The Prostitute Wife Of the Mafia Lord (The Unwanted Wife's Revenge)

CHAPTER 8: Escaping

Ilang Metro palamang ang layo ko sa lugar na kung saan nag-usap kami ni Cherry ay ramdam ko na ang labis na kaba.

Everytime I walk into the door of Charles mansion ay hindi ko mapigilang manginig ang paa. I think naging trauma ko na ito mula pa ng bata palamang ako.

Since everytime na papasok ako sa pinto ng iba't ibang lalaki ay kaba na ang dinaramdam ko. Pero kahit ganoon ay lalabas naman ako ng may dalang limang daan o 'di kaya isang libo.

I still remember the hurtful times. Subrang hirap sa part ko. I have imagine. Ten years old palang ako ay kung kaninong kwarto na ako humihiga. There are times pa nga na si misis ni mister ay nahuli kaming tumataksil sa kanya. Akalain ko ba naman, imbis na magalit ay naki-join. 'Yon ngalang ako ang kawawa dahil hindi maganda ang pakikijoin ng babae sa amin.

It's a slut thing. I wanted to go, to run, to escape but how? My mama is waiting outside the door. My eldest sister is in the window. And my oldest uncle are there outside the door incase of emergency. So funny.

May supportive family kayo? Ako, meron din. Support sa discriminations at pag d-down ngalang.

Kala kasi nila ang ikakarami ng pera sa masamang gawain ang tanging makakapasaya sa kanila. They love me for money since sa aming magkakapatid ako ang may mataas na sahod at naiipon na pera sa loob lamang ng limang oras.

Hindi naman tumatagal ang pera at kahit papaano ay hindi rin namin kami umasenso dahil sa mga gambling issues ng family ko.

Kaya minsan napapaisip na lamang ako kung pinanganak ba ako para sa galak o pinanganak para sa alak.

Mapapatulo nalang ang mga luha mong nakatitig sa labas ng bintana na kung saan ma r-repleksyon mo ang sitwasyon mo sa ibang kabataan.

Iyong ibang parents subrang strict sa mga anak nila na sumuot na mamahabang damit, laging itali ang buhok, mag-aral ng mabuti at ipinagbabawal ang b-boyfriend. While me... My parents are strict, very very strict sa lahat ng mga bagay na hindi ko dapat tinutuonan ng pansin.

Pero kahit papaano ay natutu rin akong tumahi. Na ibunyag ko naman sarili kong talento sa art and dressmaking pero para sa sariling atraksyon ko sa mga customers.

I build my own dress, I make my own sexy outfits. Magaling kasi ako sa vision. Makikita ko sa isang babae o isang lalaki, pangit kaman o hindi ang mga kasuotan na sa tingin ko'y nababagay at nagpapalabas ng nakatagong beauty ng isang tao.

"Drrrr." Biglang kinuha ng anak ko ang atensyon ko. Takye tumutulo na pala luha ko.

Tumawa akong pinapahiran ang luha habang aliw na tumitingin sa ngumingiti niyang mukha.

Itong batang to. Tuturuan ko talaga to kung paano rumespito ng babae. Kasi kahit babaing mababa ang lipad man ang makakaharap niya sa daan ay mas maganda na malaman niya na hindi lahat sila ay gumawa ng ganoon dahil sa kagustuhan nila o 'di kaya para sa pansariling saya o interes nila.

Based on my experienced and beliefs that some of them are doing that because of having no choice, helping family, or financially unstable.

Ang pamilya rin kasi minsan. Pinipili ang pansariling kasiyahan na hindi nila nahanap ng sila'y bata palamang.

Imbis na magbago ay isinasalin at pinapasa pa ang responsibilidad sa mga kabataan.

Ang suwerte ng mga kabataang lumaki na mayroong mabubuting magulang. Stricted pero worth it. A parents who always compared her children to others success to make their children realize that they need to strive hard to have morethan just what they need but also to buy whatever they want.

"Psstt. Anak. Magiging mabuting lalaki ka ha." Tanging bilin ko sa kanya saka hinalikan siya sa noo saka rin na pumatak sa labi niya ang isang patak ng luha ko galing sa mata.