YENİ VAKA / Minsung

1

Sağ ayakla bismillah.

----------------

"Komiserim! İstediğiniz dosyaları getirdim." Bana doğru koşan pembe saçlı oğlanı görmemle kendimi yerde bulmam bir olmuştu. Ah be Jeongin,ne zaman büyüyecekti bu çocuk?

"Biraz daha dikkatli olamaz mısın Jeongin?Tamam anlıyorum, heyecanlısın ama şu anda elin ayağın tutmuyor be oğlum çocukla buluşunca ne yapacaksın?"

Jeongin 2 yıldır platonik olduğu ve aynı zamanda çocukluk arkadaşım olan Hyunjin'e açılmıştı. Bugün bir randevuya çıkacakları için heyecanlıydı bizimki de. Eh, Hyunjin'in de ondan geri kalır bir yanı yoktu açıkçası. O da hoşlanıyordu Jeongin'den. Ayağa kalkıp üstümü silkeledim.

"Özür dilerim komiserim,bu benim ilk randevum da o yüzden biraz heyecanlıyım."

Başımı onaylar anlamında salladım ve Jeongin'in elindeki dosyaları kaptığım gibi çalışma odama geçtim.

"Lee Know"

Dosyanın üzerindeki isim, yüzlerce insanı vahşice katletmiş bir seri katildi. Davayı soruşturan polis de ben Lee Minho.

Kapının tıklatılmasıyla düşüncelerim yarıda kesilmişti. "Gel!" Komutumla içeri giren Changbin elindeki dosyaları masama bırakırken yandaki sandalyeye oturup lafa girdi.

"Minho var ya şu geçen davadaki Han Jisung?"

Gözlerimi Lee Know'un dosyasından çekmeden mırıldandım.

"Eee?"

"Senin şu anki incelediğin davadaki Lee Know ile sevgililermiş."

Yüzümdeki sırıtış hemen yerini almıştı.

Demek çifte kumrular ha? O zaman onları birbirinden ayırmadan içeri tıksam daha iyi olur.

"Tamam Han Jisung'un davasını ben devralıyorum."

Changbin stadyumdaki taraftarları andıran bir havayla destek çıkmıştı hemen.

"ASLANIM BE! YAPARSIN SANA GÜVENİM SONSUZ KOÇUM!"

"Ben kahve almaya gidiyorum geliyor musun?"

Ayağa kalkmamla Changbin de ayaklanmıştı.

"Benim acil sorgu odasına gitmem gerek, sana Han Jisung ile ilgili bilgilerin yazdığı dosyaları getirmek için gelmiştim."

Gözlerimi masadaki dosyalarda gezindirdikten sonra Changbin'e dönüp teşekkür ettim ve odamdan çıktım. Kahvemi almış tam odama doğru adımlayacakken karakolun kapısından içeri giren uzun boylu, siyah paltosuna ayrı bir hava katan siyah gözlükleriyle bana doğru gelen adamı görmemle kilitlenmiştim. Yaka kartı her şeyi açıklıyordu

Ah... Evet! Lee Know'un davasına beraber bakacağımız dedektif Kim Seungmin. Ününü bilmeyen yoktur. Normalde tek başına çalışır fakat sevgilisi Chan, yani başkomiserimizin bu karakolda olması ve Lee Know'un dosyasının da ilgisini çekmesiyle birlikte benimle çalışmayı uygun görmüştü.

Yanıma ulaştığında elini uzattı.

"Merhaba, ben Kim Seungmin. Sanırım sen de Lee Minho'sun?"

Başımı onaylarcasına sallarken cevap verdim.

"Evet ben Lee Minho. Tanıştığıma memnun oldum Bay Seungmin."

"Ah, bana Seungmin de lütfen."

Gülümseyerek başımla onayladım.

Mütevazı bir şekilde memnun olduğunu belirten baş selamıyla birlikte çalışma odama geçtik.

Lafa ilk giren ben oldum.

"Evet nereden başlayalım?"

Etrafı incelemesini yarım bırakıp bana odaklanmasıyla sorumu cevapladı.

"Suçlu hakkında bildiklerimiz neler?"

"Adı Lee Know. Ailesini küçük yaşta kaybetmiş. Hayatına yetimhanede devam etmiş fakat 17 yaşındayken yetimhaneden kaçmış. Kendisiyle birlikte 6 kişilik bir çeteye katılmış ve 5 yıl boyunca o çetede katilliğinin temellerini atmış. 23 yaşındayken çete liderini öldürüp yerine geçmiş. Çete üyeleri ona karşı çıkınca onları işkence yaparak öldürmüş ve kendini diğer mafyalara kanıtlayarak onlara çalışmış. Ardından seri katilliğe başlamış. Toplamda 451 kişiyi öldürdüğünü biliyoruz. Bunlardan 359'unu bombalı saldırıyla öldürmüş. Kalan 87 kişinin farklı yöntemlerle uzun süre işkence sonucu ölümüne sebep olmuş. Kalan 5 kişi de eskiden öldürdüğü çete üyeleri. Bir sevgilisi varmış. Adı Han Jisung. O da onun gibi bir seri katil ve davasına da ben bakıyorum."

"Vaay demek 451 kişi ha? Sanırım Lee Know cidden yer altına ününü salmış bir seri katilden fazlası... O bir profesyonel. 451 kişi öldürüp bir kere bile polise yakalanmamak..."

Doğrusu biraz tırsmıştım. Cidden 451 kişi öldürmüş ve hiç yakalanmamasıyla birlikte işini temiz yapıyordu.

"Minho, onu yakalamak kolay olmayacak biliyorsun değil mi?"

Yere bakarak sırıtmamın ardından bakışlarımı Seungmin'e çıkardım.

"Seungmin, şu ana kadar uğraştığım davalardaki katiller... Ah, hiç birini yakalamak kolay olmadı. Ben buranın en iyilerindenim. Basit davalar bana göre değil. Ben zor davalara bakarım. Burada bir profesyonel varsa o Lee Know değil."

Seungmin kiminle konuşmuş olduğunu anlamış olmalı ki gururlu bir şekilde bana baktı.

"O zaman bu davaya benimle birlikte bakman iyi olmuş. Bir profesyonel, bir profesyonelle çalışmalı değil mi?

Sırıtışımı gizleyemeden cevapladım,

"Kesinlikle"

...

-------------

İlk bölüm biraz kısa oldu gibime geldi ama zaten ilk hikayem ve ilk bölümüm. Gittikçe kelime sayısı artar diye düşünüyorum. Oy vermeyi unutmayın. Sonraki bölümde görüşmek üzere :)