Bedankt dat je men boek leest!
Ted! Nina rende hijgend achter Ted aan. Zo bedoelde ik het niet. Maar je zei het wel, zei Ted! Nina had iets tegen Ted gezegd. Het is uit! Zei Nina. Nina werd er gek van. Ted was zo normaal, en zo rustig. En Nina was zo gek, zo gestoord. En totaal niet verlegen, wat Ted daarentegen wel was. Hij lachte om al men grappen. Zelf maakte hij geen grapjes. En Brandon daarentegen, was ook compleet gestoord, en gek, en stoer. En daarom had ze het uitgemaakt met Ted. Ze vond Brandon eigenlijk veel leuker. Dat wist ze al. Maar ze was bang op Ted te kwetsen. Want dat gebeurde haar nogal vaak. Zij maakte een verkeerde grap. Dan was hij meteen gekwest. Nina wist hoe hij was. Maar nu is het toch echt klaar. Het is uit en het gaat nooit meer wat worden tussen ons. Zuchtend ging Nina op haar bed zitten. Ze pakte haar mobiel. Contactpersoon Cutie verwijderen. Cutie, zo noemde ze Te altijd. Hij was ook wel cute. Als hij lachte dan kreeg hij kuiltjes in zijn wangen. Nina dacht aan Ted. Waarom doe ik dat toch steeds, dacht Nina. Het is toch uit. Sukkel. Het is zijn schuld, niet de mijne. Zal ik hem gekwest hebben? Vanmiddag ga ik wel men excusses aanbieden. Of niet. Nee niet. Ik ga lekker naar Brandon.
Nina haar telefoon ging. Liefie, stond er. Brandon dus.
Luister naar me. Dit is van levensbelang. Als je niet doet wat ik zeg, ben je morgen dood. Waar spreken we af? O wacht, ik weet het al. Het steegje bij mijn huis. Aals je niet komt, dan is het einde oefening voor jou. Bye Ladie, see you so.
Nina schrok. Zo kende ze Brandon helemaal niet. Brandon was altijd lief voor haar geweest. Was dit wel de echte Brandon? Ja, ik denk het wel. Nina dacht alleen maar na. Boze gevoelens tolden door haar hoofd. Waarom gebeurt dit nou juist bij mij? Shit, ik moet naar het steegje bij zijn huis. Zal hij een opdracht voor me hebben? Moet is misschien iets stelen? Nina dacht na. Nee. Brandon is me gewoon aan het tollen. Een geintje zeker. Dit zal hij nooit doen. Shit, dacht ze weer. Ik moet naar het steegje bij zijn huis. Ik sprong op men fiets. Niet weten wat me tegemoet zal komen...
