(+18)
(Şiddet, cinayet ve tetikleyici unsurlar içerir.)
Üç kişilikli hem seri katil, hem kemancı, hem de dedektif bir kadın... Aylim Asil Adan, namı diğer Astri!
Bir gece hükümetteki casusun bulunması için dedektif olarak tesise çağırılır ve o gece...
Masalıma hoşgeldin. Sakın kaderimin satırlarında aradığını bulamayıp ilk bölümden pes etme çünkü gökten elmalar düşmeye başladığında mutlu sonla kandırılmak yerine gerçeklerle sınanacaksın, belki de bende kendini bulacaksın.
Ya da bizde, çünkü ben tek kalp üç zihindim.
Unutma, her hayat bir şansı hak eder.
Bazı hayaller birden fazlasını. Sana analatacaklarım var, dinle beni, zihnimin içindesin artık.
Unutma, hiçbir gözyaşı öldürmez.
Ve unutma, tek bir tebessüm senden canını alabilir.
Masalıma hoş geldin, bir yalanın içindesin artık.
Bu bir oyundu. Bir kaçış, bir kurtuluş, bir esaret, bizden ibaret. Ölüm, hiç bu kadar kurcalamamıştı zihnimi.
Ben kim miydim?
Ben, Aylim Asil Adan. Masum bir kız çocuğu, iyi bir kemancı, dedektif ya da kana susamış bir seri katil. Sen bende hangisini ararsan kendini orada bulacaksın.
O ise yalanların en büyük ortağı...
O kim miydi?
Polat Kadem Yamanel, maskenin ardındaki yüz.
Masalıma hoş geldin, burası karanlık bir diyar. Kibritlerini yanından ayırma çünkü bir gece yarısı gökten dördüncü elma da düştüğünde tek ihtiyacın olan şey bu olacak.
Ve unutma, sana ayrılan süre bir ömür ya da yalnızca on dakika!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pes etmeden, sabırla okuyabilecek olanlar kemerlerini bağlasın. Sabrınıza değecek, pişman olmayacaksınız. Uçuşa geçiyoruz✈️
Siyah, beyaz ve şarap... Hain bir satranç tahtası, masum bir beyaz ve acımasız bir siyah. Beyaz şah yerinden oynadı, siyah şahı devirdi. Hile var. Daha oyun başlamadı, masumiyet siyah şahın tahtına kuruldu. İki beden, üç rakip ve çift zihin...
Şah olmadan mat!
Yüzler gizli, masa kırmızı, yenilgi ölüm... Kadının masumiyeti için savaşan bir adam, kendi acımasızlığı için savaşan bir kadın ve şarapla lekelenen bir şah.
Karala, kan!
Masumiyet devirdi ihaneti, intikamın kanına büründü. Adamın ateşi kadının kalbine sıçradı, zihni savaşın ortasında kaldı. Taraflardan biri maskeli, masumiyet!
Bir kibrit yandı, beyaz maskeyi yaktı. Tam sol yanında, sol tarafında bir iz bıraktı. Maskeler düştüğündeyse, zihinler diz çöktü bu izler karşısında. Korkular... Zihinlere bile diz çöktürürdü önünde.
Kadının eli kanlı, doğuştan. Zihninde öldüremediği masum tarafı, intikamı aldı kalbinin gözyaşlarını.
Adamın kalbi karanlık, aydınlatanıysa Ay Işığı. Ay Işığı, kadın. Zihniyse alevler içinde, yenemeden bu korkusunu diz çökemezdi zihni önünde adamın.
Birbirinin katili olması gereken ölüm kraliçesi kadın ve ölüm kralı bir adam. Masal değildi bu, çünkü gökten düşen dördüncü elma kalbi delip geçti.
Eli kanlı kadın öldürebilir miydi sol yanını? Yanmaktan korkan adam katili olabilir miydi aydınlığının?
Gece yarısına kalan 10 dakika kanatır lakin yaşatır, gece yarısıysa öldürürdü. Daha başlamamış masalın asıl kötüsü, geceye hükmeden hain değil miydi?
***
Tanıtım bölümü bu kadardı, yakında giriş bölümüyle görüşmek üzere. Daha yeni başlıyoruz:))
