Бага байхдаа эмээдээ хайртай байсан. Том болох тусам үзэн ядах дургүй болох мэдрэмж ихэсч байна. Тэр намайг хараадаг байсан. Дөнгөж 11 12тойгоосоо эхлээд жингэр нохой, п*да, г**ий, шээс баасаараа дуудуулах үед үргэлжид нойлдоо орон уйлдаг байсан. Үнэхээр их гомддог байсан сүүлдээ зүгээр тоохоо байя гэж бодоод ганц ч үг дуугарахаа больсон. Өсвөр наснаас минь эхлээд л хоол хийж өгөхөөр амсах ч үгүй шууд суултуур луу урсгадаг. Аав ээж хоёр муудалцах үед намайг буруу шаана. Тэр үедээ чи ээждээ тэгж хэлээч, ингээч танай ээж л миний хүүг ингэлээ гэж ирээд л. Дүү нар хичээлээ хийхгүй байх, буруу зүйл хийхэд хүртэл би буруутан болдог. Энэ их дарамтнаас болж би эмээ гэх хүндээ дургүй болсон. Би зүгээр л хүндлэх ёстой, хайрлах ёстой, хайрлуулах хүнээсээ ийм мэдрэмж авсандаа үнэхээр гутмаар юм.
YOU ARE READING
Новшийн мэдрэмжүүд
RandomЭнэ амьдралд надад тохиосон ээ арай ч дээр, болилдоо, өө хөөрхий заяагүй юм аа ч юм уу иймэрхүү новшийн сонин мэдрэмжүүдийн нийлбэр
