You are my destiny

Κεφάλαιο 36

Φτάσαμε στην παραλία. Κατέβηκα από την μηχανή και κοιτούσα με ένα τεράστιο χαμόγελο όλα τα παιδιά.
Δεν ξέρω γιατί ένιωθα χαρούμενη ενώ είναι η τελευταία μέρα αλλα η σκέψη του ότι μπορεί να μην περάσω με κάποιον από την παρέα μου στην ίδια σχολή και πόλη κάνει την διάθεση μου να κατεβαίνει.
Σήμερα όμως ήρθα για να διασκεδάσω και θα αφήσω τις σκέψεις πίσω μου.

Jo- Πάω να πάρω μπύρα θα έρθεις?
Luke- Θα πάω να χαιρετήσω τα παιδιά. Θα έρθω πιο μετά.
Jο- Όπως θες.

Πήγα σε ένα τραπέζι που είχαν βάλει όλα τα ποτά και πήρα μια μπύρα. Έκανα βόλτες και έψαχνα την Kate.
Όταν την βρήκα ήταν με τον George. Πήγα και καθισα μαζί τους γιατί ο Luke χαιρετούσε κάτι άλλα παιδιά.

Jo- Γειά!
Kate- Γειααααα! Πως και ήρθες!?
Jo- Γιατί να μην έρθω? Τελευταία μέρα είναι ούτως ή άλλως έπρεπε να περάσω ωραια.
George- Καλά σε λέει. Ποιος χάνει τέτοιο πάρτι? Έτσι και αλλιώς ίσως είναι η τελευταία μέρα που βλεπόμαστε σαν παρέα.
Kate- Μην λες τέτοια. Ας ελπίσουμε πως θα περάσουμε έστω και με έναν από την παρέα.

Και τότε είναι που η διάθεση μου άρχισε να πέφτει και να καταρεω. Είναι δύσκολο να φεύγεις από την οικογένεια σου και μετά να δυσκολεύει και η κατάσταση με τους φίλους σου.
Απομακρυνθηκα από τα παιδιά και πήγα έκατσα πιο πέρα που είχε ησυχία. Είχα πολλές σκέψεις και κοιτούσα τα ήρεμα κύματα της θάλασσας.

Luke- Γιατί καθεσε μόνη σου?
Jo- Δεν ξέρω. Ίσως γιατί σκέφτομαι πολλά και μου αποσπανε την προσοχή από το να περάσω καλά.
Luke- Και τι σκέψεις είναι αυτές?

Γυρίζω να τον κοιτάξω. Έχει ένα μικρό αεράκι και κάνει τα μαλλιά του να ανεμιζουν. Τότε είναι η στιγμή που είτε είμαι μεθυσμένη είτε μου αρέσει.
Απαντάω με όλο το θάρρος μέσα μου καθώς γυρίζω να κοιτάξω την θάλασσα.

Jo- Εκείνο το φιλί. Δεν καταλαβαίνω γιατί ήθελες να το ξεχάσουμε. Έκανες αυτό το λάθος και αντί να μιλήσουμε το αποφύγαμε. Γιατί?
Luke- Ήξερα την απάντηση σου και ήταν καλύτερα να το ξεχάσουμε. Αλλά δεν νομίζω πως ήταν λάθος.
Jo- Πως μπορεις να ξέρεις τι αισθάνομαι?

Ένιωθα το βλέμμα του κολλημένο πανω μου. Σαν να με κοιτούσε με απορία.

Luke- Τι εννοείς? Δεν ήθελες να το ξεχάσουμε? Νόμιζα πως δεν ηθ.....
Jο- Όχι δεν ηθελα να το ξεχάσω! Και να ήθελα δηλαδή μου έχει γεμίσει τις σκέψεις. Αλλά προφανώς εσύ ήθελες να το ξεχάσουμε γιατί ήταν της στιγμής παρόλο που ήταν δικιά σου επιλογή.
Luke- Δεν....δεν είπα να το ξεχάσουμε επειδή ήταν λάθος ή επειδή το εκανα για να νιώσεις καλύτερα. Ήθελα πραγματι να το κάνω. Όμως δεν ήξερα για εσένα και θεώρησα ότι δεν ήθελες να σε φιλήσω.
Jo- Δεν...δεν καταλαβαίνω. Τι εννοείς ήθελες να το κάνεις?
Luke- Κοιτα Jo. Όσο περίεργο και αν σου φαίνεται νομίζω.....πως μου αρεσεις. Όχι ως πλάκα απλά δεν ηθελα να σου το πω γιατί την μια στιγμή τα είχες με τον Jake και την άλλη είχατε χωρίσει. Δεν ήξερα πως θα ένιωθες.

Κοκαλωσα. Τα λόγια του ήταν τόσο ήρεμα και τόσο αληθινά.

Jo- Δηλαδή....σου αρέσω? Από πότε?
Luke- Από τότε που γνώρισες τον Jake. Συνειδητοποίησα ότι ζήλευα και αρνιόμουν να πιστέψω ότι μου αρέσει.

Καθώς τα λόγια του έφευγαν σαν τα κύματα της θάλασσας τον κοιτούσα μέσα στα μάτια.
Το μόνο που ήθελα ήταν να σταματήσω τα λόγια του με ένα φιλί. Και πράγματι το εκανα. Έβαλα τα χέρια μου στο λαιμό του και τον φίλησα. Δεν μπορούσα να αντισταθώ. Είχα ξεχάσει ότι υπάρχει μουσική και φασαρία, άτομα και θάλασσα. Ειμασταν μόνοι. Στο πουθενά.
Όταν τον άφησα και έκανα πίσω είδα το χαμόγελο του. Η καρδιά μου είχε ξεχάσει όλα τα προβλήματα της.

Luke- Πάμε για βουτιές?λεει κοιτάζοντας με χαρούμενος.

Με ένα τεράστιο χαμόγελο του είπα " ναι "
Έβγαλα το σορτσάκι και την μπλούζα μου και πήγαμε τρέχοντας στην θάλασσα.
Κάναμε βουτιές και βλακειες. Πιτσιλουσαμε ο ένας τον άλλον και γελούσαμε.

Περάσαμε πολύ ωραία. Ήπιαμε μπύρες, χορέψαμε, μιλήσαμε, γελάσαμε και δεν μπορούσα ακόμα να το πιστέψω ότι εγώ και ο Luke είμαστε ζευγάρι τώρα.

Ευχαριστώ που διαβάσατε και αυτό το κεφάλαιο. Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλιααα❤