POSSESSION SERIES 2: MAXIMO SOKOLOV [ COMPLETED/SOON TO BE PUBLISH ] ✓

CHAPTER FIFTEEN

She was busy scrubbing the floor when she heard footsteps pababa na ikinalingon niya. And there, she saw Maximo casually walking downstairs naked by the upper. Her mouth drop as she saw his six packs abs. His so fvcking hot, ang magulo nitong buhok na mas lalong nag padagdag sa kanyang sex appeal. Bagay na bagay talaga dito ang ganoong klaseng hairstyle.

He was just wearing a cargo pants from the upper down, and hell. She saw his perfect V-line.

"What are you doing? "

She mentally jump when she heard his baritone voice. She close her mouth and look away.

"N-nag lilinis. " she said stuttering. Parang naumid yata ang kanyang dila. Mabuti nalang at hindi nito napansin ang kanyang paninitig.

"You don't have to. May naka-assign namang taga-linis dito sa condo ko. "

She look up and saw his fvcking attractive gray eyes pierce into hers.

She secretly gulp.

"H-hindi, ayos lang. Nakakahiya naman kasi kung hindi ako kikilos dito. Nakikitira na nga lang ako e. " sagot niya.

She heard him take a deep breathe.

"Aida, I didn't bring you here para gawing katulong. "marii.nitong saad.

Huminga siya ng malalim bago niya ito pinagkatitigan.

"Then why did you bring me here? Bakit mo ako binili sa ganoon kalaking halaga? Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin? Kasi, gulong-gulo na ako. Wala akong ibang maisip na dahilan kung bakit mo iyon ginawa. Kasi in the first place, hindi naman natin ganoon kilala ang isa't isa. " she said confused.

Nahinto ito sa kinatatayuan. Bumuka ang  bibig ngunit kalaunan ay tinikom din ng wala itong maisagot.

Frustrated nitong hinilamos ang palad sa mukha.

"Let's not talk about that first. "Maikli nitong saad bago tumalikod at bumalik paitaas.

She sigh and shooked her head.

She continued cleaning the house hold like nothing happened. Also, hindi niya na nakita ang pag labas ni Maximo sa kanyang opisina.

Maybe his mad, galit siguro ito dahil sa tanong niya. He can't blame her for asking. Gusto niya lang naman ng sagot mula sa dito, mahirap ba yun sagutin? 

At exact 11 in the morning ay nakita niya itong pababa ng hagdan habang pormal na nakabihis. He looked at her pero agad ding nag-iwas ng tingin.

"I'm going somewhere. Don't let someone enter if you don't know them. Cook your lunch. I can't go home this afternoon. " His voice was cold and he left without looking back.

Umawang ang kanyang bibig dahil sa inakto nito. Is he really mad at her for asking?

Hindi siya kumain ng tanghalian dahil nawalan siya ng ganang kumain. Mula tanghali ay ito parin ang inaalala niya. Mali ba talaga ang ginawa niyang pagtatanong?

Pagod niyang binagsak ang katawan sa malambot na couch dito sa living room ng  condo.

she heaved a deep breathe.

Pagod niyang pinikit ang aking mata at hinilot ang sintido. Parang sumasakit ito kaka-isip sa nangyari kanina. Dahil sa pagod at sakit ng ulo ay nakatulog siya sa couch habang ang kanyang paa ay nakaapak sa sahig.

Nagising nalang siya sa mahinang boses at malalaim na pagbuntong hininga.

"What happened to you? " Rinig niyang tanong ng pamilyar na boses pero dahil sa sakit ng aking ulo ay hindi niya ito inintindi at dumaing lang dahil parang binibiyak ang kanyang ulo sa sakit.

"Hmm. " Ungol niya ng makaramdam ng lamig. Nanginginig ang kanyang katawang nag sususmiksik sa hinihigaan.

"Aida...Hey! "

She just humm–ed in response ng maramdaman ang pag dampi ng mainit na palad nito sa kanyang pisngi. Agad niya itong hinuli at mahigpit na hinawakan at dinampi sa kanyang pisngi.

"What happened to you hm? Did you tire yourself too much? " Tanong ng isang mahina at malambing na boses sa kanya.

Agad nanubig ang kanyang mata sa hindi malamang dahilan. Hanggang sa suminghot-singhot siya.

"Hey, hey, May masakit ba sayo? "Nag-aalalang boses nitong tanong.

She opened her eyes at ang nag-aalalang mukha agad nito ang bumungad sa kanya.

"Saan ang masakit? " Malambing nitong tanong at sinuri ang kanyang mukha.

She pouted at tinuro ang kanyang sintido.

"Dito masakit..." Parang bata niyang sagot.

He sigh at umayos ng upo sa sahig at pagkatapos ay dahan-dahang minasahe ang kanyang sintido.

"Masakit pa ba? " Mahinahon nitong tanong.

Umiling-iling siya.

"Hindi na masyado. " Garalgal ang boses niyang sagot.

"Let's go to your room okay? Doon ka magpapahinga. " Tumango siya at akmang babangon na sana ng pigilan siya nito at agad na kinarga na parang bagong kasal.

Umawang ang kanyang bibig at hindi nakapag salita. Agad itong nag lakad habang karga-karga siya sa mga bisig nito paakyat ng hagdan.

"Why are you so light? " Basag nito sa katahimikan.

"Huh? " Maang niyang tanong.

"Bakit ang gaan mo kamo? Kumakain ka paba? " Kunot noong tanong nito.

Ngumuso siya at tumango.

"Oo, pero minsan kasi dati nakakalimutan ko kaya nalilipasan ako ng gutom. " Nakanguso niyang sagot.

Binigyan siya nito ng matalim na tingin.

"How about kanina? kumain ka? " Matalim parin ang mata nitong tanong.

She gulp at nag–iwas ng tingin. Nagtatalo ang isip niya kung mag sasabi ba siya ng totoo o mag si-sinungaling?
But at the end ay umiling siya na ikina-igting ng panga nito.

"Why didn't you eat? " Galit nitong tanong.

Umiwas siya ng tingin.

"W-wala kasi akong gana, at siyaka galit ka sa akin e. " sagot niya at hininaan ang boses sa dulo.

Malakas itong suminghap.

"Who told you that I'm mad? " Mahinahon na ang boses nitong tanong.

Sumiksik siya sa malapad nitong dibdib.

"Eh, kasi diba? You give me a cold shoulder kanina? So I assume na galit ka. " Mahinang paliwanag niya.

Huminga ito ng malalim bago binuksan ang pinto ng kuwarto at pumasok. Nag lakad ito patungo sa kama at tahimik siya nitong hiniga at kinumutan.

"I will never be mad at you. "

He sincerely said habang nakatitig sa kanyang mga mata. Her heart beat fast and become wild because of what he said.

She feel butterfly on her stomach at parang pinag-pawisan ang kanyang palad. Ano ang ibig ipahiwatig nito?

Does he? — no! That's impossible Ai. Don't assume too much. Agad siyang nag-iwas ng tingin dahil hindi niya na kayang sabayan pa ang paninitig nito.

"Rest okay? "

Saad nito at pinatakan ng magaang halik ang kanyang noo na ikinanigas niya sa kanyang kinahihigaan. Tulala parin siya hanggang sa makalabas ito ng kuwarto. Hindi niya mabasa ang mga kilos na pinapakita nito sa kanya.

***
Wag munang kiligin baka nag a-assume lang tayo mahirap na.