Playing Wicked Games (Mondejar Series 1)

Kabanata 3

Point Guard

I don't understand him.

Hindi naman niya ako responsibilidad if I decided to come at the party. He's afraid that I might get out of place or sexualised by older people at the party.

I would be careful though. There's no need for him to feel like I am his responsibility. Hindi naman sya ang nag-imbita sa amin.

At hindi na ako bata.

But it doesn't mean that I will not come to the party and not enjoy my life.

He's so rude, by the way. Who would text something that ends with a period? Hindi niya ba alam na offending iyon para sa akin?

Of course hindi niya alam!

I have decided.

Pupunta kami ng mga kaibigan ko kahit ano pang sabihin nya. Minsan lang naman ito. At hindi naman ako magpapakalasing because Vivian is the one whose in charge to guard our circle. I'm dead by now if I ever make a mess tonight.

Naramdaman ko na ang pagbagal ng Van na sinasakyan namin, indicating that we are about to enter to the mansion of Tan. May kulay pilak pa na parisukat ang nakakabit sa pader ng bakod ng mansion. Halata ang yaman nila sa itsura palang at mga detalye ng kurba at disenyo sa labas ng kanilang tahanan.

"Clan of Alejo-Tan" I murmured habang nakatingin sa pilak na iyon.

Alejo and Tan surname is famous in Manila, hawak nila ang mga sikat na fine dining restaurants at karamihan dito ay pinupuntahan pa ng mga mahalagang tao.

Pero naging usap-usapan din sila noong mga nakaraan na bumabagsak na sila pero mukhang hindi naman dahil may party pa silang ginawa.

Habang pumapasok ang sasakyan sa gate ng mansyon ay tumunog bigla ang cellphone ko. Binuksan ko iyon habang tinitingnan ang mga taong nagsasaya sa bakuran at ang iba ay nag-iinuman na.

Javen:

Didn't I texted you not to come?

Rude! So, ano ang gagawin? Hindi porket gusto kita ay susunod na ako sa'yo. Oo gusto kita, pero gusto rin kitang maki-gusto ko rin magparty!

Natutop ko ang labi ko habang nagtitipa ng mensahe.

You replied to his message:

Noong isang araw lang tayo nagkakilala.
Let me enjoy my night, or do you want to step the wrong foot?

Javen:

Don't be stubborn, Iya.

My eyebrows furrowed as I saw Javen's text to me.

I replied:

What was that supposed to mean?

Kahit na hindi ko pa sya nakikita rito sa mansyon ni Lucian, naiisip ko na ang itsura niyang nakakunot ang kilay habang tila namomroblema kung paano ako pauuwiin. Well, I'm not that good of a girl! I will do whatever I want dahil pinayagan na rin naman ako ng magulang ko.

Javen:

Hindi mo kilala ang mga tao dito.

Huminto na ang sasakyan at binuksan na ni Sage ang Van. Pero masyado akong occupied ng hindi ko napansin na kinakalabit na niya ako.

"Huy! Avy, let's go na. Makikita mo rin yan mamaya." Ngisi niya.

Tinaas ko ang kilay ko habang napapangiti pero agad ko iyong sinumangot. Sage rolled her eyes at me kaya sumunod na ako habang tahimik na hawak ni Vian ang likod ko.