Karma (Namkook)

22.Bölüm

Namjoon sabahın ilk güneş ışıkları ile eve gelmişti. Dün olanlar ve duydukları bazı eski anıları ve travmaları tetiklemişti. Jungkookun önüne öyle çıkmak istemiyordu.

" Hoş geldiniz efendi Kim. Size söylemem gereken bir şey var."

Esmer adam ceketini onu karşılayan hizmetliye uzatmıştı.

" Şimdi değil Hana. "

Namjoon büyük adımlar ile ikinci kata çıkıp Jungkookun uyuduğu odaya girmişti. Ama oda boştu. Yatak dağınıktı. Yeni uyanmış olmalı diye düşünüp banyoyu kontrol etmişti ama orada da kimseyi bulamayınca omegayı ismi ile çağırmaya başlamıştı.

" Jungkook?Jungkook neredesin? Jungkook?"

Her seslenişinde ses tonu biraz daha yüksek ve sert çıkıyordu. Her odaya girip kontrol ettikten sonra sinirli bir şekilde aşağı inip onu karşılayan hizmetliye bağırmıştı.

" Jungkook nerde ?!"

Kadın adamın bu sinirli halini ilk defa gördüğü için korkmuştu. Bu yüzden cevap bile veremez hale gelmişti. Yardımına iş arkadaşı Sejin yetişmişti.

" Efendi Kim efendi Jungkook akşam ailesi tarafından buradan alındı. Itiraz ettik ama efendi Jungkook onlarla gideceğini söyledi. Sizi de aradık ama telefonunuz kapalı idi. Çok üzgünüz efendim. Onları kovmaya çalıştık. Ama bizi tehdit edip üzerimize yürüdüler.
Efendi Jungkooku ikna etmeye çalışsak da daha fazla sorun çıkmaması için ailesi ile gideceğini söyledi. Çok ama çok üzgünüz efendim."

" Bunu sizinle sonra tekrar konuşacağız! Şimdi şoföre haber verin Jeon malikanesine nişanlımı geri almaya gidiyoruz !"

İki hizmetli hızlı bir şekilde eğildikten sonra oradan uzaklaşmıştı. Namjoon ise sinirlerini yatıştırmak adına bir sigara yakmıştı. Eli sinirden titriyordu. Onun en kıymetlisini evinden elini kolunu sallayarak almıştılar. Bunun sonuçları olacaktı tabiki. Diğer taraftan Jungkook nefret etmeye başladığı simalar ile bir masaya oturtulmuş kahvaltı etmeye zorlanıyordu.

"Jungkook oğlum bir şeyler ye. Zaten seni görmeyeli zayıflamışsın."

Jungkook onun doğuran kadının şuan gerçekten onun düşünüyormuş gibi davranması midesini bulandırıyordu. Yıllarca kendi komplekslerini onun omuzlarına yüklen ve erkek kardeşine gerçekten annelik yapar iken ona bir yabancı davranan kadının gözlerinin içine bakarak cevap vermişti.

" İştahım yok anneciğim."

Anneciğim kelimesindeki iğneleyici tonu herkes algılamıştı.

" Bence üstüne pek gitmeyin bayan Kim. Kendisi hala yaşadığı şokun etkisinde."

Jungkook mümkün olsa Taehyungun ses tellerini koparıp eline verecekti. Onun hiç bir şeyine tahammül edemez hale gelmişti.

" Ne şokundan bahsediyorsun enişteciğim?"

Taehyung Jungkook bu alaycı konuşma şekline masadaki herkes gibi sinir olmaya başlamıştı.

" O hastalıklı adam ile geçirdiğin zamanın şokundan bahsediyorum. Kim bilir sana neler yaptı."

" Hastalıklı mı? Bana gayet sağlıklı biri gibi görünüyor oysaki. Heleki yapılı vücudu onun bayağı sağlıklı bir alfa olduğunun işareti. Hem benim bilmediğim hastalıklı bir hareketi mi var ? Mesela nişanlısı olmasına rağmen gidip başka bir omegayı mı mühürledi ? Bak bu hastalıklı bir davranış olarak adlandırabilir mesela."

Jungkook son iki cümlesinde bilerek Jimine bakarak konuşmuştu. Jimin ise her zamanki umursamaz ve utanmaz bir şekilde cevap vermişti.

"Senin bu çenen ve katlanılmaz karakterin ile bence ihtimali yüksek."

Büyük olan kardeş katili olmaya hazırlanır iken malikanenin girişinden gelen sesler ile bu planı ertelemeye karar vermişti.

" Bay Kim lütfen bekleyin."

" Canını seviyorsan önümden duramazsın! Zaten aldığın maaş için de değmez !"

Korumalar Namjoonun korumaları tarafından kenara itilir iken esmer adam tıpkı sinirli bir aslan gibi akrabalar ile dolu olan eve adımını atmıştı. Jungkooku görünce ona seslenenlere aldırış etmeden ,omegaya doğru yürümüştü. Sımsıkı sarılmıştı kokusunu sevdiği bedene.

" Jungkook sen iyi misin?"

Jungkook dayanamayıp kollarının arasında olduğu bedene karşılık vermişti.

" İyiyim. Asıl sen iyi misin? Dün akşamdan beri telefonun kapalı."

" Bunları burada konuşmayalım. Ben sana her şeyi açıklayacağım. Hazırlan bana gidiyoruz."

" Oğlumu hiç bir yere götüremezsin!"

Namjoon ona bağıran adama dönmüştü.

" Oğlunuz mu ? Hatırladığım kadarıyla en son onu evlatlıktan red etmiştiniz bay Jeon!"

" Jungkook ile aramda geçen şeyler seni ilgilendirmez! Ailevi sorunlarımıza karışma hakkın yok!"

" Oğlum dan Jungkooka geçiş şekliniz ne peki?! Hem ben Jungkookun nişanlısıyım ismi geçtiği her konuya karışma ve müdahale etmek benim hakkım!"

" Jungkooku bu kadar çok önemsiyor isen dün gece biz kapına onu almak için dayandığımızda neredeydin?"

Namjoon  sakin ama bir o kadar da kışkırtıcı bir ses tonu ile konuşan Taehyunga dönmüştü.

" Bunun hesabını bana bir tek Jungkook sorabilir. Asıl sen cevap ver. Sen hangi hakla benim evime benim olanı almak için kapıma dayanırsın?"

Namjoon benim kelimelerini özelikle vurgulamıştı. Taehyung ise o an afallamıştı.

" Eşimin abimi düşünmesi normal. Ne de olsa ailemizin bir üyesi. Biz ne olursa olsun ailemize sahip çıkarız  "

Bu Jungkook için son damla idi. Sinirle Jimine doğru yürümeye başlamıştı.

"Bu söylediğinin  ne kadar saçma olduğunun  farkında mısın Jimin?! Hani senin eşin benim nişanlım iken seni de çok düşünürdü ya! O kadar düşünmüş ki seni yatağına aldı ve eşi yaptı! Ne olursa olsun sahiplenirmiş miş! Hah! "

Jungkook pencelerini çıkarmış bir şekilde  Jiminin üzerine atlayacak iken Namjoon onun belinden tutmuş ve sakinleştirmek için kulağına sakin bir ses ile fısıldamıştı. Omeganın sinirle pencelerini Namjoonun kollarına geçirmesine rağmen alfa onu bırakmamıştı.

" Sakin ol Jungkook. Sakin ol ufaklık. Şuan sırası değil. Kendine gel."

Jungkook Namjoonun sesi ile sakinleştir iken Jimin sahte göz yaşları ve kolunda Taehyung ile odasına çıkmıştı. Omeganın penceleri yerine tekrar normal elleri yerini almıştı. Kollarının arasında olduğu adam saçlarını okşar iken durumunu soruyordu.

" Daha iyi misin?"

Jungkook zorda olsa sakinleşmişti. Dikkatini bir  an vücudunu saran kollar çekmişti. Az önce kurt pencelerini geçirdiği kollardan kan akıyordu.

" N-Namjoon asıl sen iyi misin ? "

" Sen iyi oldukça ben de iyiyim ufaklık. Beni merak etme."

" Seojun hemen ilk yardım çantasını getirin! Bay Kim yaralandı! Çabuk olun!"

Bayan Jeon az önce olanları konuşmamak için Namjoonun yaralanmasını bahane olarak kullanmıştı. Ama bu söz de aile hurdalığını ne zamana kadar böyle idare edeceğini kendisi de bilmiyordu.