Η Ελένη είναι 40 ετών παντρεμένη με δύο παιδιά. Από εμφάνιση δεν είναι μοντέλο αλλά είναι μία πολύ εμφανίσιμη γυναίκα για την ηλικία της και μετά τις δύο γέννες που έχει κάνει.
Καστανά μαλλιά μέχρι τη μέση, καστανά μάτια, περίπου στο 1,65, 57 κιλά, σώμα με καμπύλες που θα ζήλευαν πολλές, στήθος μεγάλο και σχετικά στητό και ένα κώλο βγαλμένο από άλλο πλανήτη.
Η ιστορία λοιπόν ξεκινάει ακριβώς έτσι και από εδώ και πέρα γράφω την αφήγηση της σε πρώτο ενικό.
Κάθε πρωί ο άντρας μου έφευγε για δουλειά κι εγώ πήγαινα τα παιδιά στο σχολείο και μετά επέστρεφα στο σπίτι για τις καθημερινές δουλειές (καθαριότητα, μαγείρεμα κλπ). Όταν ερχόταν η άνοιξη και ζέσταινε λίγο ο καιρός το μόνο που άλλαζε στην καθημερινή μου ρουτίνα ήταν μετά το σχολείο να πηγαίνω για τρεις ωρίτσες στη θάλασσα πριν αρχίσει να μαζεύεται πολύς κόσμος και ειδικά τα πιτσιρίκια τα οποία μου έπαιρναν το κεφάλι με την φασαρία και τις ρακέτες τους.
Ευτυχώς η δουλειά του συζύγου μου, μου επιτρέπει να μην εργάζομαι και να απολαμβάνω κάποια πράγματα χωρίς να σκέφτομαι το οικονομικό. Ένα από αυτά ήταν και η καθημερινή μου επίσκεψη στην οργανωμένη παραλία-πλαζ της περιοχής μου έτσι ώστε να έχω την ξαπλώστρα μου και τις υπόλοιπες ανέσεις που σου προσφέρει η πλαζ σε αντίθεση με τις ελεύθερες παραλίες.
Ο άντρας μου είναι ένας πολύ εμφανίσιμος άντρας με πολύ καλή δουλειά και παρόλα τα χρόνια που είμαστε μαζί, το σεξ μαζί του είναι αρκετά ικανοποιητικό, αλλά και αυτό έχει γίνει ρουτίνα. Παρόλα αυτά όμως ποτέ δεν σκέφτηκα να τον απατήσω.
Γενικά δεν είμαι άνθρωπος με μεγάλη φαντασία στο σεξουαλικό τομέα και μπορώ να πω ότι έχω πολλές αναστολές και αρκετά ταμπού. Ή ακόμα πιο σωστά είχα... μέχρι που μου συνέβη η επίμαχη ιστορία.
Κάθε πρωί η ξαπλώστρα στην οποία πήγαινα ήταν πολύ συγκεκριμένη, έτσι ώστε να είναι μακριά από τα λιγούρια παππούδες που κοίταζαν τον κώλο μου σαν ξερολούκουμο και τις γλυκές γιαγιάδες οι οποίες είχαν όρεξη για πρωινό κουτσομπολιό και κουβέντα σε αντίθεση μ' εμένα που ήθελα την ησυχία μου.
Δύο ξαπλώστρες δίπλα ήταν ο πύργος του ναυαγοσώστη. Γύρω στα 22, με ένα κορμί ζωγραφισμένο και άτριχο, ξυρισμένο κεφάλι με περιποιημένο μούσι και μάτια καταγάλανα που όταν σε κοίταζαν έλιωνες.
Αφού πέρναγαν οι μέρες και με έβλεπε σε καθημερινή βάση ο Άκης σιγά σιγά άρχισε να με καλημερίζει και να μου πιάνει την κουβέντα για θέματα γενικού ενδιαφέροντος.
Κάπως έτσι περνούσε ο καιρός με εμένα να συλλαμβάνω τον εαυτό μου τις Παρασκευές να παρακαλάω να περάσει το Σαββατοκύριακο που δεν δούλευε ο άντρας μου και να έρθει η Δευτέρα για να δω τον Άκη. Χωρίς όμως να σκέφτομαι κάτι πονηρό αλλά απλά την όμορφη παρέα του.
Μία Δευτέρα του Ιουνίου η ζέστη ήταν αρκετά έντονη και ο ήλιος από νωρίς το πρωί πολύ ζεστός. Αφού έκανα την πρωινή μου βουτιά και πήγα στην ξαπλώστρα μου άκουσα τη θεική φωνή του.
- Σήμερα καίει πολύ ο ήλιος και καλό θα είναι να προσέχεις να μην καείς.
Τον κοίταξα με ένα χαμόγελο και του απάντησα.
- Γυρνάω συνεχώς για να μη με χτυπάει για πολύ ώρα σε ένα σημείο και όπου φτάνουν τα χέρια μου βάζω αντηλιακό.
- Όπου δεν φτάνουν τα χέρια σου μπορώ να σου βάλω εγώ. Δεν είμαι εδώ μόνο για να σώζω λουόμενους.
- Δηλαδή στις αρμοδιότητες σου είναι να βάζεις αντηλιακό και σε κάθε γιαγιά που κινδυνεύει να την κάψει ο ήλιος;
- Μόνο σε όσες θέλω εγώ βέβαια και σίγουρα εσύ δεν είσαι γιαγιά.
- Σε σχέση μ΄ εσένα γιαγιά είμαι. Θα μπορούσα να είμαι μάνα σου.
- Δεν είσαι όμως. Και όσο περνάει η ώρα βλέπω να γίνεσαι πιο κόκκινη κι από τις γαρίδες αν δε σου βάλω αντηλιακό στην πλάτη.
- Εντάξει λοιπόν δε θα σου πω όχι αν πρόκειται να γλιτώσω τα γιαούρτια και τις ενυδατικές μετά στο σπίτι.
Πήρε την διπλανή ξαπλώστρα και την έφερε δίπλα στη δική μου. Έκατσε και περίμενε να ξαπλώσω.
