Gün içinde fazla uyumuş olmalıyım ki gecenin bu saatinde uyandım. Yataktan, ses çıkarmamaya çalışarak, yavaşça çıktım. Yatakta yatan eşime baktım. Alnında boncuk boncuk biriken terleri sildim, küçük bir buse kondurdum alnına.
Yatak odamda bulunan çalışma masama yöneldim. Sandalyeye usulca yerleştim ve masa lambasını yaktım. Gözlerim kalem-kağıt aradı. Bulunca önüme koydum, kalemi aldım uzun parmaklarımın arasına. Gözlerimi kapatıp en güzel anılarımızı zihnimden geçirdim. Yüzüme belli belirsiz bir tebessüm yerleşti. Gözlerimi açıp önümde doldurulmayı bekleyen çizgisiz kağıda, elimdeki kalemle özenli bir şekilde yazmaya başladım.
"Sen uyurken sana ve güzelliğine yazıyorum bu mektubu.
Şu an var ya bebek gibisin, bebek misin sen ya? Doyasıya öpmek istiyorum saçlarından, alnından benim güzel bebeğim.
Benim minik bebeğim, sen niye böyle güzelsin be yavrum? Fazla güzelsin, içim gidiyor sana, gerçekten bak.
Seni gördükçe var ya ellerim titriyor anlık, kalbim bir değişik atmaya başlıyor. Seni görünce bir değişik oluyorum.
Benim güzel aşkım, çok güzelsin. Bu kadar güzel olmanızı doğru bulmuyorum beyefendi. Her şeyin, her yerin ayrı güzel. Her zerrene bayılıyorum, sana bayılıyorum.
Seni seviyorum, seni çok seviyorum. Ben, ne birisini ne de herhangi bir şeyi bu kadar çok sevdim. Ben seninle çok mutluyum, Tanrı şahidim. Beni, senin mutlu ettiğin kadar başka bir şey mutlu etmiyor. Sen ne yapıyorsun, nasıl yapıyorsun bilmiyorum ama ben seninleyken sanki zaman duruyor. Sanki dünya yansa umrumda olmayacak gibi oluyor.
Ben seni cidden çok seviyorum, bu sevgi öyle az uz bir şey değil. Sevgi diye bir şey olmasa dünyada, sana duyduğum duygudan bulurdum ben o bağı. Öyle çok seviyorum seni. Bunu sana ne kadar hissettirebiliyorum veya hissettirebiliyor muyum bilmiyorum ama cidden seni çok seviyorum.
Her aklıma gelişinde sırıtmam bunun bir örneği mesela. Veya en alakasız şeyde bile seni düşünmem... Ya yemek yerken bile seni düşünmem normal mi? Evi süpürüyorum, aklımda sen varsın. İşte çalışıyorum, aklımda sen varsın. Oyun oynuyorum, aklımda sen varsın. Sen ne yaptın bana böyle? Kendini ne ara sevdirdin bu kadar?
Ben sana deli olmuşum Jungkook. Seninle yatıyorum, seninle kalkıyorum. Adını dilimden düşürmüyorum. Sürekli, bak şakasız söylüyorum, sürekli sen varsın aklımda. Sadece aklımda da değil; konuştuğum, düşündüğüm her şeyde varsın. Gelecek planlarımda, hayallerimde, rüyalarımda... Her konuda senden bi parça var.
Ben seni düşünmeden edemiyorum. Sürekli seni düşünüyorum, bu hoşuma gidiyor ve sürekli de seni düşünmek istiyorum. Çünkü iyi geliyor. Bana sen iyi geliyorsun, hayatıma iyi geliyorsun, kalbime iyi geliyorsun. Seni düşünmek yüzümü güldürüyor ama öyle sıradan bir gülümseme değil. Öyle bir gülüyorum ki görsen sonsuz mutluluk müjdelendi zannedersin ve bunun farkında değilim biliyor musun? Bilinçli yaptığım bir şey değil yani. Aklıma geliyorsun ve ben bilinç dışı bir şekilde gülümsemeye başlıyorum. Aşık olunca böyle oluyormuş demek ki.
Ben çoğu şeyi seninle öğrendim. Aşkı bana sen öğrettin, birisini gerçekten sevince onun için her şeyi yapabileceğini öğrettin. İnsan sevdiği için her şeyi yaparmış gerçekten. Tam anlamıyla sevmenin ve sevilmenin ne demek olduğunu öğrettin. Ben bir insanın bu kadar güzel sevilebileceğini seninle öğrendim, seni severken öğrendim. Birisinin tek gülüşüyle dertlerini unutabileceğini öğrendim. Birisinin; sesine, gülüşüne, ruhuna hatta ellerine bile aşık olunabileceğini öğrendim. Ben mi iyi öğrenciyim, sen mi iyi öğretmensin bilmiyorum sevgilim ama şunu biliyorum ve bundan eminim ki; ben daha önce kimseyi sevmemişim.
Benim olduğun için teşekkür ederim, biz olduğumuz için teşekkür ederim. Beni kabul ettiğin ve bana öğrettiğini söylediğim şeyler için teşekkür ederim.
Sana minnetarım.
Daha dile getiremediğim o kadar çok şey var ki seninle öğrendiğim. Hangi birisini söylesem yine hepsini söyleyememiş oluyorum.
Jungkook, hayatımı güzelleştirdiğin için teşekkür ederim.
Sen benim her şeyimsin. En güzelimsin, en değerlimsin. Zaafımsın, hem de en güzel zaafım. Sen benim bir tanecik sevgilimsin.
Hep benim ol, hep benimle ol. Sen olmazsan benim ağzımın tadı kalmaz, hiçbir şeyden zevk almam. Çünkü hayatımı yaşanır kılan sensin. Yemeğin tadı kıt olunca tuz atarsın da tadı yerine gelir ya, işte sen de böylesin. Sen yokken benim hayatımın tadı kıt ama sen varken eksiklerim tamamlanıyor. Benim neye ihtiyacım varsa sende buluyorum. Aradığım şeyi sende buluyorum.
Ben seni çok seviyorum Jungkook. Bu sevgi giderek artıyor, sürekli artıyor Azalmıyor, durmuyor, hep artıyor.
Sana olan sevgim arttıkça hayat daha güzel geliyor.
Dediğim gibi, sen bana iyi geliyorsun. Hep bana iyi gel sevgilim, başkasının olma. O gülüşlerin hep bana olsun, sevgi sözcüklerin bana olsun. Kalbinde hep ben olayım, ben seni çok severim, zaten çok seviyorum.
Sen benim bu hayattaki en büyük ve en güzel şansımsın. İyi ki varsın, iyi ki benimsin, iyi ki benim Jungkookumsun. Sen benim en güzel iyi ki'msin.
Seni çok seviyorum, hep seveceğim, söz veriyorum sevgilim. Yerin hep ayrı.
Birazdan ben de yatağa gireceğim. Yanı başımda, kollarımın arasında uyuyor olacaksın. Ben de seni bebeğim gibi seveceğim. Saçlarını okşayacağım, seni sevdiğimi fısıldayacağım ve kokunu içime çekerek seni öpeceğim.
Sen benim minik bebeğimsin, güzel sevgilimsin. Sen varsın ya başkası olmasa da olur. Sen benim canımın içisin. Sen olmasan ne yapardım ben, başka insanlarla başka kalplerle. Ama bak sen varsın, iyi ki de varsın. Benim yuvam sensin, ben sana aitim. Sen benimsin, ben seninim. Biz, birbirimize aitiz. Bu hep böyleydi, bundan sonra da böyle olacak. Doğru kişi sensin, iyi ki de sensin.
Seni seviyorum hayatım, seni çok seviyorum. İyi uykular güzel aşkım."
Kağıdı katlayıp üzerine küçük bir kalp çizdim ve şöyle bir not iliştirdim:
Hayatıma girip hayatım olan adama, sevgilerimle.
*****
Herkese selam.
Bu benim ilk fic deneyimim. sevmemiş, beğenmemiş olabilirsiniz.
Yorum, beğeni sınırı koymam, koyanlara laf ettikten sonra aynı hataya düşmem.
Güzel bir gün geçirin ve hayatın tadını çıkarın.
