İşte sikimsonik bir sabaha daha uyanmıştım, hiçte günaymamıştı. Nefret ediyordum yaşadığım dünyadan, şehirden, mahalleden. Burda ki kimse beni anlamıyordu. Oysaki ben özgürlüğüme düşkün bir kızdım. Annem beni doğururken ölmüş. Babam ise beni terk etmişti. Çocuk esirgeme kurumunda büyümüştüm. 17 yaşımda kaçmıştım oradan. Cehennemin bir fragmanıydı adeta. Erkek arkadaşım da kalmıştım yaklaşık 10 ay sonra ayrıldık. Kendi ayaklarımın üstünde durabilirdim. Neden olmasın ki. Ayrı bi eve çıkmaya karar vermiştim. Ve çıktımda. 18 yaşımdayım, özgürlüğün nirvanasında olsamda her ne kadar. Burdakiler öyle demiyordu pek. Bu yaşımda bıkmıştım hayattan. Bi gram zevk almıyordum. Tek dostum sigaraydı, oda beni 2-3 dakika dinliyordu. Ardından sönüyordu.
Neyse. Güzel bir işim vardı. Garsondum fakat işyerim ve ortamı çok iyiydi. Fakat patronum için aynı şeyi söyleyemiyeceğim. Suratsız pezevengin tekiydi. Bu yüzden işe geç kalmamak için acele iş formalarımı giydim. Ağzıma bir iki bir şey attıktan sonra yola koyuldum. yürümeyi otobüse binmekten tercih ederdim. Zaten iş yerime de yakındı. İşe vardığımda patrona günaydın dedim. Suratsız suratsız karşılık verdi. Anladım günüm bok gibi geçecekti.
WATTPAD' DA YENİYİM ARKADAŞLAR, UMARIM BEĞENİRSİNİZ, BEĞENİRSENİZ HEMEN YENİSİNİ YAZACAĞIM. YORUM YAPMAYI UNUTMAYIIIIN :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanırım, dibe vurdum
Teen FictionHer gün, daha da dibe vuran, yolun sonuna gelmiş, hayattan oldukça bıkmış, kaybedicek bir şeyi kalmamış özgür bir kızın hikayesi.
