Just a moment with her (One shot)

Just a moment with her

>> Park<<

[Sander's POV]

Nagpunta ako sa park kung saan kami unang nagkakilala... kung saan kami unang nagkita Isang taon na ang nakalipas pero hanggang ngayon, di pa din ako nakakamove-on sa kanya... Nagagalit ako na di lang man siya nag-iwan kahit isang message lang man sa akin bago siyang mawala...

Abala ako sa pagmomoment sa duyan nung biglang may nagtakip ng mga mata ko...

Teka... Siya lang ang gumagawa sa akin nito ah... dahan dahan kong inangat ang mga kamay ko at kinapa ko ang mga kamay niyang nakatabing sa mga mata ko.

. . . . . .

Di ko na napigilang tumulo ang luha ko... Agad kong inalis ang mga kamay niya sa mga mata ko at hinarap siya.

"W-Wendy..." Tama nga ako... Siya na nga ang babaeng hinihintay ko... Nakangiti siya habang nakatingin din sa akin.

"San san!!!" sigaw niya sabay akap sa akin... pero sa kabila ng lahat, di pa din ako makakilos... Gusto ko siyang sumbatan sa pag-alis niya! Gusto ko siyang itulak at ipagtabuyan para maramdaman niya naman ang sakit na nararamdaman ko ngayon...

"I'm sorry..." bulong niya sa akin and I heard her sobs. Inalis ko ang pagkakayakap niya sa akin at ayun na nga... Umiiyak siya...

Sumakit bigla ang dibdib ko sa nakita ko... hindi ko talaga siya kayang makita na nasasaktan... I wiped away her tears and look at her in the eyes.

"Please don't cry... Ayaw kong nakikita kang nasasaktan..." bulong ko sa kanya. Hindi na... Sa isang iglap, di na ako galit sa kanya. It was one year pero parang binasura ko ang lahat ng sakit basta kasama ko siya. Basta nasa tabi ko siya... Bibitawan ko lahat ng iyon para lang sa kanya.

[Wendy's POV]

"Please don't cry... Ayaw kong nakikita kang nasasaktan..." bulong niya sa akin.

"I know..." alam kong di mo kayang makita akong nasasaktan at ganun din naman ako sa'yo... Kaya nga ako umalis...

I held his hand and then forced myself to smile...

"Date tayo." Sabi ko sa kanya habang hinahatak ko ang kamay niya.

First stop, Star city!!! Pagkabili na pagkabili niya ng ticket, nagmamadali akong hatakin siya papasok.

Madami kaming rides na sinakyan and ang pinakahuli ay ang roller coaster.

"Sure ka na ba diyan?" tanong niya sa akin habang pasakay na kami sa roller coaster.

"Oo naman!!!" sagot ko sa kanya habang nakangiti.

Di naman kasi ako sumasakay dito kasi baka bigla na lang akong atakihin sa puso sa sobrang kaba dito. Pero gusto kong sulitin ang araw na 'to para gumawa ng bago at masayang mga ala ala kasama ang lalaking mahal ko.

Mayamaya lang ay umandar na ang roller coaster na to... Naramdaman kong hinawakan ni San San ng mahigpit ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya. "Just let it out loud darling." advise niya sa akin at tumango naman ako.

Ayan na!!! Death or alive... Wala na akong pakialam!

"WWWWWWWWWWAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" I sreamed as much as I could!!! Wow!!! It felt so great!!!

"WOOHH!!! BUMALIK NA ANG BABAENG PINAKAMAMAHAL KO!!! WAAHH!!! AKO NA ANG PINAKAMASAYANG LALAKI SA BUONG MUNDO!!!"

Napalingon ako sa lalaking sumigaw nun... Ang lalaking pinakamamahal ko... I was filled with mixed emotions... Filled with joy, filled with love... filled with fear... filled with pain. Pinigilan kong tumulo ang mga luha ko... I want this to be a happy memory for the two of us.