Her insanın hayatında bir dönüm noktası olurdu değil mi? Yıllarca dönüm noktamı beklemiştim. Çat kapı beni bulması ise en beklemediğim an da olmuştu.
"Kozovayı kurtarmalısın." Dedi bariton sesiyle. Gözlerimi defalarca kırpıştırdım ve zorlukla ekran...
SELAM BAABİEESSS. Nasılsınız iyisiniz inşallah. İkinci bölümle hızla geldim vallaaah. Umarım beğenirsiniz ve beğendiğiniz kadar oylarsınız 😉😉😉😉
3. Bölümden sonra olaylara giricez inşallah. Unutmayın bu kitap tamamen argo cinsellik üzerine kurulu . Bu ne hız demeyin okurken.
İyi okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
••••••
Güneş gözlüklerimi kafamın üstüne doğru iteledim ve elimde tuttuğum sıcak kahvemle birlikte turnikelerden geçip asansöre ilerledim. Kartımı okutup kata çağırdım.
Bir anda arkamdan kopan alkış sesiyle irkilerek yönümü o tarafa çevirdim. Şirket çalışanları ellerinde pastayla birlikte yanıma yaklaşmışlardı.
"Tebrik ederiz Maral hanım." Dediler ve tekrar bir alkış koptu. Alt dudağımı sarkıttım ve duygusal bir ifadeyle ve minnetle hepsine tek tek sarıldım.
"O kod içerisindeki ufacık hatayı yakalayıp ezbere yazmanız muntazamdı. Asla unutmayacağız. Hepimizi kovulma noktasından döndürdünüz resmen , şirket size minnettar." Tekrar kibarca teşekkür ettim ve ayak üstü sohbete tutulduk.
"Ne bu tantana." Turnikelerden gelen sesle herkes hazır ola geçmedi desem yalan olurdu. Caner Karahanın otoriter sesi katta yankılanmıştı.
"Caner bey, dün Maral hanımın gösterdiği başarıyı kutluyorduk. " Caner konuşmakta olan çalışana delici bakışlarını çevirdi. Bir süre elindeki pastayada baktıktan sonra Kaşları anında çatıldı.
Tam ağzını açacakken yanına yaklaştım ve koluna girdim. Çaktırmadan ufak bir cimcik attım. Bakışları üstten bana düşünce tüylerimin diken diken olduğunu hissettim. Bu yakınlık dışarıdan normal görünüyor olsada dün arsızca bacaklarımda dolaşan elleri aklıma geldiğinde aklımı yitirecek gibi oluyordum.
"Caner beyde çok mutlu inanın. Karşıda ki pastaneden tüm şirkete yetecek kadar pasta alın ve herkese dağıtalım. Benim hesabıma yazdırın lütfen." Konuyu hızla değiştirmiştim. Kolundan çıktığımda hala dikkatle bana baktığını fark ettim. Bakma be adam bakma!
