Чамтай учирсан хавар

1р хэсэг

5жилийн өмнө
Токигава Нацүми. 25настай ээж(Токигава Миюү) аав(Токигава Широши) дүүгийн(Токигава Ноа) хамт Токиод оршин суудаг байлаа. Найз охин битгий хэл хүнтэй ч үерхэж үзээгүй тэрээр жирийн л нэг суртчилгааны газрын ажилтан юм.
Нацүми: ээж би удахгүй нүүмээр байна
Ээж:аавын чинь ажил бүтэл муутай л байна.. нүүх мөнгөө гэр бүлдээ зарцуулсан нь дээр биш гэж үү?
Нацүми: ..........(үг дугарсангүй)
Ээж: Нацүми минь дээ... хүссэнээрээ л болдоо аавыг чинь ирэхээр тухтай ярилцъя
Нацүми:за*бараг л бүтэхгүй бололтой
Аав маань яагаад өр шир тавин байж койн авсныг бас хаанаасаа тэгж их мөнгө олсныг яг үнэндээ ойлгохгүй байсаар 2жил боллоо. Эхлээд ашигтай байсан ч эцэг минь шуналтсаар одоо алдагдалд орчихоод байгаа. Угаас хөрөнгөгүй учраас ганц байшин минь тэр өрний хаана ч хүрэхгүйг би сайн мэднэ. Амьдрал тийм ч дардан биш ч биднийг юугаар ч дутаагаагүй ээждээ талархаж л амьдардаг. Дүү минь эмэгтэй 15тай. Бидний насны зөрүү их учраас бид тийм ч сайн ойлголцдоггүй. Түүнийг би найз залуутай болсныг мэдсэн тийм ч сайн хүүхэд шиг санагдаагүй өөрөөс нь ах болов уу л гэж бодогдсон. Аавын минь ажлаас болж ээж тэр хоёр үргэлж маргалдах болсон. Залхсандаа ч юм уу,
нүүе л гэж бодогдох болждээ..
Бага байхад их сайхан байдаг байсан нэг тийм үргэлж анхаарлын төвд, хайрлуулж энхрийлүүлээд л гэрт үргэлж инээд хөөр сонсогдоод мөнгө гэж юу болохыг ч ойлгодгүй байж билээ.
Удалгүй Аавыг ажлаас ирлээ гэж бодоод доош буутал аав ээж минь газар хэвтчихсэн багахан цус урсаж байгаа бололтой.. Төд удалгүй нүд минь харанхуйлаад л явчихлаа арай ч ухаан алдсангүй магадгүй мөнгө зээлсэн хүмүүс байх мөнгө зээлэгчид арай ч ийм ширүүн байх ёсгүй гэж бодсон ч тэд эцэг эхийг минь эрхтэний наймаанд явуулж дүүг минь онгон бол хар зах дээр зарах талаар ярилцаж байгаа нь ингээд үхдэг юм байна гэж бодогдуулсан. Хүн тэгээд яг үхнэ гэж мэдэрхээрээ айдаггүй юм байналээ.. Дүүдээ л их санаа зовсон эцэгийгээ харааж зүхье гээд үнэхээр чадаагүй. Амьдрах гэж л хичээсэншүү дээ. Эр хүн учраас ойлгож байна. Ухаан орох хүртэл хар дарсан зүүд дундаас халуу дүүгсэн өвдөлт маш удаан тарчлааж байлаа. Ингээд л бараг тамд шатаад байна уу гэлтэй төвөгтэй санагдаж нүдээ нээхтэй зэрэгцэн үхчихсэн ч болоосой гэж бодсон юм...
Нэг тийм царай нь үл харагдах залуу дээр минь хөдөлж байгааг хараад хаана байгаагаа юу болсныг ойлгох гэж их удлаа.
-Аан нээрээ би чинь гэр бүлийнхаа өрөндөө явчихажшүү дээ..
Нацүми:дүү минь хаана байна*хоолой минь бараг л гарахгүй учраас хүчлэн байж асуулаа миний яах ч одоо өнгөрсөн эцэг эхийнхээ талаар бүр бодохыг ч хүсэхгүй байна..
??:амаа тат*намайг сэрсэн болохоор ч тэр үү босоод явчихлаа
Нацүми:би та нарын хэлсэн бүхнийг хийнэ ганцхан дүүг минь авраач гуйж байна..
??: чамд ганцхан боломж байгаа. Өнөө орой чамайг хар зах дээр зандан гэж хэлээд зарах болно. Киохара Фүжими гэх залуугаар өөрийгөө худалдаж авхуул яаж гуйх чинь хамаагүй эсвэл очоод шууд *ө*өөд өгсөн ч болно(инээлдэх) Тэр бол энэ хотын хамгийн том Яакузагийн ганц хүү. Бидний хар захын ажилд тэд саад болж байгаа учраас чи түүнтэй дотносож түүнийг болон түүний эцгийг хамгаалалтгүй үлдэх мөчийг бас тэдний дотоод ажил мөнгөө хадгалдаг газар гээд бүхнийг мэдэж ирэх хэрэгтэй. Чи чадахгүй бол дүүгээ ч өөрийгөө ч эрхтэний наймаанд явна гэж бод чамайг бол хаанаас ч олоод алчихаж чаднашүү. Чиний оронд ажиллах залуус өчнөөн бий. Фүжими өөрөө эр хүн сонирхдог бололтой учраас чиний царай бие чинь бол боломжийн санагдаж байгаа. Тэгээд л аавыг чинь сонгосон юм. Их хугацаа орсон ажил байсаншүү битгий л баллачихаарай тамд хүртэл тайван амраахгүй гэж мэд!
Нацүми*яг үнэндээ өнөөдрийн энэ бүхэн надаас болсныг мэдэх надад үнэхээр үхмээр санагдаж байна. Багаасаа л охид тоодоггүй байсан энэ гүн хар нүд намирсан шулуун үс, жижг туяхан бие , цав цагаан арьс амьдралд гай болох өдөр ирдэг л юм байна. Үнэхээр залуус намайг эмэгтэй гэж андуурах үе байсан. Дүү минь энэ шалтгаанаар л надтай бас ойртодгүй байсан байх... эцсээ хүртэл гай болохым чинээ санасангүй...
Мэдээж би дүүгийнхаа төлөө бүхнийг хийнэ. Өмнө нь тэд 2 3н ч эмэгтэйг сонгож тийшээ явуулсан боловч Фүжими эмэгтэй хүн сонирхдоггүй байсан учраас тэд манайх шиг хэн ч тоохгүй хаагаад ирэх хүнгүй ядуу айлыг сонгосон бол таарсан. Гэхдээ л би айж байлаа. Яг яах гэж эрэгтэй хүн намайг худалдаж авахыг бас тэр ёс бус зүйл хийхийг үнэхээр ойлгохгүй юм. Үнэхээр их өвдсөн. Ухаангүй байсан ч өвдөлтийг мэдрэнэ чинээ санаагүй. Бас зөв хүндээ хэрхэн зарагдаж очихоо ч ойлгохгүй байна. Би сонгоод оччихож чадахгүй учраас нэг л бүтэлтэй болохгүйг нь мэдрээд байв. Тэр орой би
эзнээ ирэхийг хүлээж буй тэжээвэр амьтан шиг үл таних тэр залууг хүлээсэн юм