Yavaşça kapıya doğru ilerledim açıkçası biraz korkuyordum ve endişeliydim. Sınıfa girmek için elimi yumruk şeklinde yaparak kapıyı tıklamaya yeltendim fakat yapamadım çünkü biraz utanıyor birazda korkuyordum ahh ne saçmalıyorum ben biraz mı?!
Eninde sonunda girecektim bu sınıfa o yüzden tüm cesaretimi topladım ve hazır bir şekilde kapıyı çaldım. İçeriden herhangi bir ses gelmediği için kapının kolunu tuttum ve yeni sınıfıma ilk adımımı attım. Kapıyı açar açmaz sert bir bedene çarptım bir anda neye uğradığımı şaşırdım kime çarptığıma bakarken bir ses kulaklarımda yankılandı önüne baksana aptal misin ?
Bana çarpan oydu halbu ki beni kenara ittirip dışarı çıktı herkes benden tarafa bakıyordu utana sıkıla masada oturan öğretmenin yanına ilerledim onun da bakışlarından anladığım kadarıyla çıkan çocukla kavga etmişlerdi ona benimde olduğum yeni sınıf listesini verdim ve gözüme kestirdiğim boş bir sıraya oturdum. Bir kaç kişi bana baktıktan sonra herkes başka şeylerle ilgilenmeye başlamıştı ne garip bir liseydi burası. Ders bitiminde ne yapıcağımı nereye gideceğimi bilemeden sınıftan çıktım kantini bulmayı hedefliyodum. Okulu gezerken kantini bulmuştum bana çarpan çocuk sinirli bir şekilde oturuyordu yanında sırnaşık bir kız ona yapışmış bir şeyler anlatıyordu ama onun pek umursadığı söylenemezdi. Kantine doğru yürürken bana çarpan çocuk bana bakarak seslendi "hey sen aptal gel buraya" , "ben mi ?"
Soruma gülerek karşılık verdiler bense sadece anlamsızca bakıyordum neye gülüyorlardı ?
"Gelsene buraya aptal"
Yanlarına gittim istemsizce ne diyecek çok merak ediyordum işaret parmağıyla yaklaş anlamını veren bir hareket yaptı biraz daha yaklaştım ve bana para uzattı sonra konuştu
"Bana şurdan bir soda kapıp gelsene"
"Pardon anlayamadım"
"Boşuna aptal demiyorum bi tane soda alıp geliceksin neyi anlamıyosun"
"Neden kendin kalkıp almıyorsun"
Bana emir veremezdi neydi o ne sanıyordu kendini yanlış bir şey söylemişim gibi herkes bana bakıyordu tam arkamı dönmüş gidecekken bir el bileğime yapıştı bana çarpan çocuğun yanındaki çocuklardandı bu "sen bana karşı mı geliyorsun yenisin sanırım sen benim kim olduğumu bilmediğine göre"
"Bilmeme de gerek yok kim olursan ol kendi işlerini bana yaptıramazsın" daha çok sinirleniyordu bunu alnında beliren damarlardan anlayabiliyordum ancak bileğimdeki elden kurtulup kantine ilerledim. Tam sipariş vericekken kafamdan aşağı soğuk bir şey dökülmesiyle şok oldum sodanın tadını hissetmem ile bunu yapan kişiyi anlamam bir oldu ona dönünce kahkahalarla gülüyordu beni sodayla yıkamıştı resmen çekingen olabilirdim ama bunu yanına bırakmıycaktım o arkasını dönmüş yerine giderken ayran kutusunu elime aldım ve açtım arkasından ona yetişip başından aşağı boşalttım herkes ona gülerken o sinirli bakışlarıyla bana döndü korkmuştum evet şimdi sahiden de korkmuştum nereye gidiceğimi bilmeden koşmaya başladım o da hemen arkamdaydı hem bağırıyor hem koşuyordu birden ne olduğunu anlamadan bir el beni tuvalet olduğunu anladığım yere çekti izimi kaybettirmiş olmalıydım beni içeri çeken kıza baktım o da korkmuş gibi duruyordu ya da daha çok benim için endişelenmişti kalbimi tutup nefesimi düzene sokmaya çalışırken kız konuşmaya başladı "ne yapıyorsun sen sersem o bu okulun sahibinin oğlu şimdiye kadar ona sesini çıkaran olmamıştı seni yaşatmaz"
"Saçmalama gören de celladın oğlu filan sanıcak alt tarafı bi çocuk"
"Sen öyle san benden tavsiye kendine dikkat et" diyip çıktı saçımı tepeden sıkı bir at kuyruğu yapıp bende çıktım korkarak ilerlemeye devam ediyordum ondan değilde sinirinden korkuyordum ancak yaptığı hoş bişey değildi her yerim yapış yapış olmuştu kimseye bakmadan direk çıkışa yöneldim nefret ediyordum yer değiştirmekten okul değiştirmekten yeni insanlardan herkesten nefret ediyordum. Tam çıkmışken bir sürü motorlu çocuk ve bana çarpan çocuk karşımda duruyordu lanet olsun şimdi kaçmaın tam sırası diye düşünüp atak yaptım ancak etrafımı sarmışlardı çocuklardan biri konuştu "hey Oliver baksana kedi yavrusu gibi olmuş" çocuk bana çarpan çocuğa bakıp konuşuyordu böylelikle adının Oliver olduğunu öğrenmiş oldum. Ama bu kaçmama yardım etmeyecekti orası ayrı. Çocuklardan biri üzerime doğru gelmeye başlayınca yavaş yavaş geri çekildim ancak bir bedene çarpmamla durdum arkamı panikle dönünce Oliver olduğunu gördüm saçını yıkamıştı ve hâlâ ıslaktı gülümseyip konuşmaya başladı "sodalı yapoş yapış bir aptal" herkes gülünce sinirlendim ve erkeklik bölgesine tekme attım o eğilince kaçmaya başladım koş Carolin koş aklın varsa durmazsın eve kadar koşmuştum kapıyı alacaklılar gibi vuruyordum ancak peşimde azgın erkek sürüsü olunca böyle oluyordu annem kapıyı telaşla açınca onu içeri ittirip kapıyı sert bir şekilde kapattım annem hâlâ telaşlı gözlerle bana bakıyordu bense nefes nefese kalmış bir şekilde sırtımı kapıya dayamış duruyordum annem ağzını açınca onu susturdum ve bağırdım "sakın tek kelime etme hiç bir şey sorma tamam mı" sinirle kapıdan ayrılıp odama koştum kapıyı kilitleyip yatağıma oturdum ve laptopu açtım hemen skypa girip Aliesha ile görüntülü arama başlattım bu küçüklükten beri görüşemesekte en yakın arkadaşım olan kızdı aramaya cevap verince gülümsedim "hey merhaba Carolin ilk günün nasıldı" ona olan biten her şeyi anlattım ağzı açık beni dinliyordu sonra duş almam gerektiğini hâlâ yapış yapış olduğumu farkettim ve ona iyi geceler dileyip banyoya girdim.
♠♠♠♠♠♠♠♠
Duştan çıktıktan sonra hemen yatağıma girip uyudum. Sabah yine annem tepemdeydi ve bağrınıyordu kalk Carolin okula git Carolin ıyy yeter bıkmıştım. Sırf çenesi kapansın diye kalkıp hazırlandım ve okul yoluna koyuldum yolda beni tuvalete çeken kızla karşılaştım gülümseyerek yanıma geldi ama ben somurtuyordum o sürekli bişeyler anlatıyor bazen bana tamam mı diye soruyordu bende geçiştirmelik tamam diyordum okula geldiğimizde kız bana elini uzattı ve
"Benim adım İsabel"
"Bende Carolin" diyerek karşılık verdim sonra beraber sınıfa çıktık tayfa cinayet burda yoktu korkmam mı gerekiyordu yoksa boşvermeli miydim İsabel'e baktığımda o da aynı şeyi düşünüyormuş gibi baktı sonra arka sıralardan birine geçtik şu iki günde yaşadığım olaylara bakar mısınız ? Tam derse girmişken kapı tıkladı ve belalı tayfa içeri girdi öğretmen bile onlara korku dolu gözlerle bakıyordu Oliver bana doğru gelmeye başlayınca olduğum yere sindim tam bana uzanıyordu ki biri onu tuttu bunun Daniel olduğunu görünce çok rahatladım Daniel ona eğilip "onu rahat bırak Oliver" dedi şaşkınca onları izlerken Daniel bana göz kırptı ve yerine oturdu ne yani kimseyi takmayan Oliver , Daniel'in bir lafıyla beni rahat mı bırakmıştı soran gözlerle İsabel'e döndüm anlamış olacakki bana yaklaştı ve "onlar en yakın arkadaş Daniel Oliver'in aksine daha sakindir ama birbirlerini çok severler" dedi önüme gelen not kağıdı ile oraya döndüm kağıtta "seninle işim daha bitmeri aptal" yazıyordu başım dertte !!
