Bu bölüme 10 oy 10 yorum atarsanız çok sevinirim.
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
Boğazımda ki suyu püskürdükten sonra hızlı hızlı nefes almaya başladım.
"Sikeyim iyi misin?"Bunu bana soran Aksele baktım.Beni düz bir konuma getirip sakinleşme mi bekledi.
Nefesimi kontrol altına aldığımda konuşmaya başladım.
"İyiyim teşekkür ederim."Doğrulmaya çalıştığımda elimi tuttu.
"Dur sakın doğrulma!"Bu dediğine uyarak yerimde durmaya devam ettim.
"Rüya hadi hızlı ol."O az önce Rüya mı demişti?
"Geldim kuzen."Rüya yanımıza geldiğinde ikiside beni yavaş yavaş doğrultmaya başladı.
"İyi misin?"Rüya bana bunu sıcak bir tebessümle sormuştu.
"Teşekkür ederim iyiyim.Sadece bir anda başım döndü ve suyun içindeydim."Bunu söyleyince ikiside bana endişeyle bakmaya başladılar.
"Seni doktora götürmemizi ister misin?"
"Ah hayır teşekkür ederim."Üstümü başım ıslaktı ama bunu dert etmedim.
Çantamı alıp toparlanmaya başladığımda Rüya ve Aksel ikilisine döndüm.
"Hayatımı kurtardığınız için çok teşekkür ederim size borçluyum."
"Hiç önemli değil ama aslında Aksel sana birşey soracaktı."Rüya bunu kıkırdayarak söylemişti.Aksel ensesini kaşıyarak bana bakarak konuşmaya başladı.
"Eee şey yarın gece evimde parti var gelmek ister misin?"Yüzü kızarmıştı.Bu onu çok tatlı yapmıştı.
Arkamı dönüp yürümeye başladığımda son kez onlara bakarak telefonumu gösterdim.
"Partinin konumunu at."Ne cevap vereceğini beklemeden hızlıca yürümeye başladım.Telefonumu elime aldığımda bir sürü hem babamdan hem Rehadan hem de abimden gelen bir sürü cevapsız aramaları gördüm.Onlara cevap vermeden mesaj uygulamasına girdim.
Mirza;Yavrum neredesin babam seni merak ediyormuş.
Mirza;Akide bak endişeleniyorum.
Mirza;Neler oluyor?
Mirza;Babamda bana hiçbirşey anlatmıyor.
Mirza;Sikeyim neredesin?
Bu mesajları görüp hemen abime cevap verdim.Büyük ihtimalle hiçbirşeyden haberi yoktu.
Akide;İyiyim abi şimdi eve geliyorum merak etme.
Bu seferde Rehanın attığı mesajlara bakmaya başladım.
Reha;Lütfen aç şu telefonlarını.
Reha;Herşeyi yanlış anladın.
Reha;İzin ver sana herşeyi anlatalım.
Reha;Herkes seni merak ediyor.
Reha;Neredesin?
Rehaya hiç cevap vermedim.Herkes beni salak yerine koyarak yalan söylemişti.
Bir süre sonra evin önüne geldiğimde karşımızdaki eve baktım.Bir anda herşey aklıma gelince ofladım.Birde gerçek anne sorunumuz vardı.
Evin kapısına girip kapıyı açtım.İçeriye girdiğimde babam,abim,tekerlekli sandalyede olan Reha ve kardeş tayfası ve de öz annem olacak kadın vardı.Babam beni görünce sinirli bir ifadeyle konuşmaya başladı.
"Neredeydin sen seni ne kadar merak ettiğimi biliyor musun!"Babama hiçbirşey söylemeden herkesin karşısına geçtim.
"Hepiniz ya bana herşeyi şimdi anlatır ya da bir daha sizi dinlemem."Bunu o kadar sakin bir sesle söylemiştimki herkes şaşırmıştı.Sandalyeye oturup sakince beklemeye başladım.Kimseden ses çıkmayınca gene konuşmaya başladım.
"Eee anlatmıycak mısınız?"Abim herkese sorgular bir şekilde bakıyordu.
"Neyi anlatacaklar."Öz annem olacak kadını işaret ederek konuşmaya başladım.
"Bu kadının aslında öz annem olduğunu, babamın ve öz kardeşlerimin bunu benden saklamalarını anlatacaklar."
"Baba Akide ne diyor böyle?"Babam suçlulukla başını eğdi.Orlaya baktığımda bana ve babama yaşlı gözlerle bakıyordu.Çağan bana bakarak konuşmaya başladı.
"Orlanın ve senin varlığını 15 yaşımda öğrendim.Bana bir mektup göndererek babamın bizi ondan zorla aldığını söylüyordu."Onun sözünü keserek konuşmaya başladım.
"Bunları biliyorum.Gül Hanıma Rehanın okul mevzusunu ve bizde kalmasını anlatmak için sizin eve gitmiştim.Rehanın eşyalarını toplamak için odasına gittiğimde yanlışlıkla kutuyu düşürdüm ve mektubu gördüm böyle öğrenmiş oldum devam edebilirsin."
"Sonra bunu babama söylediğimde bana şiddet uygulayarak bunu kimseye söylememi istedi.Ama ben gidip bunu kardeşlerimize anlattım ve babamdan seni korumak ve belki de bizden soğursun diye sana kötü davrandık."Bana kötü davranmaları ya da istememeleri umrumda bile değildi.
Bu seferde karşımda ki öz anneme baktım.
"Senin anlatacağın birşey yok mu?"Ben bunu söyledikten sonra karşımdaki sandalyeye oturarak bana dik dik bakarak konuşmaya başladı.
"Agâhla ilk tanıştığımda daha 22 yaşındaydım.İrlanda da babamdan kurtulmak için İstanbula gelmiştim.Çalışmak için bir restoranda işe girdim.Babanızla ise orada tanıştık.İş yemeği için benim çalıştığım yere gelmişti ve böylelikle yakınlaştık.O dönem hayatımın en mutlu olduğu zamanlardı ta ki sizi öğrenene kadar.Agâh'a hamile olduğumu söylediğimde işler değişti.İşte o zaman onun evli ve çocuklu olduğunu öğrendim.Hamileliğim boyunca beni bir eve kapattı.Hamile olduğumu Gül de biliyordu ve ara sıra o da geliyordu.Sizi doğuracağım zaman eve bir ebe getirdi.Sizi doğurduğumda sanki hayatımın en güzel anı gibiydi ama o gelip sizi benden aldı ve sizin hayatınızla tehdit etti.Sonra ise bana sürekli şiddet uygulayarak belirli bir zaman orda tuttu ama ben kaçtım.Size ulaşmaya çalıştım ama Agâh buna hiçbir zaman izin vermedi.Yıllar sonra öğrendim ki Agâh seni yetimhaneye bırakmış.Agâhın hep erkek çocuk takıntısı vardı ve seni hiç istemedi."
Karşımdaki kadına o kadar hissiz bakıyordum ki bu odada ki herkes bunu anlayabilirdi.
"Peki ya Niklaus?"
"İrlandaya döndüğümde babam zorla beni biriyle evlendirdi ve Niklaus oldu.Siz 15 yaşındayken Çağana gizlice o mektubu gönderdim.7-8 ay önce ise babana ulaştım ve onunla konuşmaya başladık."Babamın herşeyi baştan beri bilmesine sinirlenmiştim.Kardeşlerimin durumunu anlayabiliyordum.Ama babam...
"Anlıyorum."
"Sadece bu kadar mı kızım?"Bunu soran babama histerik bir gülüş attım.
"Sen bana yalan söyledin baba bunun benim için hiçbir affı yok.Arkadaşın tarafından tacize uğradığımda bile sana kızmadım insanlar o olaydan sonra benim için hep soğuk veya kibirli dediler ama bilmiyorlardı ki ben kendimi herkese kapatmıştım.Artık hiçbirşeyin geri dönüşü yok."
Odama koşarak gitmeye başladığımda babamın gür sesi beni durdurdu.
"Madem artık yalan yok sana birşey daha söylememiz lazım."Meraklı gözlerle bakmaya başladım.
Babam Orlanın elini tutup şunu söylemeye başladı:
"Biz Orlayla bir süredir birlikteyiz."
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Herkesi birbirine düşürdükten sonra ben heheheheheheh
Evett artık kurguda son bölümlerdeyiz...
ʙöʟüᴍ ʜᴀᴋᴋıɴᴅᴀᴋɪ ᴅüşüɴᴄᴇʟᴇʀɪɴɪᴢ ɴᴇʟᴇʀ?
ᴋᴜʀɢᴜᴅᴀ ʙᴀşᴋᴀ ɴᴇʟᴇʀ ɢöʀᴍᴇᴋ ɪsᴛᴇʀsɪɴɪᴢ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akide Şekeri
Non-Fiction-Gerçek Ailem kurgusudur. (TAMAMLANDI) Yetimhane her zaman soğuktu.Çünkü hiçbirimiz aile sıcaklığını tatmamıştık.Hiçbirimiz hiçbir zaman tam anlamıyla aile olamamıştık.Ne hoş aileleri tarafından bırakılan çocukların aile olmasını beklemek bile gülün...
