tam giderken arkamı döndüm ve "komiserim bir şey söyleyebilir miyim?" Dedim. "Buyur." güler yüzümü göstererek "Komiserim vallahi çok iyi insansınız, beni affettiniz değil mi?" Dedim.
Yüzü yumuşamasada "Affettim, affettim." Dedi kafasını sallayarak...
Oflayarak ekranı kaydırmaya devam ettim. "Geç." Dedim videoya bakarak ve tekrar kaydırdım. Çıkan videoyla kahkaha attım. Birkaç kez izledikten sonra onu da kaydırdım. Daha ne kadar kaydıracağımı bilmiyordum ama bunu yapmaktan kendimi alı koyamıyordum. Beynim uyumuştu sanki. Tek yapabildiğim ekranı kaydırmaktı.
Sıkıldım ve bağdaş şeklinde oturduğum yatakta bir anda kendimi geriye atıp yatış pozisyonuna geçtim. Arada hareket şarttı. Telefonu havaya kaldırdım ve biraz da oradan izledim. Kapım birden sertçe açıldı. "Abla!" Bıkkınlıkla odama giren Yunus'a baktım. "Sana girerken kapıyı çal demedim mi davar?!"
Sinirle bana baktı. Napacağını bilmeyince etrafına baktı ve kenarda duran küçük yastığı alıp öfkeyle yere fırlattı. Sanırım sinirlendiğini belirtmek istiyordu. "Ne var yine?!" Dedim yüzümü buruşturarak. "Niye mesajlarıma bakmıyorsun?" Cidden beni bunun için mi rahatsız etmişti yani? "Kalkta söyle işin ne, niye beni uğraştıyorsun?" Ellerini beline koydu. "Tembel hayvan! alt tarafı uygulama değiştirecektin." Bunu demesiyle kafamın altında duran yastığı alıp ona fırlattım.
"Ne var söyle." Cıkladı. "Mesajlara bak." Oflayarak onunla olan konuşmamıza girdim. "Ha ben seni sessize almışım." Yanıma gelerek ona fırlattığım yastığı yüzüme attı. Derin bir nefes aldım ve mesajlara girdim. Yine nasıl kendi kendine boş yapmıştı acaba?
Amip:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Amip: Naber lan annemle babamın benden önce yaptığı yanlış?
Amip: bende oturuyorum öyle
Amip: sıkıldım buluşacak biri arıyordum sen çıktın karşıma
