I LOVE YOU TILL AFTERLIFE COMES

PROLOGO

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

It was my first time again Publishing a story so please understand my errors.I'll edit it again once more.

[DISCLAIMER!!!] :This is just a work of fiction. From names, places, events, business, incidents and locales are just a product of an author's imagination or used in fictitious manner.

If there has any resemblance to a living, actual or de4d person, or even actual events. It was all purely coincidental.

In addition,i do not have a blood of Italian and haven't been there ever since.So the words used and places names included in this story is all from the search bar.

Please be advised that this story might contain: sensitive content, mature themes and strong words that are not suitable for very young audiences.

Thankyou for your understanding.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Sono desolata, don't say sorry it hurts me.

Come hai detto?, bingi ka ba? sabi ko I LOVE YOU!

Wind blew fast along with the years. Mi manchi amore mio...

***

"I still can't Bry." Sambit ko sa kaharap ko habang sumisimsim ng kape.

"Keep trying Waina,per favore.we can do this." Hinawakan niya ang kamay ko habang naluluha pero umiling lang ako at tinanggal ko ang kamay nya sa pagkakahawak sabay kinuha ang handbag at ang coat ko at mabilis na lumabas ng coffee shop.

Bago ko pa malagpasan ang coffee shop na iyon ay nakita ko si Bryan na nakahawak sa ulo nito habang nakatingin sa baba na para bang nawala sa kaniya ang lahat.

Bryan is such a good guy to be honest, also gentleman and respectful. Pero mali e. Sya pa rin ang nakikita ko kahit ibang tao na ang kasama ko.

Nakokonsensya ako sa bawat araw na nakikitang masaya si Bryan habang kasama ako. Hindi naman kase puro ang nararamdaman ko sa mga araw at panahong iyon. Paulit ulit ko paring na-aalala lahat ng pinagsamahan namin ni anes kahit iba na ang kaharap ko kaya dapat kong bitawan si Bry para di na lumala pa ang sitwasyon.

Matapos ng naganap sa'min ni Bry ay naging good friends kami. Kaya hindi naging boring ang pagkakulong ko dito. Onting kembot nalang makakatapos na'ko ng college. Mahahawakan ko na ang passport ko.

Pero hindi pa pala. Hindi pa nila ko binabalikan. Magulang ko pa ba sila?

***

"Please have your boarding pass and identification ready.Regular boarding will begin in approximately ten minutes time. Thank you." narinig ko ang announcement sa eroplanong sasakyan ko kaya naman ay napatayo na ako sa kinauupuan ko at kinuha na ang mga bagahe ko.

"Eto na.Safe Flight Shana" huminto ako saglit at tumingin sa labas bago nagpatuloy sa pag lalakad habang pinanggigigilang hawak ang passport ko.

"Shwaiiiiii!" Niyakap ako ng mahigpit ni Mommy pagkakita niya saakin na kakababa lang ng eroplano. Hindi ko alam kung anong magiging ekspresyon ko. Matutuwa ba'ko o Magagalit dahil nafefeel kong ang peke niya.

"Mom, where's the vehicle? i want to rest na." Malamig kong sambit habang nakayakap pa din ng mahigpit si Mommy.

"This is your condo. This is the keys. The passcode. The car key. Uhmm ano paba?" sunod sunod nya'ng iniabot saakin lahat ng mga susi na iyon. Natuwa ako ng marinig ko ang car keys. Matagal na kase akong nag driving class pero ni hindi nila ako binigyan ng kotse matapos kong mag graduate ng college. At kahit nagttrabaho na'ko ay rented ang kotseng gamit ko may driver pa.