(nie)przypadkowa znajomość |18+| Bartek Kubicki

ciągły natłok myśli

W końcu wyszliśmy ze szpitala, marzyłam by wrócić do mojego łóżka jednak plany miały się zmienić-"nie będę nalegał ale może chciałabyś zamieszkać u mnie?"- powiedział Bartek wsiadając do samochodu, nie wiem czy byłam gotowa na taką zmianę jednak wiedziałam że będziemy mieć dziecko i muszę mieć go blisko, zgodziłam się mimo małej obawy. Bartek z kolegą przewieźli wszystkie rzeczy do jego mieszkania a ja po kolei wszystko układałam i segregowałam, minęło kilka dni i z mała pomocą Bartusia wszystko było gotowe, starałam się dużo leżeć zgodnie z zaleceniami lekarza ale ze stresu dużo sprzątałam i gotowałam, Bartek starał się tłumaczyć mi że muszę odpoczywać a on się wszystkim zajmie, był moim ideałem ale nadal myślałam jak czuje się Kuba który od dnia bójki z bratem przestał się odzywać, widziałam czasami jak Bartek przegląda ich stare zdjęcia, było mi głupio bo czułam się winna jednak co miałam zrobić gdy bardzo kochałam Bartka.. ale przechodząc do sedna powiem tylko że nie powinnam się w ogóle martwić przeprowadzką, cudowny czas- wychodzenie na randki, oglądanie filmów no i oczywiście kochanie się wieczorami. Pewnego dnia zadzwoniła do mnie Zuzka żebyśmy jak najszybciej się spotkały, nie zwlekałam, umówiłyśmy się w parku - Zuza siedziała już na ławce, dosiadłam się i od razu opowiedziała mi o nowych newsach jednak najciekawszym tematem była informacja że zaczęła spotykać się z jakimś chłopakiem i wyjeżdża do innego miasta - byłam w szoku jednak nagle połączyłam fakty w końcu zadałam to pytanie - "chodzi o Kubę?"- Zuza nie odpowiedziała więc wiedziałam że o niego chodzi.. nie powiem poczułam lekkie ukłucie w sercu ale trzymałam za nich kciuki- przytuliłam ją i pogratulowałam-była moją przyjaciółką a ja miałam Bartka jednak fakt że Kuba istniał bardzo mnie irytował bo nadal coś czułam nie sadziłam że aż tak popłynę ale nie mogę przestać o nim myśleć..

TAKI W MIARĘ LUŹNY ROZDZIAŁ NASTĘPNY BĘDZIE CIEKAWSZY <3

310 SŁÓW!