Dahil sa lakas ng kidlat at kulog ay nanginginig na ako sa takot. Tuwing kumikidlat na may kasunod na kulog ay napapasigaw ako.
Napatakip ang magkabilang tainga ko gamit ang mga kamay. Halos umiyak na ako sa takot sa lakas ng kulog...
Napatingin ako sa pinto at nagulat pagkakita na naroon nakatayo si Raph habang parang hinihingal ito at bakas sa mga mata ang pag-aalala .
Mabilis akong napatayo at napayakap rito ng muling kumolog. Humigpit ang yakap ko rito at hindi nagtagal ay naramdaman kong pagyakap niya sakin.
Hindi ako bumitaw sakanya. Matagal ganon ang posesyon namin at paminsan minsan ay bumobolong siya sa tainga ko para mawala ang takot ko.
Nagising ako ng maramdaman ang kamay sa mukha ko. Bumongad sakin ang mukha ni Raph habang ang ulo ko ay nakasandal sa balikat niya. Hindi kona pala namalayan kong paano ako nakatulog.
Tumila na ang ulan at umaga narin. Tumayo ako at sinulyapan ito ng makuha ko ang phone ko bago lumabas. Saka kolang napagtanto na malapit dito mayroong dagat.
Tayka ano ngabang ginagawa niya dito. Hinanap ba niya ako o nagkataon lang.
Naramdaman ko bigla ang kamay na pumalobot sa baywang ko at ulo na nakapatong sa balikat ko. Nagulat ako sa ginawa niya at naramdaman ang hininga niya sa leeg ko.
"I miss you"Bulong nito.
Hinarap ko ito at bahagyang umatras "Paano moko nahanap" Lumapit uli ito at niyakap niya ako.
Ipinakita niya sakin ang phone niya at nakita kodon ang location ko. So ibig sabihin kahit saan ako magpunta alam niya kong nasaan ako. Kailan patoh.
"Kaya kaba---"Hindi ko pagpapatuloy sa sasabihin.
Ramdam mo ang pagtango nito.
"Sinundo kita sa Airport pero may nakasunod sakin kaya pasensya na kong napa-iyak kita"
Pati 'yon alam niya. Ano pang alam niya?
"Kong ganon sino yong babaeng sinundo mo"Wika ko. Ramdam kong paghalik niya sa leeg ko.
"I don't know her"Bahagyang pagkunot ng noo ko.
"You don't know her pero niyakap mo siya at kong makangiti ka hah"Tumawa lang ito ng mahina.
"I'm sorry, Did i hurt you?"
Tinatanong paba yon alam nangang umiyak ako e.
"Oo, Sobrang sakit non "Kumalas siya sa pagkakayakap sakin at tiningnan ako ng diritso.Marahan niya akong hinalikan sa noo na napapikit ako at dinama yon.
" Hindi na mauulit, Pasensya na" Niyakap ako uli. Pasempli akong ngumiti .
"Kailangan konang umowi, sigurado hinahanap na ako sa bahay" Ani ko. Namataan ko kanina yong kotse niya sa tabi kong nasan ang kotse ko.
"Nasira ang kotse ko" Ani niya
"Ano ng gagawin natin ngayon? Paano nasira?" Aniya.
"Sinira ko "Kumonot ng noo ko.
"Mukhang ikaw nayong nasisiraan. Paano na tayo uuwi ngayon?"
"Sinadya koyon para masulo kita "Bulong nito na kosang gumohit ang ngiti sa labi ko.
Enebe Raph.
Nakaupo kami sa buhangin habang pinapanood ang bawat alon na humahampas sa mga bato at dalampasigan. Puro tunog ng tubig ang naririnig ko at yong tibok ng puso ko
Nakasandal ako sa katawan niya at ramdam ko ang hininga nito sa leeg ko at paminsan minsay hinahalikan niya ito.
"I love you "Kosang lumabas 'yon sa bibig ko.
Ramdam ko ang pag-angat ng ulo niyo.
"Hmmmmm"
" I always love you, Wife" bulong nito. Sinilip ko ang mukha nito at nakitang napapikit siya.
Naayos niya ang kotse ko kaya kami nakauwi. Kong kanina pa niya ito inayos ay baka mas maaga kami.
Nasalubong ko ang seryosong titig ni Kuya. Ramdam ko ang pagsunod ng tingin niya ng dumiritso ako sa kuwarto ko para makapag bihis .
Nag-shower na ako at pagkatapos ay kumoha ng damit sa closet. Pinatayo ko ang buhok ko bago lumabas para makakain.
"Where have you been?" Malamig nitong wika.
"Kay Kath" Palusot ko.
"I call her, She said hindi kayo nagkita" Napalunok ako.
"Don't lie to me" Bumontong hininga ako.
Gumising ako ng maaga dahil may importanti akong lakad nga'yon. Mag-isa akong nag breakfast saka pagkatapos ay umakyat ako sa taas at pumasok sa kwarto ni Sevastian.
Nakita ko itong mahimbing na natutulog kasama si Kuya. Pasempling gumohit ang ngiti saking labi at lumapit kay Sevastian hinalikan ito sa kanyang noo.Lalabas na sana ako ng mapansin ko ang nakapatong sa mesa ni Kuya. Agad kong nilapitan ito dahil sa nais kong malaman kong ano bang laman non.
Bumagal ang paghinga konang makita 'yon. Napatingin ako sa gawi nilang dalawa habang nakaawang ang labi.
Hanggang ngayon hindi parin tumitigil si Kuya sa paghahanap sa g*m*hasa kay Arianne. Kahit hindi niya sabihin ramdam ko kong gaano kasakit sakanya..
Agad kong binalik sa dating posesyon yong folder saka lumabas na bago pa maiyak don dahil naaawa ako kay Kuya.
Rinig ko ang bosena ng kotse sa labas at bahagyan akong napangiti ng makita ang kotse ni Raph. Nagpaalam na ako kay Manang at sinabi kong saan ako puponta dahil baka hanapin ako ni Sevastian.
Siya ang nagbukas ng kosa sa pinto ng kotse. Ngumiti ako ng tipid saka pumasok at nag-seatbelt.
'EZEKIEL RYVX MARTENEZ CELOSO'
"Mom is her now, baby" Malambing kong saad. Hinawakan ko kong saan nakaukit ang pangalan nito. ..May mga terang kandila at flower na nandito kaya sigurado akong palaging nandito si Raph noong wala ako..
Nahanap ko nalang ang sarili na umiiyak na pala. Naramdaman ko ang kamay ni Raph sa likoran ko at hinawakan niya ang kamay ko.
"Happy Birthday Baby!"Aniko.
"Happy Birthday" Bulong ni Raph at binabati rin nito ng kaaarawan ang anak niya.
Nagsindi ito ng candles sa cake na binili namin kanina at may mga ballons pa kami.
"Make a wish" Tumango ako rito. Sabay kaming pumikit at sabay yon inihipan para kay Ezekiel.. Pumalakpak pa ako pagkatapos .
"Kainin na natin"
Kumoha ako ng kotsara. Kompleto kami may plato pa siyang dinala at baso. Iwan ko kong saan niya gagamitin ang mga ito.. Napatingin ako rito ng makitang gusto niya akong suboan. Ngumiti ako at kinain 'yon.
"Mmmm....masarap" aniyako habang tumatango tango.
"Tsk, No...I'm sure mas masarap ako dito " Napatawa ako sa reaksiyon nito at sa sinabi niya.
"Sinong nagsabi?" Tanong ko
Kumonot ang noo nito. Pero agad rin yon napalitan ng pag ngisi na may kapilyuhan.
"Do you want?" Napakurap kurap ako.
BINABASA MO ANG
My Husband is my Professor
RomantizmAvianna Bell Martenez. The grand daughter of mafia king. para sa negosyo siya ay ipinagkasundo sakanyang dating boyfriend na dahilan ng kanyang pagdurusa . ayaw niyang makasal sa pinaka kinamumuhian niyang tao nguni't para sa may sakit niyang lolo.