Her büyükbabanın küçük torununa anlattığı hikayeler gibi bazı gerçek olaylar vardır, elbette bu olaylardan biri, hikayeleri kadar gerçek olan Hyunjin ve Felix'e aitti. Onlar da tıpkı hikayeleri ve kalpleri gibi birbirlerine aitlerdi, önlerinde tek bir engel vardı. Kolay değildi... 1250'lerde iki tür insan vardı, ya büyüye ait bir büyücüsündür veya kalbini büyücü olan Felix'e kaptırmış Hyunjin gibi şeytansındır. İkisinin bir ortası yoktu, 1250 yılından tam 100 yıl önce gerçekleşen tatsız bir olay vardı.
Bu iki insan ırkı, ilk yaratılışta birbirine düşman değildi. Tıpkı kardeş gibilerdi... fakat bir gün bu iki insan ırkı arasındaki iyi ilişkiyi bozan bir şey olmuştu.
Büyücülerin, çok kullandığı Larissa yaprağı, maalesef büyücülerin yaşadığı toprakların sınırlarının içinde bulunmuyordu. Fakat şeytanların yaşamını sürdürdüğü topraklar Larissa yaprağı ile doluydu! Lakin, dikkat edilmesi gereken bir şey vardı. Bu yaprağı toplamak çok tehlikeliydi, her ne kadar şifa getirdiğine inanılsa da koparmak insan vücudunda anormal tepkiler gösteriyordu. Bu yüzden büyücüler dikkatlice topluyorlardı. Günlerden bir gün, bir büyücü, yapacağı büyü için Larissa yaprağına ihtiyaç duymuştu. Bu yüzden at arabalarıyla birlikte güzel manzaralı yolculuğuyla şeytanların yaşamını sürdürdüğü toprağa geçmişti. Larissa yaprağının yetiştiği yer sınırın hemen dibindeydi resmen! Büyücü tam alacakken, çıplak elle temas etmişti. Büyücü başına neler geleceğini bilmiyordu, gözleri dolmuştu ve bağırmaya başlamıştı. At arabasının sürücüsü bu durumu görünce bulaşıcı bir hastalığı olduğunu sandı ve hemen büyücülerin toprağına doğru atını en hızlı şekilde sürdü. Kısa sürede büyücü, hayatını yitirmişti. Bedeni ise çok korkunç duruyordu ve gören herkes korkudan resmen dilini yutuyordu. Bu, büyücülerin kulağına gittiğinde herşeyin şeytanlar yüzünden olduğunu düşündü. Büyük bir çatışma,savaş yaşandı, galip gelen bir taraf yoktu ama iki tarafta büyık hasarlar almıştı. Felix ve Hyunjin küçüklükten beri arkadaşlardı, birlikte görüşürken Felix'in annesi Felix'i hemen götürdü. Hyunjin... artık yalnız kalmıştı hayatının,kalbinin,yaşamının kilit ve ana parçası gitmişti içinde bir boşluk hissi kalmıştı Hyunjin kalbinin ağrıdığını hissediyordu... Bu Hyunjin için zor olacaktı, hemde çok.
