O, evet evet İşte o döndü küllerinden doğdu ve tekrar evine döndü yada evi bildiği hapishanesine mi demeliydim?
Eftalya Arin...
Arkadaşlar ilk kitabım yazım ve mantık hataları elbet olacak bundan dolayı üzgünüm 🤍 BAĞIMSIZ EĞLENCE AMAÇLI YAZILMIŞTI...
Biyolojik aile gittikten sonra, tim tarafından güzel bir sorguya alınmıştım. Tanışalı çok kısa bir süre oldu ama kendimi onlara çok yakın hissediyorum. Bu çok saçma.
Neden öyle düşünüyorsun Eftalya?
Bilemiyorum.. eski timimden sonra ihanet onlara ediyormuşum gibi hissediyorum. Yani onlarla olan en ufak anım gözümün önüne gelince gözlerim dolarken, gülmekten yerlere yatarken nasıl yeni insanlarla bu kadar yakınlık kurabiliyorum? Neden onlarla her konuşmam da kalbime bir sızı giriyor?
Bilemiyorum..
Bilemiyorsun?!
Sakin ol. Kriz geçirmenin sırası mı Cidden?
Kapatın konuyu.
Kişiliklerim ile konuşmam bittikten sonra ortada dönen sohbeti dinlemeye başladım.
Gökhan "Abi Fenerbahçe alır"
Yağız "Siktir lan oradan! fener alırmış, Galatasaray varken."
Konuşması bittiğinde bana döndü "kusura bakma ablamsu." Hafifçe gülümseyerek, Sorun yok anlamında kafa işareti yaptım. "Bence de Galatasaray alır beyler" Emre "yürü be kom- aman. abla."
Tüm tim Galatasara' lıymış Gökhan dışın da. O da bu sırada yakınmakla meşguldü "ama ya! bu, yakışıklıların yakışıklısı bana kurulmuş bir komplo koskoca tim de bir tane bile fenerli olmaz mı?" Biz ona gülerken karargaha gitmem gerektiğini hatırlamıştım, dosya işleri vardı.
Bugünden halletsem rahat olurum. Ayağa kalktım "beyler ben karargaha gidiyorum, birkaç dosya işleri var. Akşam geç gelebilirim haberiniz olsun." "Tamam dikkat et kendine, beladan da uzak dur" Serdar abinin önüne geçip selam verdim "emredersiniz abi komutanım" o da bu halime sırıttı "aferin asker" diğerleri ise bizim bu gülüyorlar. Onları öyle bırakıp odama çıktım, rahat birşeyler giyip çantamı aldım silahımı da belime takıp odamdan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(istediğiniz Gibi düşünebilirsiniz. Bu arada Ayakkabı yok, çanta ise size kalmış)
Aşağı inip, ayakkabılarımı giyerken ev ahalisine seslendim "ben çıkıyorum!" İçeriden ses gelmesine izin vermeden kapıyı kapatmıştım. Garajdan motoru alıp karargaha sürdüm.
Eftalya bir şey soracağım?
Söyle.
Bizim Selim doktorun da tayini Mardin'e çıkmamış mıydı?
Evet?
Biz neredeyiz?
Mardin.. a.. a aa şimdi anladım.
Hele şükür.
Müsait olduğumuz bir zaman da gideriz ziyaretine.
Karargaha gelmiştim, nöbetçi beni artık tanığı için kapıyı sorgulamadan açıp temkil vermişti. İçeri girdiğimde, bahçede ki Çardakda oturan bir tim gördüm. Hoş bir sohbetin içerisinde olmalılar ki, yüzlerinde ki gülümseme hiç silinmiyor. Ama gözlerim aralarından bir askere de takılı kaldı, sanki ona baktığımı hissetmiş gibi gözleri gözlerimi buldu. Kahverengi gözler... Cidden mi? Ama güzel gülüyor. Dur! Ne diyorum ben? Saçma sapan konuşmayı kes Eftalya. Gözlerimi hızla ondan çekip yoluma devam ettim. Ama hala bana baktığını hissedebiliyorum niye bakıyorsa
Burada ki odama girip dosyalar üzerinde çalışmaya başladım. Yemin ediyorum, masa başı işlerden nefret ediyorum! Bu ne ya. Masa başı yapacağıma ateş hattında kalırım daha iyi. Akşam üstü saat dokuz (21:00) Civarıydı ve, benim pek sevdiğim (!) dosyalarım daha bitmemişti. Biraz ara vermekten sıkıntı olmaz bence. Odadan çıktım yemekhaneye indim, orada ki askerler 'garip bir varlık mışım' gibi baksalar da pek sıkıntı olmaz -şimdilik-
Kendime bir tane kahve alıp bahçeye çıktım. Bahçede ki, boş banklardan bir tanesine oturup dinlenmeye çalıştım. Bakın çalıştım diyorum. Çünkü ben oturduktan sonra ne hikmetse bankın boş olan kısmına da bir insan oturdu.
-Arin- İnsan mı?
İnsan üstü olamayacağına göre?
Sustum.
Kafamı çevirip bakmadım çünkü neden bakayım? "Merhaba" dedi yanımda ki insan. "Merhaba" diye mırıldandım. "Bana bakmayacak mısın?" "Neden bakayım?" Karizmatik bir şekilde güldü.
Karizmatik?
Karizmatik?
Susun!
Öhm. Karizmatik bir şekilde güldü, "genel de insanlar konuştukları insanların yüzüne bakarlar." Kahvemin son yudumlarını da içtim. "O zaman beni kendi 'genel' görüşünün içerisine alma" diyerek kalktım. Arkamda ki bakışını hissediyorum, yani biri bana böyle davranıp gitse ben de onun arkasından mal gibi bakardım. Hemen odama geçip dosyalara kaldığım yerden devam ettim. Allah yardımcım olsun..
Se-laamm
• Eftalya'nın bankta yanına oturan kişinin, kahverengi gözlü adam olması yüzde kaç sizce?
