- ჰეი ჯონგუკ
- ჰო ჰიონ რა ხდება
- წამო დღეს კლუბში თან ჩემს ძმას გაგაცნობ
- იუნგი, შენს ძმას ვიცნობ უკვე
- იდიოტო, ეგ არა! მეორე
- აჰჰჰ, კარგი ხო წამოვალ და რომელ საათზე?
- 7 ზე მზად იყავი მე და ჩემი ძმა გამოგივლით
- კარგი ჰიონ
იუნგისთან და მის ძმასთან:
- თეჰიონ
- ჰო ძამიკო
- იცი დღეს ჩემი მეგობარი უნდა გაგაცნო
- ვინ ალის ძამიკო
- ეხლა არ გეტყვი მის სახელს, რომ ნახავ გაიცნობ, კარგი ჩემო პატარავ?
- კალგი ჰიონ
30 წუთის შემდეგ
- ალო ჯონგუკ
- ჰო ჰიონ! მოხვედი?
- კი ჯონგუკ, გელოდებით
- აჰამ კარგი
*ჯონგუკი ჩამოვიდა მისი ბინიდან და იუნგის მანქანაში ჩაჯდა, მაშინვე ერთმა საყვარელმა და ლამაზმა არსებამ მიიქცია მისი ყურადღება, სარკიდან მისკენ აპარებდა ხოლმე თვალს...ამასობაში მივიდნენ კლუბში და თავისი ადგილი დაიკავეს*
- მე გავალ საჭირო ოთახში და მალე მოვალ
- კარგი&კალგი *უთხრეს ორივემ*
*უხერხული სიჩუმე იყო, ეს სიჩუმე კი ჯონმა დაარღვია*
- ჰეი, რა გქვია???
- მე თეჰიონი ვალ
*ჰმმ ასე რატომ საუბრობს? საინტერესოა*
- მე ჯონგუკი ვარ, სასიამოვნოა შენი გაცნობა..
- ცემთვისაც
- რამდენი წლის ხარ?
- მე 16-ის ვალ
- კარგია! მე 23 წლის ვარ
* ასე რატომ საუბრობს, იუნგის ვკითხავ*
* იუნგი მოვიდა*
- იუნგი მოიწიე ახლოს
- ჰო კარგი
- თეჰიონი ასე რატომ საუბრობს???
- აა ძმაო ეგ? დაავადება აქვს და დიდიც რომ იყოს მაინც ეგრე ისაუბრებს...
- ჰმმ საინტერესოა, კარგი
* ჯონს მაინც ესაყვარლებოდა თეჰიონი მიუხედავად იმისა რომ ის სხვანაირად საუბრობდა, ფიქრობდა რომ იგი განსაკუთრებული იყო*
- კარგი! ჯონგუკ და თეჰიონ, ერთმანეთი გაიცანით ჰომ?
- კი ჰიონ ძალიან საყვარელია თეჰიონი
* ამაზე თეჰიონმა დაიმორცხვა და თავი ჩახარა, რომ მისი სიმორცხვე არ დაენახათ*
- მიხარია რომ მასე ფიქრობ
- მე საპილფალეშოში გავალ
- კარგი * უთხრა ორივემ*
* თეჰიონი საპირფარეშოში გავიდა და როცა მორჩა, ხელების დაბანას შეუდგა, ამ დროს უკნიდან თეჰიონს ვიღაცა მიეპარა და შეხება დაუწყო, თეჰიონს ეს არ სიამოვნებდა და მისგან თავის დაღწევას ცდილობდა მაგრამ უშედეგოდ, ის სუსტი იყო*
- იუნგი!
- ჰოო
- თეჰიონი ამდენ ხანს რატომ არ დაბრუნდა? უკვე დიდი ხანი გავიდა და ის არ ჩანს
- ჰო მაგაზე მეც ვფიქრობდი
- წავალ შევამოწმებ
- კარგი ჯონგუკ
* ჯონგუკი ადგა და გაემართა ბიჭების საპირფარეშოსკენ. კარები შეაღო და დაინახა რომ თეჰიონს ეხებიან და თეჰიონი ტირის, ამაზე ეჭვიანობის ტალღამ დაუარა, ვენები დაეჭიმა და სიბრაზისგან გაწითლდა...მივარდა იმ ბიჭს და გათიშვამდე სცემა, შემდეგ კი თეჰიონს მიუბრუნდა*:
- ჰეი პატარავ, ნუ ტირი! ამიერიდან ვერავინ შეგეხება! იმიტომ რომ მე მეკუთვნი...
- მადლობა რომ გადამრჩინე
- არაფრის პატარავ...
* ჯონი დაიხარა და შუბლზე აკოცა, შემდეგ ტუჩებზე მოწყვეტით*
- ლას აკეთებ ჯონგუკ?
- არაფერს პატარავ
- კალგი მასინ დავბლუნდეთ
- როგორც ჩემი პატარა იტყვის
* დაბრუნდნენ იუნგისთან*
- რა ხდებოდა ძმაო???
- თეჰიონს....
—————————————
პირველი თავის დასასრული!!!
განვაგრძო???
