My Husband is my Professor

CHAPTER 13:memory

A/N dahil sa katamaran ni author hindi mahaba ang updated. By the way gusto kolang mag thank u sa mga nagbabasa nito don't forget to comment,vote and share.

"Wife, Walang ibig---"

"Alam ko" putol kosa sinasabi niya. Lumapit ito sakin at nang abutin niya ang kamay ko ay agad kong nilayo sakanya at masama ko siyang tiningnan.

"Maybe she's right, Si Lolo ang dahilan kaya tayo kinasal. Wala nga akong maalala.. F*ck bakit ba ako nagkakaganito?"Pinunsan ko agad ang luha sa mga mata ko.

"Mahal mo siya!"Tumango ako sa sinabi ko.

"Wife, Hindi ganon----"

"P*tangina Raph, Wala nga akong maalala pero ramdam ko.."Tinuro ko ang dibdib ko.
"Ramdam ko dito "mas lalong lumakas ang pag iyak ko.

"Alam ko naman, Siya ang Mahal mo. You can leave now---"Hindi kona natapos ang sasabihin ng bigla niya akong halikan.. Napatulala ako sa ginawa niya at hindi agad nakapagsalita.

Pinunasan niya ang mga luha sa pisnge ko gamit ang mga kamay niya. Napatulala ako sa
kumikinang niyang mata .

"Ikaw ang mahal ko Via!, and that has not changed. From then until now" Parang musika saking tainga ang boses niya. Bigla kong naramdaman ang malakas na pagtibok ng aking puso..

"Liar. Hinalikan mo siya. What does that mean? Normal lang "Marahan ko siyang tinulak.

"Wife, I didn't kiss her. She kissed me" Inirapan ko ito.

"Dapat umiwas ka,Maybe gusto morin" Lumapit ang katawan niya sakin.

"Labi molang ang gusto ko wife" Pinandilatan ko ito ng mata..

"Gago  Hinalikan moko without knowing na baka may virus ang labi ng babaeng yon" Pinunas punasan ko ang labi ko pero ngumisi lang ito sakin.

"Don't worry my libs are Sanitize " Binato ko ito ng unan.

"Ulol"

Ngayong araw ay makakalabas na ako ng Hospital. Si Kuya ay pinontahan ako kanina bago umowi. Na-shock ako nong makita ko talagang magkakaanak nasi Kuya sa isang napaka gandang babae.

Tahimik akong nakatingin sa labas habang papauwi kami at nasa driver seat ang kasama ko. Ramdam ko ang paminsan minsan niyang pagbaling sakin pero hindi kona ito pinansan.

Tumonog ang phone na inabot sakin kanina ni Raph. Pagtingin kodon ay nakita kong nakasulat na pangalang Kath. Pinindot ko ito para sagutin ang tawag saka dinikit sa tainga ko.

"H-hello" Aniya.

"My god!! Via, nandito kami sa bahay nila Prof.. Hihintayn ka namin sa pagbabalik mo" Boses mula sa kabilang linya

Napatango tango nalang ako. Dalawng beses sila nakabisita sakin noon sa hospital kasama ang nagngangalang yuan. Wait sino yong Prof. Na tinutukoy nila.

"Hmmm."Tanging ungol lang naisagot ko at pinutol na. Bumaling ako sa kasama kona nakatingin sakin.

"Sino yon?"Kunot noo niyang saad

"Si Kath. Nandon daw sila sa bahay ng Prof. By the way sino yong Prof na tinutukoy nila"Hindi ito nagsalita kaya mabilis kong naitindihan

Pinarkniya ang sasakyan niya ng maipasok niya ito sa malaking manasiyon. Siya ang naunang bumaba at umikot para pagbuksan ako..

Kinuha nito ang lahat ng gamit ko at sinundan ko naman siya papasok ng mansiyon. Napatingin ako sa asong tumatakbong papalapit samin.

"Aso mo!" Tanong lang ang tinugon niya.

Yumoko ako para buhatin ang aso at sinama yon sa pag-akyat sa napaka habang hagdan dito.
Pinasok niya sa isnag kuwarto ang lahat ng gamit ko at bahagyang kumonot ang noo konang siya mismo ang nag-ayos ng lahat ng yon.

Nanlaki ang mata konang makita ang undies ko. Mabilis kong inagaw rito at pati yong mga bra ko ay inalis ko at tinago yon. Ramdam ko ang pag-init ng magkabilang pisnge ko at kita ang pagngisi nito ng luko.

Tinitigan niya ako kaya nakakailang" Kasal na ta'yo. Anong ikinakahiya mo. "Gusto konang maglaho kong paano siya tumitig sakin ngayon.

"Tigilan moko, "Aniya

May narinig akong mga boses sa labas kaya doon ako nagtungo. Napaka laki ng mansiyon na ito . Sakanya talaga ito kalaking mansiyon. Ngumiti sila sakin ng makita ako at kasama na roon sa grupo ang dalawa.

"Hi Via!" Ngumiti ako pabalik.

" Girl, I'm glad na okay kana. Pinag-worry mo kami" Si Sam

. Napatingin ako sa mga tao dito. Lahat sila hindi ko matandaan. Walang pamilyar sakin. Bumontong hininga ako at napatingin sa kamay na humawak sa baywang ko.

Agad akong lumayo rito at matalim siyang tiningnan. Bahagyang tumaas ang kilay niya habang nakangisi sakin.

"Dude, Hinay hinay lang.. Kakalabas lang ni Via sa Hospital gusto mona agad ng---"Hindi na natuloy ang sinasabi niya ng batulan siya nong nasa likoran niya.

Tumawa sila sa naging reaksiyon ko. Kaya mas lalong tumalim ang tingin ko kay Raph.

"Wala pabang nabubuo,Raph!. Tsk ang bagal mo naman"Panunukso ng mga kasama niya.

"Bilisan niyo na kasi. Naiinip na akong matawag na ninong" Tumawa ang iba sa sinabi  ng kasamahan nila.

Hindi na ako natutuwa.

" I respect her" Aniya...Ngumisi ito sakin ang luko

"Ganon daw kasi"

"Ginanon ba naman" 

Lumapit ito sakin at may binulong "  Don't mind them, Wala lang sila magawa" Inirapan ko ito.

"Huwag mokong kausapin" Lumayo ako rito at pumonta sa kabila nitong pool. Sinundan ako ni Sam at Kath.Naupo ako at ganon din ang dalawa .

"Girl, Ano ba yong naaalala mo?" Tiningnan ko sila.

"Huli kong naaalala ay noong malunod ako sa dagat. 8 years old palang ako"Bumontong hininga sila.

"So wala ka talagang na Re-remember about samin"Umiling ako.

Ngumiti sila sakin "Okay lang yan, Ipapaalala namin ang lahat sa'yo" tumango tango ako.

Pero hindi kopa alam kong ano bayong dahilan ng pagkawala ng memorya ko. "What happen before mawala yong memory ko?" Nagkatinginan sila.

"Mayrong kumidnap sa'yo"

"Who? Bakit niya ginawa 'yon? May ginawa ba akong atraso?" I said.

"Wala din kaming alam diyan, Mas okay kong mga kuya mona lang ang tanongin mo at si Prof Raph baka alam din niya" Sam said.

Bumontong hininga ako at agad akong napasapo ng ulo ng bigla itong kumirot . Napapikit ako sa sobrang sakit.

"Mom"isang imahe ang nakita ko at ang batang yon ay umiiyak..