Operation Series 1: In The Professor's Shadow

Chapter 4

Zsofia's POV

"Good morning ate!" Masiglang bati sa akin ni Aicee.

"Morning din." Bati ko magkapareho kasi kami ng kwarto habang inaayos pa ang kabilang kwarto.

"Prepare na tayo for school. I'm so excited na to see my classmates " masiglang sabi niya.

"You go and take a bath first at ako ang susunod." sabi ko at sumunod naman siya. It's been some days nang lumipat kami dito dahil iyon ang gusto ni tito and sakto pang pinaalis kami sa inuupahan namin dahil hindi kami nakabayad.

"Ate tapos na ako." sabi ni Aicee makalipas ang ilang minuto at ako na ang sumunod.

"Tulungan na po kita manang." Nakangiting sabi ko kay manang nang maabutan ko itong nagluluto sa kusina.

"Huwag na hija at nakabihis ka na. Ang aga niyo naman mag-ayos." sabi ni manang.

"Nasanay na po kasi kami." Sagot ko tinulungan siyang ilipat ang kanin na hawak niya sa lamesa. "Tulungan ko na po kayo nasanay na po kasi akong nagluluto sa bahay."

"Parehas kayo ni Jasmine,siya halos ang nagluluto dito sa kanilang bahay." sabi ni manang.

"Talaga po?" tanong ko at masiglang napangiti. "We can cook together for our meals, if ever."

"Oo naman." sagot nito.

"Morning manang! Where's dad?" Salubong ni Jasmine kaya napatingin kami sa kaniya na nakabihis na pala at diretsong pumunta sa refrigerator at kumuha ng mansanas at tubig.

"Hindi pa ata gising hija." sagot ni manang.

"I see, if ever that he will look for me tell him that I already went to school may dadaanan pa kasi ako." sabi niya at humarap sa amin habang umiinom ng tubig.

"Oh? Morning Zsofia!" bati niya sa akin ng mapansin ako. "Morning Aicee!" bati naman niya kay Aicee. It seems like it's fine for her that we are here pero pansin ko na parang lumalayo siya kay tito and I feel bad for it.

"Morning!" sabi ko at ngumiti.

"Morning ate ganda!" bati ni Aicee.

"I gotta go may pupuntahan muna ako." paalam niya at umalis habang kumakagat ng mansanas.

"Hindi ka kakain hija?" tanong ni manang.

"It's fine for me manang." sagot niya at umalis.

"Ano na naman kaya ang pinagkakaabalahan ng batang iyon?" tanong ni manang.

"Baka may dadaanan pa po siya manang. Marami ba siyang laging pinagkakaabalahan?" tanong ko.

"Masyadong personal kasi ang naging karanasan niya pero magiging pamilya naman na kayo kaya sasabihin ko nalang." sabi ni manang. "Iyung mama kasi niya ay isang may ranko sa gobyerno at hindi maiiwasan na may mga kaalitan ito. Isang araw ay may kumuha kay Jasmine at nagnanais ang mga ito na makipagkita ang mama niya at magdala ng pera na siyang sinunod nito kahit ayaw ng ama ni Jasmine. Isang karumaldumal at bangungot na rin kay Jasmine ang nangyari sa kaniyang ina dahil harap-harapan niyang nakitang ginahasa at inabuso ng mga kumuha sa kaniya ang ina nito. Masakit sa kaniya ang nangyari pero nagpakatatag siya at itinuon sa ibang bagay ang atensiyon niya tulad sa musika, charity, pagtulong niya sa dad niya sa company at farm nila isa pa ay ayaw na niyang dagdagan pa ang sakit na nadarama at pangungulila ng kaniyang ama." kwento ni manang.

"Grabe ang dinanas pala ni Jasmine pero hanga ako sa tatag at tapang niya." sabi ko kay manang , meron iyung iba kasi na kapag traumatized ay nag-iiba ang pagkatao at suicide pero iba siya.

Jasmine's POV
Maaga akong umalis ng bahay dahil may natanggap akong mensahe kay Adrian na may emergency daw. Isasabay ko sana sila Zsofia sa pagpasok ko sa school kung hindi lang dahil kay Adrian.

"Ano ba ang emergency?" tanong ko sa kaniya ng makapasok siya sa sasakyan ko pero nagtataka ako kasi nakabihis ito at may dalang bag.

"Starting today you need to pick me up here bago pumasok sa school." sabi niya kaya kumunot ang noo ko na napatingin sa kaniya. Akala ko pa naman kung anong emergency iyan, nagpapasundo lang pala hay nako.

"Just drive and remember your mission to do." sabi niya kaya pinaandar ko na ang sasakyan.

"Nasa isip ko na iyan kagabi pa and may sasakyan ka naman. Bakit hindi mo gamitin?" tanong ko sa kaniya.

"I have things to do which involves on me not using my car." sabi niya habang may tinitipa sa kaniyang selpon.

"So where will I drop you?" tanong ko sa kaniya.

"Same school as you." sabi niya.

"You mean?" tanong ko at ngumiti sa kaniya.

"That's why I don't want to tell you that we're schoolmates dahil bubulabugin mo na naman ang buhay ko." sabi niya at bumuntong hininga.

"Hindi kaya." sagot ko. "Anong meron at same school ka sa akin?" tanong ko.

"Doon naman ako nag-aaral." sagot niya.Well his already a third year student and as of me I'm a second year student. He is a son of my mother's closest friend and we became close also when mom introduce me to their family.

"Sasabay ka ba sa akin pag-uwi?" tanong ko at pinatay ang makina ng sasakyan kasi nakarating na kami.

"Just wait for my signal." sabi niya at bumaba. Hindi manlang ako hinintay hayystt.

"Thank you ha!" sabi ko."So saan kaya ako magsisimula?" I asked myself. Dalawa ang mission ko para sa dalawang tao and I need to finish it within months without being noticed. Ang galing naman.

Beep! Beep!

Mabilis akong napaatras nang biglang may sasakyan na dumaan sa harapan ko at nag-park sa gilid ng sasakyan ko. Hinintay kong bumaba sa sasakyan kung sino man iyon. May mga tao na rin na nakatingin sa mga nangyayari.

"Look who's here? My bad I didn't hit you." sabi ng babae at sa likod niya ay ang mga kaibigan niyang tatlo.

"It's just me and you're not a good hitter then?" I said and smiled to her. "First day of school and you're so tense can't you just relax?"

"I'm cool and I'm a good hitter if you're the one that I'm gonna hit." she said and half smiled at me.

"Owkay!" sabi ko at nilagpasan siya.

"Don't ever turn your back at me kapag kinakausap kita." sabi niya at hinarangan ako ng tatlo niyang mga kaibigan kaya hinarap ko siya.

"What do you want? Is it still about the enrollment? Can't you just let it pass para kang bata." I said and nilagpasan ko iyung dalawang kaibigan niyang nakaharang pero biglang may tumama sa likod ko.

"Sheesh!" sabi ko at tumingin sa kung anong tumama sa akin at sapatos lang pala. Tumingin ako sa babaeng bumato sa akin na ngayon ay nakangiti ng nakaka-insulto.

"Happy?" tanong ko habang nakangisi. Kinuha ko ang sapatos niya at malakas na ibinato sa side mirror ng sasakyan niya kaya nabali.

"Oh? My bad I hit it perfectly." sabi ko at tinalikuran siyang matalim ang tingin sa akin. I went to my classroom and waited for my class.

"Diba siya iyung kaaway ni Riza?"

"May war na atang mangyayari."

"Ang angas niya."

"May katapat na si Riza." sari-saring bulungan ang narinig ko pero for sure pagagalitan na naman ako ni Adrian. May grupo ng babae na pumasok sa room namin kasunod non ay ang first subject teacher namin.

"Seems like everything is going smoothly in my hands. Targets locked agad." sabi ko at ngumiti.

"You have a new classmate in my list. Kindly stand up." sabi ni Sir.

"Hey everyone! I'm Jasmine Ellis Verlice nice meeting you all." pagpapakilala ko at ngumiti sa kanila.