CÜRETKAR ~ SONSUZU YAŞAMAK | +18

53. BÖLÜM:''GÖLGE''

Beni Wattpad üzerinden takibe almayı ve benimle dedikodular yapmayı ihmal etmeyinnn

Bir de Twitter kullanmıyorum, aranızda kullanan var mı?

YKS'nin ilk oturumu bugündü, nasıldı diye sormayacağım çünkü iyiydi, iyi olduğunu size söylemem gerekiyor. Hepiniz iyisiniz, hepiniz kendiniz için büyük bir adım attınız. Değişim acıtır, strese sokarz korkutur ama en güzel başkalaşımlar böyle olur. ❤️

İyi okumalar ❤️
(Multimedya: Vasmina ve dövmesi)

SINIR: 70 OY 70 YORUM

✨

53. GÖLGE

Bitti dediğimiz anda tekrar başlardı, biten sadece biz olurduk.

Hikaye yazılmaya devam etse bile, ben çoktan bitmiştim. Ceketimi alıp kapıyı çekmek bir yana, ceketimi omzuma atacak mecalim bile kalmamıştı. Elendes'ler beni tüketmişti.

Motorun üstünde son sürat ilerliyorken karanlığı kıran motorun ışığının aydınlattığı yerlere bakıyordum. Her ne kadar gözlerini göremiyor olsam bile Zenbar'ın dikiz aynasından ara ara bana baktığını hissedebiliyordum.

Beni öpmüştü.

Beni kanatmış, beni yok saymış, beni kuklası yapabileceğini düşünmüştü ve beni mahvettikten sonra gelip beni öpmüştü.

Masallarda uyuyan güzeli bir öpücük uyandırırdı, gerçeklerde ise bir öpücük zehirlerdi. Uyuturdu.

Beni dokunuşlarıyla uyutmuş, hipnoz edici güzelliğiyle başımı döndürmüş, kusursuz bedeninin gölgesinde bana hep güneşi vaat etmişti ama beni hep güneşten saklamıştı.

Göğsümün üzerine binen ağırlık aslında hep oradaydı ve Zenbar o ağırlığın sahibiydi. Beni yoran, beni yaralayan...

Ağlamamak için sızlayan gözlerimi birbirine bastırdığımda kalabalık bizim motorumuzun ışığını gördü ve söndürülmüş olan sokak lambaları bir anda yandı.

''Kazanan!'' diye bağırdı elinde mikrofonu olan adam. ''Kazanan Elendes.''

Kazanan Elendes, kaybeden benim.

Zenbar motoru durdurmak yerine gaza daha da yüklendiğinde ne olduğunu idrak bile edemedim. ''Evet,'' dedi, kaskımdan onun sesini duydum. ''Kazanan benim.''

Zenbar'ın normal şartlarda durması gereken bitiş çizgisini durmadan son sürat geçtik. Kalabalık yarıldı ve Zenbar'ın durmamaya yemin etmiş motoru kalabalığın içinden geçtiğinde ''Ne yapıyorsun!'' diye bağırdım. ''Dur! Yarış bitti dur artık!''

Kafasını olumsuz anlamda sallayarak motorun önünü havaya kaldırdığı esnada bedenlerimiz geriye yattı, Kollarımı ona daha sıkı sarıp düşmemek için göğsümü sırtına yasladığımda motorun önünü indirdi.

''Yarış,'' dedi, verdiği nefesin sesini duydum. ''Şimdi başlıyor güzel Vasmina.''

Tek kural, kuralın olmamasıydı. Zenbar Elendes'in kendi kafasına göre yazdığı kaideleri vardı ve kendisi hiçbirine uymuyordu.

''Bu aykırı!'' diye sesimi yükselttiğimde yönümüz şehir değildi, Tampon'dan çıkmıştık ve başka bir bölgenin sınırına yaklaşıyorduk. ''Bu aykırı!''

''Aykırı olan sensin!'' durmadı. Biraz olsun yavaşlasa atlayacağımı da biliyor olmalıydı ki hızını asla düşürmüyordu. ''Aykırı olan senin güzelliğin. Aykırı olan senin varlığının bütün dengeleri bozup, kuralları tekrar yazdırıyor olması.''