşıladı. Neşeli görünüyordu.
Hızla bize doğru gelip anneme sarıldı.
Jessica - ahh Molly ne kadar özledim bilemezsin
Molly- bende jess bendee
Jessica- ( bana dönüp ) aman tanrım yoksa sen
Elena- Elena efednim ( sarılıp)
Jessica - ah tatlım ne kadar büyümüşsün ve güzelleşmissin tanrım ne kadar oldu 10 sene mi?
Molly-hayırr hayır 8 sene henüz 10 olmamıştı
Jessica- iyi ki olmamış oh ben nicoya sesleneyim bavulları taşımanıza yardım etsin Nicolass ! Dışarı çık hadi misafirlerimiz geldi !
