Karakolda ifade verirken, bana sorulan soruları neredeyse duymayacak hale gelmiştim.
"dava açılan taraf; Ömer Soykan'ın evine kendi istek Ve iradenizle mi gittiniz aysima hanım?"
Göz devirdim.
" daha kaç defa söylemem lazım, evet!"
Adam kağıda birşeyler yazdıktan sonra, son kez olduğunu umduğum şekilde ağzını araladı.
"pekala aysima hanım, ifadeniz alındı gidebilirsiniz." kafa salladım ve kalktım sandalyeden. Kapının dışında beni bekleyen Ömer'in bana bir hışımla koşmasının ardından uzun bir sarılma yaşadık. Yengem ve ne yazık ki amcam da yanımıza gelmişti.
"iyi misin kızım?" diyen yengeme "iyiyim" diye cevap verdim. "ben ömerle kalacağım yenge." diye de ekledim. "kızım daha okuyorsunuz, emin misin?" dedi ve bunu sorarken bana bakmıyor, Ömere dikmişti gözlerini. Olumlu anlamda başımı salladım. Ömerin yanına gittim ve ona sığındım. O benim güvenli ve tek limanımdı.
***Evde Ömer ile yalnızdık fakat nedense kendimi hiç yalnız hissetmiyordum ve içeriden yükselen kedi sesiyle bu his kayboluverdi. Süzülerek odaya giren ilahi varlık... Bu kadar güzel olması doğru muydu??
"İsmi ne?" diye sordum karşımdaki ömerin solgun yüzüne. "tarçın" dedi cevap olarak. Kızıl tüyleri sayesinde bu isim ona yakışıyordu. "yasemin nerede?" hemen gözlerini bana dikti ve derin bir iç çekti.
"aysima, konuşmamız lazım." meraklandım ve dinlemeyen koyuldum.
"hangi konu hakkında?"
...Selam şekerlerrr!
Bu günden itibaren - hasta olmadığım için- daha fazla bölüm gelecektir dikkate almanızı ve takip etmenizi dilerimmm<33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıkta Parlayan
Manusia SerigalaCan, can sizin için ne kadar önemli? Canınızı verirmiydiniz kim olduğunuzu bilmek için? Yada nereden geldiğini. Bulamadığın bilmecelerin Cevabı sende saklı Çıkar o içindeki Kurtuluşa erecek varlığı