Kutuda Yaşayanlar

9) İzin

"Burskar'ın söylediği ' Niryaki' bana filozofları anımsattı. " düşüncesiyle yemekten sonra arta kalan ekmekleri yerine koymak için ayağa kalktı. " Burskar madem bir çeşit doktor, ben de artık reşit oldum; geçen günlerde gittiğim hastaneye onunla gideyim o zaman. " diye düşündü odasına giderken.
Onu izleyen Burskar "Seninle birlikte geleceğim, gerçeği öğrenmene az kaldı. " diye düşündü.

Otel mutfağında yemekleri hazırladığı esnada cebindeki telefonun titrediği hisseden Alara Hanım Birkaç dakika sonra Doktor Mürvet'ten mesaj geldiğini gördü. " Merhaba Alara Hanım, sizi aradım da açmadınız, sanırım meşgulsünüz. Müsait olduğunuz zaman beni arayabilir misiniz? " yazılıydı. Kısa bir cevabın ardından işe koyuldu.

Mutfaktaki işler biraz durgunlaşınca Doktor Hanım'ı arayarak " Merhaba Mürvet Hanım, kusura bakmayın müsait değildim de açamadım. " diyerek konuya giriş yaptı.
" Hiç sorun yok. " derken sesi ciddi geliyordu " Aylin'in durumu hakkında size bilgi vermek için aramıştım. "
" Peki durumu nedir? " merakla konuşarak.
" Endişe edilecek bir şey yok. " diyerek anlatmaya başlayan Doktor birkaç dakikalık konuşmanın sonucunda genç kız hakkındaki gözlemlerini aktardı.
Nazik bir sesle konuşan anne " Anladım Mürvet Hanım. Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim. " dedi içi rahatlamış bir şekilde.
" Rica ederim Alara Hanım. Görüşmek üzere. "
" Görüşmek üzere. "

" Burskar'ın ailesini o şekilde kaybetmesi çok can yakıcı. " diyerek iç geçerdi masa başında oturup konuşulanları düşünen genç kız. Düşüncelerini başka tarafa çekmek adına biraz ders çalışıp resim çizdi. O esnada zamanın nasıl geçtiğinin farkına varamadı. Çiziminden anlık olarak kafayı kaldırıp pencereden dışarı bakmasının ardından kapı çaldı " Gelen annem olmalı." diyerek kalktı masasından.
Cana yakın bir sesle " Hoş geldin anne, işin nasıldı? "
" Hoş buldum kuzum. İyiydi açıkçası. Sen neler yaptın? "
" Klasik şeyler ders, resim, dinlenme. " dedi soğuk kanlılıkla.
İçeri geçen anne " Anladım. " demekle yetindi.

Alara Hanım'ın odasına gitmesiyle Aylin de kitap okumak için odasına doğru yol aldı. Yatağına uzandıktan kısa bir süre sonra kapısı çalındı. Annesi içeri gelerek her zamanki sorusunu sordu.
" Yedim. " diyerek cevap verdi kafasını hiç kaldırmayan Aylin.
" Tamam tatlım. " diyen anne kapıyı kapadı.
İşin yorgunluğundan sonra biraz dinlenmek için direkt olarak uyudu Alara Hanım.
Kendisini kitaba kaptıran genç kız uzun bir süre sonra evden hiç ses gelmemesi üzerine şüphelenmeye başladı. Yatağında doğrularak ilk olarak odasına göz gezdirdi, evdeki odaları gözden geçirdi. Annesini hiçbir yerde göremediği zaman " Gecenin bu saatinde bana bir şey demeden dışarı çıkmasına imkân yok. " düşüncesiyle içgüdüsel olarak odasına yöneldi. Kapıyı hafif araladıktan sonra " Yorgunluktan uyuya kalmış olmalı. " diye düşünen Aylin içi rahatlamış bir şekilde kendi odasına geçerek uykuyu dalmak için yatağa girdi.

Ertesi sabah burnuna çarpan yemek kokusuyla uyanan Aylin direkt olarak mutfağa yöneldi.
" Günaydın tatlım. " dedi elinde spatulayla krepi ters yüz yapan anne.
" Günaydın. " dedi gözünü daha tam açamayan genç kız.
" Yüzünü yıka gel. " diyerek arkasını dönen Alara Hanım kızının çoktan gittiğini fark etti. Yalnız kalınca kaldığı yerden sofrayı kurmaya devam etti.
Aylin mutfağa geri gelmesinin ardından annesiyle sabah kahvaltısına oturdu. Anne kız hem kahvaltı yapıp hem sohbet ettiler.

Onları Kartog-ri Noki'den seyreden Burskar " Nişkinin, başka bir nişki için hem annelik hem babalık yapması harennayı çok zorlamasına rağmen Alara bu durumu çok iyi idare ediyor. Bunca yıldır harennasında hiçbir sorunla karşılaşmadım. " dedi kendi kendine. Odasında eski harenna kontrol notlarını gözden geçirdi, Alara Hanım'a ait hiçbir kayıt bulamadı. "Aylin'in gücünü nereden aldığını anlaması zor değil. " diye düşündü.