My Husband is my Professor

CHAPTER 17: Raphael

Avianna's POV

"Congratulation!"Ngumiti ako ng tipid.

"Thanks "Aniya.

"Via! Picture ta'yo" hinila ako ng dalawa para magpapic. Ngayon ang graduation namin.  Ngumiti ako sa camera.

Bahagyan akong napatigil ng mahagip ng mata kosa hindi kalayuan ang lalaking gusto kong makita. Pero agad uminit ang ulo ko pagkakita sakanya.

May dala itong boquet . Pinanood ko itong humakbang papalapit. Nang tuloyan siyang makalapit ay inabot sakin ang hawak niya.

"Congrats Wife "Seryoso lang akong tumitig sa hawak niya at hindi inabot yon.

"Anong ginagawa mo dito?"  Malamig kong saad.

"Because You're my wife " Iniwas ko ang tingin dito.

"Makaka alis kana" malamig kong saad. Aalis na sana ako ng hawakan niya ang braso ko.

"Hindi ako aalis hanggat hindi natin naaayos ang isat isa, I'm begging you. Please mag-usap naman ta'yo " 

For what?

Ngayon ay mata ng mga nandito ay nasa amin. Seryoso ko itong binalingan at malakas kong hinawi ang kamay niya.

"Para saan? Para muli na naman akong magpalinlang sa mga kasinungalingan mo " Mabilis ko itong tinalikoran.

Ramdam ko ang pagsunod nito kaya mabilis akong tumakbo. Pagkarating kosa labas ng gate ay tumigil ako at biglang mayroong motor na paparating at nabangga ako nito.

Nauntog ang ulo ko dahilan para magdugo ito.

"Via!"  Hindi ako nakatingin rito pero ramdam ko ang pag-aalala.Sumakit ang ulo ko at parang nahihilo .

*****.past

"Lets break up!" Saad niya noong araw nayon at lasing na lasing.

Sasabihin kona sana, Excited na akong sabihin ang tungkol sa magiging baby namin.

Biglang bumigat ang dibdib ko at hindi parin makapagsalita sa gulat sa sinabi niya.Anong dahilan at nakikipag hiwalay siya sakin. May pagkukulang ba ako.

"Hindi na kita Mahal"

Ganon lang ba kadali yon sakanya. Pagkatapos ng lahat ito ang gagawin niya.

"Just not funny, You're kidding Right" Inabot ko ang kamay niya. Malambing ko itong tiningnan pero agad akong nanghina ng marahas niya hawiin ang kamay ko.

"I'm not kidding Via!, Maghiwalay na ta'yo. Sawang sawa na ako "

Iniwan niya akong nakatulala dito. Nang makaalis na ito ay agad akong natumba dahil sa panghihina ng tuhod. Agad bumohos ang luha ko ng mga oras na'yon at walang nagawa kundi umiyak.

Sobrang sakit, para akong sinasakal at nahihirapang huminga .

Bumahos ang malakas na ulan. Naglalakad ako sa Kalsada na wala sa sarili. Tumigil ako ng maalala ang baby ko. Hinawakan ko ang tiyan ko para pakeramdaman ito.

Nasilaw ako sa ilaw ng kotse na paparating. Nagkabanggaan ang dalawang malalaking track at ang kotse ay papunta sa gawi ko.

Malakas itong bumangga sakin at tumilapon pa ako sa malayo. Hindi ako nawalan ng malay pero hindi ko maigalaw ang buong katawan ko. Ang mata ko ay nakadiritso sa lalaking nasa loob ng kotse . Nakita kong umaandar uli yon at tuloyang umalis.

Ang baby ko....

*******

Naramdaman kong nabasa ang pisnge ko at saka kolang napagtantong umiiyak na pala ako.  Tumingin ako rito na puno ng pout at galit.