--
Hyunjin'nin ağzından*
"Felix iyi misin? Kapıyı aç lütfen"
Bir anda kapı açıldı. Felix iyiydi hiçbir şeyi yoktu ve gülüyordu.
"Neden gülüyorsun?"
"Tanrım! Jeongin sana tam olarak ne dedi?"
Dediği şeye anlam veremedim ama muhtemelen Jeongin yine birşeyler karıştırıyordu.
"Senin tuvaletten çıkmadığını başına bir sey gelmiş olabileceğini söyledi bana ama görüyorum ki hiçbir şeyin yok!"
Sinirliydim Jeongin yine birşeyler karıştırıyordu o yüzden hızla onun yanına gitmek istedim .Ama Felix beni durdurdu.
"Sorun ne Felix?Neden bir anda ciddilestin?"
"Hyunjin sadece sana söylemek istediğim tek bir şey var"
"Ne soyliyceksin Felix?"
Suan beni korkutuyordu Çünkü şuanda aşırı ciddiydi.
"Hyunjin aşık olduğun birine nasıl açılırsın?"
Felix birini mi seviyordu?
"Beraber yıldızları sayalım eğer yıldızların sonuna gelebilirsek seni sevmeyi bırakıcağım derdim"dedim.
Felix küçük bir tebessümle"Hyunjin akşam sizin eve gelsem sorun olur mu ?"dedi .
Neden olduğunu anlamasamda "Tabi ki sorun olmaz istediğin zaman gelebilirsin"dedim o ise teşekkür edip salona doğru gitti. Ben ise hâlâ onun birini sevdiğini söylediği yerdeydim. Yani benim bir şansım yokmuydu?
Biraz üzgün gözlerle salona doğru gittim. Sanırım tek üzgün ben değildim Jeongin de öyleydi. Felix ise bana bakıp gülüyordu. Akşam bizim eve gelip ne yapicakti ki?
"Jeongin iyi misin?"diye sordum.O ise üzgün gözlerle "Tabi ki iyiyim Hyunjin" dedi. Yalan söylüyordu biliyordum ve Changbin'in dediği o cümle beni bile kırmıştı.
Tekrar Jeongin'in ağzından devam ediyor.*
Projeyi sonunda bitirdik.Bir an önce bitirip gitmek istiyordum zaten. Çünkü Changbin projeyi yapmak yerine Sana ile konuşuyordu. Arada da bana bakıyordu sanki bana ne olduğunu anlıycaktı.
Felix Hyunjin'e bakıyordu her saniye , aralarında ne oldu bilmiyorum ama umarım iyi birşey olur.
"Madem proje bitti ben eve gidiyorum,evde bitirmem gereken işler var"dedim.Kapiya benimle birlikte Hyunjin de geldi.
"Hadi ama Jeongin nereye gidiyorsun?Daha yemek yemedik" Hyunjin neden gittiğimi biliyordu ama gitmemi de istemiyordu.
"Gerçekten yapmam gereken isler var Hyunjin biliyorsun yoksa eve gece yarısı giderdim."
"Madem sen gitmek istiyorsun sana karışmak istemem."
"Sonra görüşürüz Hyunjin " O da görüşürüz diyerek kapıyı kapattı ve bende eve doğru yürümeye başladım.
Changbin neden böyle,her seferinde beni kırmayı başarıyor hala anlayamıyorum. Keşke ortaokulda bana yaptığı şeyden sonra onu sevmeyi bıraksaydım. Keşke başka birini sevseydim.
Beni seven kişiyle olsaydım. En başından benim uzulmemi istemeyen kişiyle,belki de o zaman bu kadar üzülmezdim.
"Jeongin bu sen misin?" tanıdık bir sesti bu yüzüne bakmam la kim olduğunu anlamıştım.
Nasıl oldu da tam onu düşünürken bir anda karşıma çıktı? Bu kader falan mıydı yoksa şans eserimi karşılaştık? Bilmiyordum ve umrumda da değildi.
"Seungmin hiç degismemissin" dedim ve sarıldım ona. Okulun son gününde gelip bana açılmıştı ve ben ona Changbin'i sevdiğimi söylemiştim ne kadar üzüldüğünü gördüğümde çok pisman olmuştum.
"Sende öyle Jeongin, hala o küçük çocuk gibisin"Sesi o kadar huzur verici ki sesine aşık olmuştum.
"Bir kere ben hala o küçük çocuk degilim aradan 3 yıl geçti illaki birşeylerim değişti " biraz yanlış anlaşılacak bir cümle kurmuştum.Seungmin'in de güldüğünden dolayı daha da yanlış anlaşılıyordu.
"Yani başka anlamda o anlamda degil "diye geçiştirmeye çalıştırıyordum ama Seungmin hâlâ gülüyordu.
"Bir şey sorabilir miyim Jeongin"
"Tabi ki de "
"Neden bu kadar üzgünsün " bunu sorucağını az çok tahmin etmiştim.
"Changbin desem anlar mısın?" tabi ki anlardı.
"Yine mi yaptı!Onun bu hallerinden nefret ediyorum " istemeden güldüm.
"Değil mi? Keşke en başından onu sevmeyi bıraksaydım " dedim bu seferde o gülüyordu.
"Birgün Hyunjin ,sen ben buluşalım olur mu?Ama önce numaranı vermen lazım "
"Olur buluşalım zaten seni özlemiştim Hyunjin de öyle. Telefonu verir misin?" telefonunu verdj ve numaramı tuşlayıp telefonumu çaldırdım.
"Teşekkürler Jeongin ben sana istediğim zaman yazabilir miyim?"diye sordu .Bu çocuk hep böyleydi en nazik kişiydi.
"Elbette istediğin zaman yazabilirsin sormana bile gerek yok" dedim.
Bana el salladı ve gitti. Şuan çok mutluydum, çünkü Seungmin'e bende bir aralar aşıktım ama sonradan bu hislerim gitmişti.
Eve doğru yürümeye devam ettim.
--Ep-4
{Seungmin iyiki geldi.Ben bu fici 16 bölümlük kısa bir fic yapmak istiyorum belki de 10 bölümde olabilir.}
632 kelime.
