Project V

Vicnapping

Victoria's P.O.V.

Ik werd weer wakker en zag dat ik me in een betonnen kamer bevond.

Heel leuk bedacht ,Fowl, maar ik zal hier uitkomen hoe dan ook. Ik begon weer wat kwader te worden en besloot dat het iets verstandiger zal zijn om mijn agressie op de muren uit te leven. ik maakte flinke krassen in de betonnen muur. toen ik uit geput stond te hijgen keek ik naar de meubels die om me heen stonden. er stond een bed, een bureau en een kast ik zag in de hoek een gitaar staan met twee geluid boxen. "wauw, die Fowl maakt het wel erg naar mijn zin, maar... wat wil hij van me...."

opdat moment kwam mijn ontvoerder binnen met die grote naast hem. "waarvoor moet je me neerschieten en kidnappen. En vanwaar die gitaar, Fowl?" zei ik nog na hijgend.

"tja... ik wist dat je niet vrijwillig mee ging dus vandaar. En die gitaar houd je wel bezig." zei Artemis met zijn handen achter zijn rug.

"heel leuk verzonnen maar ik weet dat je me voor iets kidnapt, zo stom ben ik ook weer niet dat ik die gitaar pak en er rustig een liedje op ga pingelen. dus... wat wil je?"

"je bent me wel slimme hoor dat me aan iemand doet denken..." zei Artemis.

deze keer begon de grote man zich er ook mee te bemoeien: "ik zou geen idee hebben wie je bedoeld, Artemis" zei hij op een toon van 'ik weet wel zeker over wie je het hebt.'

"maar voor mij ben je niet heel erg bekend..." zei Artemis

"als ik de naam van mijn ex-pa zal zeggen weet je het wel, Tobias Wulfyn." zei ik nogal mokkend.

Artemis keek me even aan en vroeg toen: "vanwaar 'ex-pa'? en inderdaad ken ik de naam Wulfyn."

Ik gaf een zucht " onderwaardering en mijn 'ouders' begrijpen me totaal niet dus van daar... maar nu is het mijn beurt. Waarom moet ìk gekidnapt worden?" ik keek naar Artemis die een angstaanjagende glimlach gaf: "nou... je bent er makkelijk in gekomen in dat laboratorium en..." "hey!" onderbrak ik hem. "hoe weet je daar van, Freak!?"

"dat doet er nu echter niet toe," zei Artemis kalmpjes "het is maar dat je weet dat ik niet zomaar achter random mensen achter na ga. jij heb iets... iets speciaals om zo te zeggen..." ik keek hem aan en wist meteen waar hij het over had maar liet dat niet blijken. "mrmpf." mompelde ik een beetje chagrijnig.

het was even stil en toen ging toen verder: "het is je gelukt om erin te komen maar ze zijn je nu overal aan het zoeken..."

ik gaf nu mijn gemene grijns en lachte een beetje fals: "ja, haha jij hebt het weliswaar gezin maar die bewaking niet en ze denken dat ik dood ben omdat ik mijn oude caravan in een ravijn heb laten rijden. Nu jou beurt om de slimmerik te zijn."

"inderdaad slim. slimmer dan ik wil toegeven... je weet toch wel dat ik je nog steeds gevangen heb." ging Artemis op zijn beurt verder.

"mpf, je hebt je zelf niet heel erg goed voorgesteld en je grote vriend ook niet echt" zei ik.

"je hebt gelijk mijn grote vriend, Butler, is mijn bodyguard zoals je hebt gemerkt. en mij kende je al. Artemis Fowl." zei hij tegen me terwijl hij zijn hand uitstak naar me.

ik gaf hem de hand en zei: "Victoria Wulfyn, maar dat wist jij ook wel. mijn hobby gitaar spelen heb je zo te zien ook wel door. maar nog steeds vanwaar dat je me moest grijpen?"

Artemis gaf een kleine zucht: "je word nog niet overal gezocht vanwege je... je nieuwe specialiteiten om het simpel te zeggen. als andere mensen er achter komen dan zit je heel erg in de moeilijk heden..."

Artemis P.O.V.

Ik gaf een kleine zucht: "je word nog niet overal gezocht vanwege je... je nieuwe specialiteiten om het simpel te zeggen. als andere mensen er achter komen dan zit je heel erg in de moeilijk heden..."

Victoria gaf een knikje dat ze het begreep. "je mag verder overal komen, maar je moet uit de buurt van mijn ouders blijven." zei ik. "ik wil ook niet in de moeilijkheden komen dus blijf op dit terrein."

Victoria gaf nog een knikje weliswaar nog stijver dan de eerste maar ze begreep me.

ik liep naar buiten en deed de deur achter me dicht. Butler keek even naar me en vroeg toen: "ja ja, en moet ik moet geloven dat dit echt geen puberaanval is?"

"ja, Butler, want het is geen puberaanval." en ik liep naar mijn kamer: "althans... ik 'hoop' dat het 'geen' puberaanval is......"