Şizofren Şair.

İÇİMDEN GELDİ

İnsan en çok kendine öfkeli, sevgisiz ve affetmekten yoksun. O nedenle bilmediği duyguyu başkasına veremiyor ve aksine bunları bekliyor başkalarından.

sanıyor ki alırsa tamamlanacak. belkide fazlalıklarının yorgunu, duygu cimrisi, veremiyor ki alsın. zira diyorki başkasıda o bana versin. ne veri ne alım. İnsanlar hep yarım hep yarım. 

Mutluluğun, huzur arayışının hep boşa çıkması, gittikçe kalplerin katılaşması bilakis hamlaşması bundan kaynaklı kısır döngüler. 

İstisnalar kaide-i bozmasa da bu eylemsizlik eylemi umumun kendine yaptığı en büyük hatası.

Başlamak gerek bir yerden, 

mesela önce kendinden;

Bir kerede olsun nasıl kuruyacağımızı düşünmeden ıslanalım yağmurda, 

ona rağmen özgürlüğü, 

buna rağmen huzuru, 

her şeye rağmen mutluluğu gerçekten tadarak anlamak adına...

Dilimin ucundakiler...