UNUTTUĞUM YERDE HATIRLAT

Umarsız Düşler Kırığı

Selammmm.

Yeni kurgunun ilk bölümü ile buradayız. Beni kırmayıp buraya bir şans veren herkese teşekkürlerrr.

Bu dünyada gerçeklerden kaçıp böyle hayali dünyalara sığınan herkese gelsin bu kitap.

Hepinize iyi okumalar diliyor, oy ve yorumlarınızı da lütfen eksiksiz bekliyorum. Ehehehehehe.🤎

- Umarsız Düşler Kırığı -

~Gripin|Böyle Kahpedir Dünya
~Evdeki Saat|Hiç Uyanmasam

Fırtınalı günlerde genelde odamdan çıkmam.

Anıların ve günlerin çekip gittiği gibi benliğimin de fırtınanın rüzgarına kapılıp gideceğinden korkuyorum.

Süslü cümleler bir tarafa, gerçekten kötü havalardan korkarım. İçimin sıkıldığını, daraldığını hissederim.

Tek istediğim ise yorganın altına girip, kimse rahatsız etmeden saatlerce belki de günlerce uyumak. Uyumayı çoğu kişinin aksine kaçış yolu olarak görmüyorum kaçtığım bir şey yok sadece her neyse...

Şuan olmasını istediğim hayallerin tam tersi şekilde dışarıdayım. Hatta tek değil, iş görüşmesi için kuyrukta bekliyorum.

Ne kadarda çelişkili bir dünya da yaşıyoruz ama de mi? Hayatımızın hiçbir döneminde neredeyse istediğimiz olmadan hayatın bizi sürüklediği gibi yaşayıp gidiyoruz.

Önümde ki sıra yarım saatin sonunda bitmişti. Geriye son yarışmacı ben kalmıştım. Bilerek mi sonuncu olmayı istemiştim?

Belki de kim bilir.

Ellerimin titremesine önem vermeden tek ayağımı sallayarak sıranın bana gelmesini bekledim. Beklemekten gocunan bir insan değilim yanlış anlaşılmasın, sadece zaten sonunu bildiğim şeyleri görmek için beklemekten nefret ederim.

Bu iş benimdi üzülerek söylemem gerekiyorsa boşuna geldiler. Bunu şimdiden deseydim insanlara torpilim olduğunu düşünürlerdi fakat öyle bir şey yok. Bu sadece güven ama altı boş bir öz güven değil.

Birkaç saniye sonra bu düşündüğüm tüm şeyler bana yabancı gelicek. Yine kafamın içinde iki kişi konuşacak bir taraf dünyada ki en gereksiz insan olduğumu hatırlatacak, diğer tarafım ise en eşsiz insan olduğumu.

İçeriye benim yaşlarımda uzun saçlı ve sarışın bir kız girmişti. İçeriden piyano seslerinin o güzel tınısı ve notaların birbiri ile uyumu yükseliyordu.

Çaldığı parça hoşuma gitmişti, güzel de çalıyordu tek kusuru kazanamayacağını düşünmesi ve çekinmesi. Hayatta sürekli başı eğik gezen insanların kamburları çıkar sonrasın da bu kamburdan rahatsız olurlar fakat artık elden bir şey gelmez.

Buraya gelme sebebim iş aradığım için değil ya da paraya ihtiyacım için hiç değil, kendimi tatmin etmek mi? Belki de kim bilir.

Kendimi bildim bileli müzik benim her şeyimdi. Müziksiz yaşam kulaklarımın sağır olması ve bir daha duyamamam demekti.

Hastalığımı öğrendikten sonra psikolog kendimi oyalamak için uğraşlar edinmek gerektiğini söylemişti. Daha 10 yaşında bipolar rahatsızlığı ile uğraşırken bir gün televizyonda ki o tuşları olan aletin benim olmasını istedim. İstediklerim genelde olur belki şimdi belki yıllar sonra ancak elinde sonunda elde etmiş olurum.