အချွဲလေး [Completed]

အခန်း (၃)

"ငါအရင်ပြန်တော့မယ်နော် ဟိုးမှာတွေ့လား? ငါ့အကိုဆိုင်ကယ်နဲ့လာကြိုတာ"

"အေးပါ ဝနကျော် အိမ်ရောက်ရင် ငါ့အကောင့်လိုက်ရှာပြီး addနော်"

"အေး တာ့တာ သူငယ်ချင်း "

"ငါ့ကိုလည်း လာကြိုနေပြီ"

"ငါ့အဖေလည်း လာပြီး"

တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အိမ်ကလူကြီးများလာကြို၍ ပြန်ကြသော်လည်း အဆောင်တွင် ကျွန်တော်နှင့် ‌ဝေလွင်သာကျန်ပါတော့သည်။

"လေသွေး ငါပြန်ရင်မင်းတစ်ယောက်တည်းပဲကျန်ခဲ့မှာနော် နင့်အ‌ေဖလာတဲ့အထိ ဝိုင်းစောင့်ပေးရမှာလား?"

"ရတယ် မင်းအရင်ပြန်နှင့် ငါတို့အခန်းသော့မင်းသိမ်းထားတယ်မလား အဆောင်ပြန်ဖွင့်တဲ့နေ့ မင်းအစောဆုံး လာရမှာနော် "

"အေးပါကွာ အဲ့ဆိုငါသွားတော့မယ် တစ်ယောက်တည်းလည်းဖြစ်တယ်မလား "

"အေးပါဆို စိတ်မပူနဲ့ ငါအိမ်ပြန်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်"

"ပြီးရော စိတ်ချမယ်နော်"

ဝေလွင်က ကျွန်တော့်ကိုစိတ်မချနိုင်ဖြစ်နေပေမဲ့ သူ့အဖေကားထဲကစောင့်နေသည်မို့ ပြန်လိုက်သွားရပါတော့သည်။ ခုချိန် အဆောင်ထဲ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လွန်းနေသည်။ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းကျန်နေခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား။

"ပါး ဘာလို့မလာသေးတာလဲ နေတောင်ဝင်တော့မယ်"

"တစ်ယောက်တည်းညည်းမနေနဲ့ ၊ မင်းအဖေ ခုနကဖုန်းဆက်လာတယ် အရေးကြီး ကိစ္စရှိလို့ မင်းကိုလာမကြိုနိုင်တော့ဘူး"

အဆောင်တွင်ဖုန်းယူလာခွင့် ဖုန်းသုံးခွင့်မရှိတာမို့ အရေးအကြောင်းရှိလျှင် ဆရာ့ဖုန်းဖြင့်သာ ဆက်သွယ်ရလေ့ရှိသည်။
ထမင်းစားခန်းထဲ ထိုင်စောင့်နေရင်းဆရာက ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်ကာ ပြောလာသောကြောင့်

"ကျွန်တော့်အခန်းသော့က ဝေလွင်သိမ်းလိုက်ပြီ"

" ဆရာ့အခန်းထဲ တညအိပ်လို့ရတာပဲ ပိတ်ရက်ဆရာဒီမှာပဲနေမှာမို့လို့"

"ဪ...ဟုတ်"

"ဆရာအပြင်မှာချိန်းထားတာရှိလို့ သွားဦးမယ် ညစာဝယ်လာခဲ့မယ် မင်းရေစောစောချိုးပြီး ဆရာ့အခန်းထဲ စာလုပ်စရာရှိတာလုပ်ထား"