Askeri kurgudur.
Yetişkin içerik de bulunacaktır. Rahatsız olacaklara duyrulur.
#1 evlilik
#1 köy
#1 aşk
#1 sevda
#1 askeriye
#1 askeri
#1 şehvet
#1 askeryari
#1 asker
#1 romantizm
#1 yetişkin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşkolar, selam. Biraz gecikmeli de olsa sonunda yayınlayabildim bölümü. 4200 kelimelik hayatımın en uzun bölümüyle karşınızdayım. Umarım beğenerek okursunuz.
Yıldızımızı parlatmayı unutmayın.
Bir deee oy değil ama yorum sınırımız var🥺🥺 bakmayın öyle yorum sayılarımız çok düşük..
500 yorumcuk (siz yaparsınız)
E hadi ben sizi bölümle baş başa bırakayım o zaman. -----------
Bir insanın aldığı nefes ciğerlerine batar mı? Batıyor.. Bana şu an tam olarak bu oluyor hatta. Öyle yavan bir soluk ki bu içime çektiğim ciğerlerimi sızım sızım sızlatan...
23 yıllık ömrümde ilk defa hissettiğim bu duyguların ağırlığı altında eziliyordum.
Boğazımdaki yumruyu ne yutabiliyordum ne de dışarı salabiliyordum. Aldığım nefes boğazımı yırtarcasına geçiyordu resmen.
Saatler önce Sinem'i otobüse bindirmiş eve geri dönmüştük. Verdiğim karar ile ilgili sorular sormak isteyen ama bir türlü buna cesaret edemeyen adam hala daha karşımda kıvranıyordu, görebiliyordum. Dudaklarımın kenarı belki dışarıdan belli bile olmayacak derece kıvrıldı. Bir abim yoktu belki ama Mehmet enişteyle tanıştığımdan beri yokluğunu da aramıyordum.
Gözlerim oturduğum koltuğun diğer ucundaki bedene kaydı. Gözlerini halının üzerinde bir noktaya dikmiş, kitlemişti kendini.
Günce elinde iki bardak suyla girdi salona. Birini bana uzattığında içmek istemesem bile bekletmeden aldım elinden. Ardından adımları yan tarafımda oturan bedene yöneldi, benim bakışlarım da oradaydı. Elindeki bardağı ona uzatmak yerine yanına oturunca Yasmin irkilerek kendine geldi. Dudağına yerleştirdiği zoraki gülümsemesi ile uzandı bardağa. Benim aksine o bayağı bir susamış gibiydi.
Boşalan bardağı önündeki sehpanın üzerine koyup teşekkür etti Günce'ye. Karşılığında da dostane bir sarılma ile ödüllendirildi.
"Serkan dediğiniz adam, kim?"
Tok sesiyle hepimizin dikkatini çeken adama döndü tüm bakışlar. Soru direkt olarak Yasmin'e sorulmuştu.
"Abim ile aynı askeriyede görev yapan bir asker. Aynı zamanda da benim erkek arkadaşım" sonlara doğru sesi kısılmış gözleri dolmuştu.
"O da abinle beraber gitmemiş miydi?"
Başını iki yana salladı sadece cevap olarak. "İzine ayrıldı, zaten aynı ekipte de değiller."
